نقد فیلم های جشنواره فیلم فجر
-
نقد فیلم قلب رقه
قلب رقه نشان می دهد سینمای ایران در بعد فنی به درجه ای از رشد رسیده که می تواند تنه به تنه فیلم های تریلر جاسوسی مشهور جهان بزند و مخاطب را با نمایش حادثه های پی در پی همراه سازد؛ اما انتظار می رود سینمای ایران از همین تجربه های نخستین حرف های خودش را با تصویرسازی درست از هویت دینی-ملی اش بزند.
-
نقد فیلم آغوش باز؛ آغوش باز برای خانواده
فیلم براساس قواعد مشهور فیلمنامه ای پیش نمی رودو سعی در پرداخت درست خط اصلی ماجرا ندارد؛ اما با انتخاب درست گونه ملودارم اتفاقات تصادفی و قابل پیش بینی اش را برای مخاطب آزار دهنده نمی سازد.
-
نقد فیلم مجنون
«مجنون» قطعاً یکی از آثار برجسته در سینمای دفاع مقدس است. از معدود فیلم‌های که با روایت پیروزی دریکی از بزرگ‌ترین عملیات دوران دفاع مقدس به پایان می‌رسد.
-
نقد فیلم تابستان همان سال؛ تابستان هرسالی
«تابستان همان سال» قصد دارد با دید نقادانه به مسائل خانوادگی و اجتماعی بپردازد. اینکه چطور کینه، دروغ، حسادت و سایر رذایل اخلاقی می‌تواند مسیر زندگی شخصی و خانوادگی افراد را تغییر دهد و آنان را به ورطه نابودی بکشاند.
-
نقد فیلم دست ناپیدا؛ حرف های خوب شنیدنی!
فیلم اقتباسی از کتاب ارزشمند حوض خون است و همین هم نقطه قوت آن است. کتابی که روایت گر زنانی است که در رختشوی خانه بیمارستان شهید کلانتری اندیمشک مشغول فعالیت هستند و به شست و شوی البسه رزمندگان می پردازند.
-
نقد فیلم آبی روشن
فیلم تلاشی در ترسیم احترام و ترمیم ارتباط با زنان دارد. نوع ارتباط حاج یونس با ستاره در ترمیم همین ارتباط است. آبی روشن با نشانه هایی که ستاره با خود همراه دارد در واقع خود اوست و حاجی طی این مسیر مسئول حفاظت از او نیز می شود.
-
نقد فیلم نوروز؛ سفری در کشف آیین باستانی ایران
فیلم به‌وضوح برای تقویت صلح آمده و روی صحبتش با کودکان و نوجوانان کشورهاست و به شکل نمادین نوجوانان هر کشور را (نظیر دردانه از افغانستان و جاسم از عراق) مؤثر در برقراری صلح معرفی میکند.
-
نقد فیلم پرواز 175؛ روایت دل‌تنگی مادران شهدا
محمدحسین حقیقت در این فیلم می‌کوشید روایتی سرراست و ساده، با زاویه دید جدیدی به حضور غیرمادی شهدای غواص در زندگی کنونی ما داشته باشد. شهدای که نبود ظاهری‌شان در زندگی ما همواره پربرکت است.
-
نقد فیلم ملکه آلیشون؛ امان از بی‌هویتی
فیلمساز با ساخت ملکه آلیشون به دنبال نشان دادن اهمیت موضوع حفاظت از طبیعت برای نسل آینده و ضرورت شناخت و ارتباط‌گیری بین دو نسل است.
-
نقد فیلم دو روز دیرتر؛ کمدی اروتیسم
«دو روز دیرتر» تلاش دارد از تقابل سنت و مدرنیته، تمسخر باورهای مذهبی، تمسخر سیاست‌گذاری‌های دولت در جهت فرزند آوری و شوخی‌های رکیک جنسی موقعیت‌های خنده‌دار ایجاد کرده و مخاطب را با خود همراه سازد.
-
نقد صبح اعدام؛ یک فیلمنامه کم داشت
فیلم صبح اعدام نمی‌تواند فیلم در جهت معرفی و شناساندن طیب حاج رضایی یا اسماعیل رضایی یا حتی گوشه‌ای از تاریخ معاصر ایران باشد.
-
نقد فیلم پرویز خان؛ همبستگی ملی
«پرویز خان» نخستین فیلم علی ثقفی مستندساز است. «پرویز خان» یک فیلم راهبردی و استراتژیک است که دست به تقویت وفاق و همبستگی ملی می‌زند.
-
نقد فیلم نپتون؛ مخالف سیاست فرزند آوری
«نپتون» نقد دنیای مدرن و زیست مدرن است. نمایش روزمرگی‌های زندگی که می‌تواند آثار مخربی را از خود برجای بگذارد.
-
نقد فیلم شه سوار، تنزل یا درجا زدن کارگردان!
شه سوار همچون شادروان محوریت خود را بر خانواده و همدلی میان اعضای آن بنانهاده است. خانواده‌ای که با تمام تناقضات و ناهمگونی‌های که در دل خود دارد باز سرپاست و دچار گسست و فروپاشی نشده است.
