به گزارش تحریریه، چارلی مانگر (۱۹۲۴ – ۲۰۲۳) نایب رئیس و معاون وارن بافت، سرمایهگذار مشهور و مدیرعامل برکشایر هاتاوی ، شرکت خوشهای چندملیتی با درآمد ۳۵۴.۶ میلیارد دلاری واقع در اوماها، نبراسکا، است.
مانگر بهعنوان نزدیکترین شریک تجاری و «دست راست» بافت بهمدت بیش از چهار دهه، نقشی مهم و اساسی در رشد شرکت برکشایر و تبدیل آن به یک شرکت هلدینگ چندملیتی عظیم با ارزش بازار بالغبر ۷۰۰ میلیارد دلار (تا فوریه ۲۰۲۲) و شرکتهای تابعهای درزمینهی بیمه، حملونقل ریلی کالا، تولید/توزیع انرژی، تولید صنعتی و خردهفروشی داشته است.
مانگر علاوهبر اینکه مدیر مستقل شرکت عمدهفروشی کاستکو است، رئیس هیئت مدیرهی شرکت دیلی ژورنال، یکی از ناشران حقوقی لسآنجلس با کسبوکاری درزمینهی توسعهی نرمافزارهای بازار گزارشدهی خودکار به دادگاه نیز است. او از سال ۱۹۸۴ تا ۲۰۱۱ بهعنوان رئیس و مدیرعامل شرکت مالی وسکو، یکی از شرکتهای تابعهی برکشایرهاتاوی، مشغول به کار بوده است.
نکات کلیدی
۱- چارلی مانگر بهعنوان نایب رئیس شرکت خوشهای ۳۵۵ میلیارد دلاری برکشایر هاتاوی، از سال ۱۹۷۸ معاون سرمایهگذار مشهور وارن بافت بوده است.
۲- مانگر، بهعنوان «دست راست» بافت، نقشی اساسی در رشد شرکت برکشایر و تبدیل آن به یک شرکت هلدینگ عظیم با ارزش بازار ۷۰۰ میلیارد دلار داشته است.
۳- او تحصیل در دانشگاه میشیگان را در سال ۱۹۴۳ ترک کرد تا در نیروی هوایی ارتش آمریکا که در آنجا بهعنوان هواشناس آموزش دید، خدمت کند.
۴- علیرغم اینکه او هرگز مدرک کارشناسی خود را دریافت نکرد، در سال ۱۹۴۸ مدرک دکترای حقوق خود را بهعنوان دانشجوی ممتاز از دانشکدهی حقوق هاروارد دریافت کرد.
۵- براساس مجلهی فوربز ، تا سال ۲۰۲۲ ارزش خالص دارایی مانگر ۲.۵ میلیارد دلار بوده است.
تحصیل و اوایل دورهی شغلی
مانگر که در سال ۱۹۲۴ در اوماها بهدنیا آمد، بهعنوان یک نوجوان در فروشگاه موادغذایی بافت و پسر به مالکیت پدربزرگ وارن بافت مشغول به کار شد.
در زمان جنگ جهانی دوم، در دانشگاه میشیگان در رشتهی ریاضیات ثبتنام کرد اما چند روز پس از تولد ۱۹ سالگیاش در سال ۱۹۴۳ ترک تحصیل کرد تا در نیروی هوایی ارتش آمریکا خدمت کند؛ در آنجا بهعنوان هواشناس آموزش دید و به درجهی ستوان دوم ارتقاء یافت. سپس، مطالعات خود در رشتهی هواشناسی را در مؤسسهی کلتک واقع در شهر پاسادینای کالیفرنیا، شهری که به اقامتگاه مادامالعمر او تبدیل شد، ادامه داد.
پس از ورود به دانشکدهی حقوق هاروارد بدون مدرک کارشناسی، مدرک دکترای حقوق خود را بهعنوان دانشجوی ممتاز در سال ۱۹۴۸ دریافت کرد. او بهعنوان وکیل ملکی در همان سالهای اولیه، شرکت حقوقی مشهور مانگر، تولز و اولسون را در کالیفرنیا تأسیس کرد.
تغییر از حقوق به امور مالی
پس از ملاقاتی شبهنگام در اوماها در سال ۱۹۵۹، مانگر و بافت طی سالهایی که بافت درحال توسعهی شرکت سرمایهگذاری خود بود و مانگر نیز بهعنوان وکیل ملکی کار میکرد، ارتباط خود را حفظ کردند.
در دههی ۶۰، مانگر به توصیهی بافت حرفهی وکالت را ترک کرد تا بر مدیریت سرمایهگذاریها تمرکز کند، از جمله شراکت درزمینهی توسعهی املاک و مستغلات با فرانکلین اوتیس بوث مدیر میلیاردر یک روزنامه.
پیش از پیوستن به برکشایر، مانگر شرکت سرمایهگذاری خودش را داشت؛ این شرکت، همانطور که دوستش بافت در اثر تألیفی خود بهنام «ابرسرمایهگذاران گراهام و دادزویل» در سال ۱۹۸۴ به آن اشاره کرده است، بازده مرکب سالانهای بهمیزان ۱۹.۸ درصد بین سالهای ۱۹۶۲ تا ۱۹۷۵ داشت که این رقم بسیار بیشتر از ۵ درصد نرخ افزایش سالانه برای شاخص داو طی آن بازهی زمانی بود.
