به گزارش تحریریه، نرخ غیرمنطقی خرید گندم از کشاورزان در حدود یک چهارم نرخ های جهانی باعث شده است تا برخی کشاورزان ایرانی ازجمله کشاورزان کرمانشاهی به عنوان یکی از قطب های مهم تولید گندم کشور، کاشت این محصول مهم را رها کنند.

سیاست ایران در موضوع گندم یکی از عجیاب جهانی است به طوریکه نه تنها به کشاورزان گندمکار خود یارانه نمی دهد، بلکه محصول آنها را پایینتر از قیمت های جهانی خریداری می کند.

هنگامی که به دلیل سرکوب ارزی طولانی مدت، قیمت خرید در بازارهای جهانی مانند سال 1395 پایین تر از داخل است، به بهانه ارزانتر بودن گندم در دنیا از کشاورزان ایرانی حمایت نمی شود.

هنگامیکه به دلیل آزاد شدن فنر جمع شده نرخ ارز؛ قیمتها واقعی می شود، مانند مقطع کنونی، دولت مجددا دست به کار شده و بدون اینکه دلیلی ذکر کند از کشاورزان با قیمت هایی خرید می کند که دارنده یک زمین 3 هکتاری تنها می تواند 20 میلیون تومان درآمد سالانه داشته باشد که حدود یک پنجم حقوق مدیران دولتی است.

برآوردهای کارشناسی سال 1384 نشان می داد که دولت آمریکا 50 درصد و دولت ایران تنها 0.5 درصد به کشاورزان یارانه پرداخت می کند. این منطق ضدتولیدی باعث شده است تا کشاورزان گندمکار کرمانشاهی که قرن ها گندمکار بوده اند، زمین ها را آیش رها کرده و کاشت گندم و دیگر غلات را کنار بگذارند.

پایان/