به گزارش تحریریه، میلتون فریدمن یک اقتصاددان و آماردان آمریکایی بود که به سرمایه‌داری بازار آزاد اعتقاد داشت و به عنوان رهبر مکتب اقتصاد پولی شیکاگو شناخته شده است.
او در سال ۱۹۷۶ جایزه نوبل علوم اقتصادی را به دلیل تحقیقات خود در زمینه تجزیه‌وتحلیل مصرف، تاریخ و نظریه پولی و پیچیدگی سیاست تثبیت کسب کرد.
فریدمن نویسنده چندین کتاب از جمله سرمایه‌داری و آزادی است. او در سال ۱۹۸۸ مدال آزادی ریاست جمهوری را دریافت کرد. میلتون فریدمن در ۱۶ نوامبر ۲۰۰۶ درگذشت.
نکات کلیدی
۱- میلتون فریدمن یک اقتصاددان آمریکایی بود که حامی سرمایه‌داری بازار آزاد بود.
۲- او بنیانگذار مکتب پول‌گرایی است، یک سیاست‌گذاری پولی فعال که در آن دولت ها مقدار پول در گردش را کنترل می‌کنند.
۳- فریدمن در طول جنگ جهانی دوم به توسعه مالیات بر درآمد کمک کرد.
۴- میلتون فریدمن به عنوان مشاور اقتصادی رئیس جمهور ریچارد نیکسون و رئیس جمهور رونالد ریگان خدمت کرد.
۵- او در سال ۱۹۷۶ جایزه نوبل علوم اقتصادی را دریافت کرد.
تحصیلات و شغل اولیه
میلتون فریدمن در ۳۱ ژوئیه ۱۹۱۲ در بروکلین، نیویورک به دنیا آمد. فریدمن پس از اخذ مدرک لیسانس از دانشگاه راتگرز، مدرک فوق لیسانس خود را در دانشگاه شیکاگو و دکترا را در دانشگاه کلمبیا به پایان رساند.
در سال ۱۹۳۵، او به هیئت برنامه‌ریزی منابع ملی ملحق شد و یک بررسی روی بودجه مصرف‌کننده انجام داد، موقعیتی که بعداً به کتاب او «نظریه‌ای درباره تابع مصرف» منجر شد.
مالیات بر درآمد
در سال ۱۹۴۱، میلتون فریدمن به وزارت خزانه‌داری ایالات متحده پیوست و در دو سال اول جنگ جهانی دوم روی سیاست مالیاتی زمان جنگ کار کرد. فریدمن یک بار اشاره کرد که همسرش «هرگز من را به خاطر نقشی که در طراحی و توسعه مالیات بر درآمد ایفا کردم، نبخشیده است.»
فریدمن به عنوان بخشی از یک اتاق فکر که کسر مالیات از درآمد را به عنوان یک اقدام موقت برای کمک به تامین مالی جنگ به ارمغان آورد، هرگز ضرورت آن را در زمان جنگ زیر سوال نبرد و به این اشاره کرد که «شکی نیست که جمع آوری مقدار مالیات تحمیل شده در طول جنگ جهانی دوم بدون کسر مالیات از منبع آن ممکن نبود.»
فریدمن بعدا از اینکه آمریکایی‌ها را اجبار به کسر مالیات از درآمد کرده بود پشیمان شد و وقتی دولت این اقدام اضطراری را بخشی دائمی از مالیات زمان صلح خود کرد، وحشت کرد.
فریدمن در برابر کینز
پس از پایان جنگ جهانی دوم، فریدمن به هیئت علمی دانشگاه شیکاگو پیوست و در سال ۱۹۴۸ استاد تمام شد.
در دانشگاه، فریدمن چالش پس از جنگ را به نظریه‌های جان مینارد کینز، اقتصاددان بریتانیایی که معتقد بود دولت‌ها باید به اقتصادهای سرمایه‌داری در دوره‌های رکود کمک کنند و از تبدیل شدن دوران رونق به تورم بالا جلوگیری کنند هدایت کرد.
میلتون فریدمن استدلال کرد که دولت از اقتصاد دور بماند و اجازه دهد بازار آزاد کار کند. در جایی که کینزین‌ها ممکن است از راه‌حل‌های کوتاه‌مدت برای تحریک مخارج مصرف‌کننده و اقتصاد با ارائه معافیت‌های مالیاتی موقت یا بررسی محرک حمایت کنند ، فریدمن این نظریه را مطرح کرد که مردم عادات خرج کردن خود را در واکنش به تغییرات واقعی در درآمد زندگی‌شان تنظیم می‌کنند، نه تغییرات موقتی در درآمد فعلی‌شان.
در سال ۱۹۵۷، فریدمن با کتابش، نظریه تابع مخارج مصرف که درباره مخارج مصرف‌کننده بود، مشکلات تفکر کینزی را نشان داد.
میلتون فریدمن و دیگران در مکتب شیکاگو چندین جایزه نوبل در علم اقتصاد را به خاطر کارشان در برچیدن مفاهیم کینزنی به دست آوردند که شامل جایزه فریدمن در سال ۱۹۷۶ برای دستاوردهایش در زمینه‌های تجزیه‌وتحلیل مصرف، تاریخ پولی و تئوری نشان دادن پیچیدگی سیاست تثبیت بود.