بافِت در سال ۱۹۶۲ شروع به خرید سهام برکشایر هاتاوی کرد؛ او تا سال ۱۹۶۵ کنترل این شرکت را بهعنوان رئیس و مدیرعامل بهدست آورد؛ مانگر در سال ۱۹۷۸ نایب رئیس برکشایر هاتاوی شد.
از «پُک آخر سیگار» تا سرمایهگذاری ارزش-مبنای بافت-مانگر
بافِت همواره یک سرمایهگذار ارزش-مبنا بوده است که بهطور فعال در جستوجو و درحال تحلیل سهامی که با ارزشی کمتر از ارزش حقیقیشان مبادله میشدند بوده است؛ این راهبردی بود که او از مربی خود بنجامین گراهام آموخته بود.
با وجود این بافت در نامهی خود به سهامداران در سال ۱۹۸۹، به مانگر اعتبار بخشید و او را از این حقیقت مطلع ساخت که برکشایر نباید از نسخهی «سیگار-بات» سرمایهگذاری ارزش-مبنا پیروی کند، این اصطلاح سرمایهگذارانی را توصیف میکرد که کسبوکار روبهافولی را که ارزش جاری آن ۱ دلار بود به ۰.۷۵ دلار میخریدند تا «آن ۰.۲۵ دلار پُک رایگانی» را که در آن کسبوکار باقی مانده بود بهدست آورند.
براساس توضیحات بافت، او شغل خود بهعنوان همان سرمایهگذارِ پُک آخری را آغاز کرد و این مانگر بود که بسیار قبل از او متوجه نسنجیدهبودن این رویکرد شد: «چارلی در مدتی کوتاه متوجه این موضوع شد؛ من دیرفهم بودم.»
آنچه او سرانجام پس از همکاری با مانگر آموخت این بود که قیمت تخفیفی برای یک کسبوکار مشکلدار با نواقص متعدد در اکثر مواقع درنهایت یک تخفیف کاذب از آب درمیآید و هرگونه سود آنی، بهدلیل بازده کم، بهزودی تباه خواهد شد. درعوض، مانگر و بافت ترجیح میدادند «یک کسبوکار موفق را که ارزش جاری آن ۱ دلار بود اما قطعاً در ۱۰ سال آینده به ۱۵ دلار میرسید، به قیمت ۱.۲۵ دلار بخرند.»
به عبارت دیگر، نسخهی برکشایر با رویکرد سرمایهگذاری ارزش-مبنا با پیروی از شعار مانگر بهطرز خارقالعادهای موفق شد: «آنچه دربارهی خرید کسبوکارهای خوب با قیمت عالی میدانید را فراموش کنید؛ درعوض، کسبوکارهای عالی را با قیمت خوب بخرید.»
فلسفهی سرمایهگذاری مانگر
۱- یکی از عوامل اصلی شراکت تجاری فوقالعاده موفق آنها این بوده است که مانگر و بافت ازلحاظ حفظ استانداردهای پیشرو در صنعت برای خطمشیهای اخلاقی کسبوکار کاملاً با یکدیگر همسو هستند.
۲- مانگر بارها گفته است که ضوابط اخلاقی سختگیرانه جزء لاینفک فلسفهی او و موفقیتش هستند.
۳- یکی از اصول کلی او که مکرراً نقل شده است این است: «کسبوکارهای خوب کسبوکارهای اخلاقی هستند. مدل کسبوکاری که با نیرنگ پیش میرود محکوم به شکست است.»
۴- مانگر که از کتابخوانان پروپاقرص متفکران بزرگ و سخنوران صریحی چون بنجامین فرانکلین و ساموئل جانسون است، مفهوم «خِرَد ابتدایی مادی» در بخش کسبوکار و امور مالی را در چندین سخنرانی و در کتاب خود بهنام «سالنامهی چارلی بیچاره» مطرح کرد.
«چهار غول» برکشایر هاتاوی
مانگر، بهعنوان نایب رئیس نیز معاون مدیر تمامی داراییها است که شامل آنهایی که بافت «چهار غول» برکشایر مینامد، چهار سرمایهگذاری که بخش عمدهی ارزش برکشایر را تشکیل میدهند.
دارایی شناور بیمه
در صدر فهرست سال ۲۰۲۱، گروهی از شرکتهای تابعهی بیمه با تملک کامل هستند که برکشایر را ازلحاظ دارایی شناور بیمه به طلایهدار جهان تبدیل کردهاند، دارایی شناور بیمه یک اصطلاح سرمایهگذاری برای کل پول حاصل از حق بیمه که برکشایر میتواند برای چندین سال ذخیره کند و پیش از بازپرداخت آن مطالبات، آن را به نفع خود سرمایهگذاری کند. طی دوران تصدی مانگر، دارایی شناور بیمهای برکشایر از ۱۹ میلیون دلار به ۱۴۷ میلیارد دلار تا سال ۲۰۲۲ رسیده است. حتی با وجود زیانهای متناوب صدور بیمهنامه بهدلیل رویدادهای فاجعهبار (مانند حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱)، علت اینکه دارایی شناور بیمه در صدر فهرست چهار غول برکشایر قرار دارد ارزشآفرینی هنگفت و بلندمدت است.