-
نقد فیلم آسمان غرب؛ بیانیه سیاسی در قالب دفاع مقدس
این فیلم تلاش دارد گوشه‌ای از رشادت‌ها، جان‌فشانی‌ها و دلاوری‌های نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در همان اوایل دوران دفاع مقدس بپردازد. افرادی که با فدا کردن جان خود مانع از تجاوز نیروهای عراقی به خاک ایران شدند.
-
نقد فیلم پروین؛ بازآفرینی هویت زن ایرانی
فیلم پرتره‌ای زیبا از زندگی نه‌چندان طولانی این شاعر نامی ایران است. تنها اثر سینمایی از زندگی یک شخصیت زن هنرمند معاصر ایران که کمتر موردتوجه فیلم‌سازان قرارگرفته است.
-
نقد فیلم دروغ‌های زیبا؛ استعمار زدگی
دروغ‌های زیبا نمایش انسانیت یا طعم تلخ فلاکت است. فیلم را می‌تواند نمونه بسیار ضعیف از آثار مجیدی در ایران دانست که می‌کوشد مردم فقیر را عزتمند و سربلند نشان دهد.
-
نقد فیلم صبحانه با زرافه‌ها؛ لیسانسه‌ها با طمع مواد
صبحانه با زرافه‌ها جدیدترین کار سروش صحت است فیلمی با ژانر کمدی ابزورد که به بازنمایی طبقه مرفه و الکی‌خوش جامعه می‌پردازد.
-
نقد فیلم های جشنواره فیلم فجر| موقعیت مهدی
نخستین ساخته سینمایی هادی حجازی فر با تمام موفقیت هایش کمبودهایی دارد که توجه به آن ها می توانست اثر را برجسته تر سازد.
-
نقد فیلم های جشنواره فیلم فجر| 2888؛ قاب های سیاه از سفیدی ها؛ غلبه صدا بر سیما
فیلم سینمایی 2888 درامی ضدجنگ در دل روزهای جنگ تحمیلی به حساب می آید. فیلمی فاقد مولفه های گونه دفاع مقدس که فاصله گذاری از این ژانر در انتخاب نام فیلم نیز بی تاثیر نبوده است.
-
نقد فیلم های جشنواره فیلم فجر| بدون قرار قبلی
بدون قرار قبلی سیر افاقی و انفسی انسان در احوالات خویشتن است. فیلمی که با دعوت شاعرانه از سوی امام هشتم آغاز شده و با مهمان نوازی ایشان ادامه می یابد.
-
نقد فیلم های جشنواره فیلم فجر| ماهان؛ مستند توریستی به نام ایران
ماهان فیلمی با مفهوم والا و اشراقی است که در بدترین فرم به مخاطب عرضه می‌شود. فرمی به‌شدت ناامیدکننده که نتوانسته این مفهوم والا را به‌درستی قاب گرفته و مخاطب در مواجه با آن دچار ناامیدی می‌شود.
-
نقد فیلم های جشنواره فیلم فجر| درب؛ کارت‌پستال‌های زیبا از ایران
درب فیلمی اجتماعی با یک ایده‌ای به‌شدت ساده و نخ‌نما است. شاید بی‌اغراق نباشد بگویم فیلمنامه آن از یک صفحه هم تجاوز نمی‌کند.
-
نقد فیلم های جشنواره فیلم فجر| شب طلایی؛ فروپاشی خانواده یا جامعه
شب طلایی ملغمه‌ای از تمام فیلم‌های ساخته‌شده در ژانر خانوادگی، اجتماعی، کارآگاهی و معمایی است. گویی هنگام تماشایی فیلم برش‌های مختلفی از فیلم‌های چون یک حبه قند، ارتفاع پست، جدای نادر از سیمین و غیره در یک کلاژ ناهمگون کنار هم می‌تواند دید.
-
نقد فیلم های جشنواره فیلم فجر| علف زار؛ لجن زاری به نام ایران!
علفزار اثر سردرگم است که تمام تلاش خود را برای پنهان کردن حرف سیاسی اش میکند به همین دلیل فیلم از روال منطقی و علی و معلولی خود خارج شده و با ضعف های شدیدی در فیلم نامه مواجه هستیم.
-
نقد فیلم های جشنواره فیلم فجر| مرد بازنده؛ بن‌بست عدالت
مرد بازنده فیلم پلیسی، معمایی و کارآگاهی است که تلاش دارد راز یک قتل و سیستم فساد در جامعه را برملا سازد اما فیلمساز دچار لکنت زبان شده و نمی‌تواند حرف خود را به‌درستی بیان کند
-
نظر غافلگیر کننده فراستی درباره جشنواره فیلم فجر + فیلم
مسعود فراستی منتقد معروف سینمای ایران در برای هفت نظر کلی خود درباره جشنواره فجر امسال را اعلام کرد.
-
نقد فیلم های جشنواره فیلم فجر| خائن کشی؛ تحریف تاریخ به شیوه کیمیایی
خائن کشی فیلم رئالیستی و تاریخی در بستر دهه 30 و شرایط سیاسی-اجتماعی آن دوران است که روایتی صادقانه ندارد.
-
نقد فیلم های جشنواره فیلم فجر| بیرو؛ نسل امیدآفرین
بیرو فیلمی بیوگرافی در ژانر رئالیسم اجتماعی است. فیلم برگرفته از زندگی علیرضا بیرانوند دروازه‌بان تیم ملی ایران است.