پول‌گرایی
فریدمن که به‌عنوان رهبر مکتب اقتصاد پولی شیکاگو شناخته می‌شود، بر اهمیت مقدار پول به عنوان ابزار سیاست‌گذاری دولت و تعیین‌کننده در چرخه‌های تجاری و تورم تاکید کرد.
نظریه پول‌گرایی او پیشنهاد کرد که تغییرات عرضه‌ی پول اثرات فوری و بلندمدت دارد. میلتون فریدمن و آنا شوارتز در کتاب «تاریخ پولی ایالات متحده» در سال ۱۹۶۳ استدلال کردند که این سیاست‌گذاری پولی بود و نه شکست سرمایه‌داری بازار آزاد که منجر به رکود بزرگ شد.
فریدمن با بررسی یک قرن سیاست‌گذاری پولی در طول سقوط، رونق، رکود کوتاه و رکود بزرگ به این نتیجه رسید که فدرال رزرو عامل اصلی رکود بود زیرا عرضه‌ی پول را بین سال‌های ۱۹۲۹ تا ۱۹۳۳ بیش از یک سوم کاهش داد. این انقباض باعث سقوطی شد که به رکود بزرگ انجامید.
تعریف پول‌گرایی
یک نظریه اقتصادی پولی که بر نقش دولت‌ها در کنترل مقدار پول در گردش تمرکز دارد.
فریدمن که در ابتدا به حمایت از استاندارد طلا پرداخت به سمت سیاست‌گذاری پول سخت ( نظیر فلزات و مسکن) حرکت کرد که در آن مقدار پول در گردش با همان سرعت رشد اقتصادی کشور افزایش می‌یابد. میلتون فریدمن در راستای مخالفت خود با تفکر کینزی، نسبت به توافقنامه برتون وودز که تلاشی برای اصلاح ازها به جای شناور کردن آن‌ها در بازار آزاد بود اعلام مخالفت کرد.
هنگامی که سیستم کینزی در دهه ۱۹۷۰ تحت رکود تورمی قرار گرفت، دانشگاهیان شروع به جدی گرفتن سیاست‌های ضد تورمی، سیاست‌گذاری پول سخت، فریدمن کردند و پول‌گرایی راه حل‌های کینزی را تحت‌الشعاع قرار داد.
آلن گرینسپن، رئیس سابق فدرال رزرو مشاهده کرد که فریدمن زمانی به صحنه آمد که مشخص شد اجماع کینزنی که از دهه ۱۹۳۰ به خوبی عمل کرده بود، نمی‌تواند رکود تورمی دهه ۱۹۷۰ را توضیح دهد. در سال ۱۹۷۹، پل ولکر، رئیس فدرال رزرو، سیاست‌های پولی فریدمن را اجرا کرد.
فریدمن به یک نیروی راهنما برای سیاست‌های اقتصادی مورد حمایت رئیس جمهور رونالد ریگان در ایالات متحده و نخست وزیر مارگارت تاچر در بریتانیا تبدیل شد.
میلتون فریدمن در نیمه دوم قرن بیستم نوآوری‌های زیادی در نظریه اقتصادی داشت. کار او در توضیح عرضه پولی و تأثیر آن بر تغییرات اقتصادی و تورمی، او را در سراسر جهان مورد توجه قرار داد.
همکار فریدمن، ادموند فلپس، برنده جایزه نوبل اقتصاد در سال ۲۰۰۶ برای نظریه‌ای بود که دو نوبلیست در دهه ۱۹۶۰ درباره بیکاری و تورم ارائه کردند، نظریه‌ای که همچنان به عنوان راهنمای عملی در میان بانک‌های مرکزی بزرگ جهان شامل فدرال رزرو آمریکا استفاده می‌شود.
فریدمن از سال ۱۹۷۷ تا ۲۰۰۶ به عنوان همکار ارشد در مؤسسه هوور خدمت کرد. او استاد بازنشسته تحسین شده‌ی کرسی پل اسنودن راسل اقتصاد دانشگاه شیکاگو که از سال ۱۹۴۶ تا ۱۹۷۶ در آنجا تدریس می‌کرد و یکی از اعضای هیات تحقیقات دفتر ملی تحقیقات اقتصادی از ۱۹۳۷ تا ۱۹۸۱ بود.
فریدمن رئیس انجمن اقتصادی آمریکا، انجمن اقتصادی غرب و انجمن مونت پلرین و همچنین عضو انجمن فلسفی آمریکا و آکادمی ملی علوم بود.
جمع‌بندی
میلتون فریدمن اقتصاددان آمریکایی و برنده جایزه نوبل بود. به عنوان پایه‌گذار پول‌گرایی، کار و نظریه‌های او بر سیاست‌های اقتصادی در ایالات متحده و خارج از آن تأثیر گذاشت. از فریدمن به عنوان رهبر مکتب اقتصاد پولی شیکاگو و مدافع سرمایه‌داری بازار آزاد یاد می‌شود.
منبع: کلینیک اقتصاد
پایان/
نظر شما