شرکت اپل
رتبهی دوم پس از دارایی شناور بیمه متعلق به سرمایهگذاری برکشایر در شرکت اپل است. برخلاف سرمایهگذاریهای تحت مالکیت کامل، شرکت برکشایر تنها مالکیت ۵.۵۵ درصد از سهام اپل را تا سال منتهی به ۲۰۲۱ در اختیار دارد و این میزان به دارایی غیرمعمولی برای شرکت تبدیل شده است. بااینحال، اپل تنها به یک دلیل ساده، استاندارد بسیار بالای سرمایهگذاری مانگر-بافت را رعایت میکند و آن این است که سهام مالکیت آنها، صرفاً بهدلیل بازخرید سهام اپل توسط خودش، از ۵.۳۹ درصد در سال گذشته به ۵۵/۵ درصد افزایش یافت. باتوجهبه ارزش کلان اپل، هر ۰.۱ درصد افزایش از ۵.۳۹ به ۵.۵۵ درصد مالکیت، ۱۰۰ میلیون دلار برای برکشایر سود داشته است، بدون اینکه سرمایهی برکشایر مصرف شود.
شرکت برلینگتون شمالی سانتافه (BNSF)
سومین غول برکشایر، BNSF، یکی از بزرگترین شبکههای راهآهن حمل کالا در آمریکای شمالی است که ۸۰۰۰ لوکوموتیو و ۳۲,۵۰۰ مایل خط آهن در دوسوم از ناحیهی غربی ایالات متحده را دارد. این سرمایهگذاری مصداق دقیق این است که مانگر و بافت ترجیح میدهند در شرکتهای دارای خندق اقتصادی سرمایهگذاری کنند، این خندق مزیت رقابتی نهادینهای است که از سودهای بلندمدت و سهم بازار دربرابر رقبا محافظت میکند. درباره راهآهن، حجم عظیم سرمایهی اولیه که برای احداث خطوط راهآهن در سراسر ایالات متحده مورد نیاز است، از این شرکت راهآهن دربرابر رقبا محافظت میکند، درست مانند خندقی که اطراف یک قلعهی قرونوسطایی بنا میشود. در سال ۲۰۲۱، برکشایر درآمد بیسابقهی ۶ میلیارد دلاری از BNSF بهدست آورد.
شرکت انرژی برکشایر هاتاوی (BHE)
چهارمین غول، BHE، که مجموعهای از کسبوکارها با مدیریت محلی در بخش خدمات شهری است، مصداق دقیق دیگری از این است که مانگر و بافت شرکتهای دارای خندق اقتصادی را ترجیح میدهند، سرمایهی کلانی که برای احداث خطوط برق در سراسر ایالات متحده مورد نیاز است، از BHE دربرابر رقبا محافظت میکند. BHE، به رهبری مانگر، نهتنها درآمد بیسابقهی ۴ میلیارد دلاری را در سال ۲۰۲۱ کسب کرد (زمانی که برکشایر اولین سهام را خرید، ۱۲۲ میلیون دلار در سال ۲۰۰۰ درآمد داشت)، بلکه از ظرفیت صفر انرژیهای تجدیدپذیر به عاملی پیشگام در انتقال نیروی بادی، خورشیدی و آبی به سراسر ایالات متحده نیز تبدیل شد. در سال ۲۰۲۱، برکشایر مالک ۹۱.۱% از BHE بود.
جمعبندی
مانگر، بهعنوان «دست راست» بافت، نقشی اساسی در رشد شرکت برکشایر و تبدیل آن به یک شرکت هلدینگ عظیم با ارزش بازار ۷۰۰ میلیارد دلار داشته است.
مانگر، بهعنوان نایب رئیس نیز معاون مدیر تمامی داراییها است، از جمله آنهایی که بافت «چهار غول» برکشایر مینامد، چهار سرمایهگذاری که بخش عمدهی ارزش برکشایر را تشکیل میدهند:
۱-«دارایی شناور بیمه» حاصل از شرکتهای تابعهی بیمه
۲- شرکت اپل
۳- BNSF (شرکت برلینگتون شمالی سانتافه)
۴- BHE (شرکت انرژی برکشایر هاتاوی)
بافت با تضمین اینکه سرمایهگذاری ارزش-مبنای برکشایر پیرو شعار مانگر است، به مانگر اعتبار بخشیده است: «آنچه دربارهی خرید کسبوکارهای خوب با قیمت عالی میدانید فراموش کنید؛ درعوض، کسبوکارهای عالی را با قیمت خوب بخرید.»
مانگر بارها بیان کرده است که ضوابط اخلاقی سختگیرانه جزء لاینفک فلسفهی او و موفقیتش هستند.
منبع: کلینیک اقتصاد
پایان/
نظر شما