به گزارش تحریریه، اندیشکده «شورای آتلانتیک» پژوهشی مبسوط را با عنوان «آینده استراتژی ایالات متحده در مورد ایران» پیش از انتخابات ریاست جمهوری آمریکا (در آبان ماه سال ۱۴۰۳) منتشر کرد و در مورد رویکردهای تاثیرگذار در کاهش قدرت منطقه ای ایران توصیه هایی را ارائه کرده است.

در بخش های قبل بر دو موضوع تشدید فشار حداکثری علیه ایران و لزوم ارائه مشوق های سیاسی، اقتصادی و حتی هسته ای برای ایجاد انگیزه در تهران تمرکز شد.

در این بخش از پژوهش این اتاق فکر آمریکایی، داشتن آمادگی برای حمله نظامی به ایران مورد تاکید قرار گرفته که در بخش ذیل به آن اشاره شده است:

تقویت گزینه نظامی معتبر

با توجه به پیشرفت‌های ایران در توانمندی‌های هسته‌ای، حمایت اقتصادی و سیاسی که ایران به‌واسطه روابط خود با روسیه و چین از آن برخوردار است، و احتمالاتی که تهران در خصوص بی‌میلی ایالات متحده و اسرائیل برای حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران دارد، ایالات متحده باید درجه اعتبار گزینه نظامی علیه برنامه هسته‌ای ایران را تقویت کند.

نخست، ایالات متحده باید یک سیاست اعلامی داشته باشد و به‌طور آشکار توسط رئیس‌جمهور بیان شده باشد که ایران نباید به سلاح هسته‌ای دست یابد و ایالات متحده در صورتی که تمام اقدامات دیگر شکست بخورد، از نیروی نظامی برای جلوگیری از این توسعه استفاده خواهد کرد.

جو بایدن در ژوئیه ۲۰۲۲ در اعلامیه مشترک همکاری استراتژیک ایالات متحده و اسرائیل در قدس، تعهد ایالات متحده به «ندادن اجازه به ایران برای دستیابی به سلاح هسته‌ای» و آمادگی «استفاده از تمام عناصر قدرت ملی خود برای اطمینان از این نتیجه» را تأکید کرد.

در ارتباط با این سیاست، رئیس‌جمهور و مقامات ارشد دولت باید از تأکید بر این که ایالات متحده به دنبال تعارض با ایران نیست خودداری کنند، زیرا این ممکن است درک رهبران ایرانی را تقویت کند که ایالات متحده ممکن است توانایی لازم را داشته باشد اما اراده لازم برای درگیری نظامی مستقیم با جمهوری اسلامی را نداشته باشد. برای پشتیبانی از چنین سیاستی، ایالات متحده باید اعلام کند که به‌طور سالانه تمرینات مشترک با اسرائیل انجام خواهد داد، مانند تمرین Juniper Oak در ژانویه ۲۰۲۲ که هدف آن شبیه‌سازی حمله به اهداف مستحکم نظیر تأسیسات هسته‌ای ایران بود.

در نهایت، رئیس‌جمهور باید از بودجه سال آینده درخواست کند تا تحقیقات و توسعه تجهیزات نظامی نسل بعدی که قادر به نابودی برنامه هسته‌ای ایران است، سرعت یابد.

تهران این سیگنال‌های نظامی را به‌دقت تحت نظر خواهد داشت و نمایش قدرت از سوی واشنگتن تأثیر زیادی بر سیاست‌های آن دارد. تخریب بخش عمده‌ای از نیروی دریایی ایران در خلیج فارس در آوریل ۱۹۸۸ توسط ایالات متحده در جنگ ایران و عراق، و شلیک تصادفی به یک هواپیمای مسافری ایرانی در همان ماه، به تمایل آیت‌الله روح‌الله خمینی برای پایان دادن به جنگ کمک کرد.

ایران تصمیم گرفت برنامه هسته‌ای خود را در پاییز ۲۰۰۳ متوقف کند، تنها چند ماه پس از حمله ایالات متحده به عراق و سرنگونی سریع رژیم صدام حسین؛ جمهوری اسلامی ظاهراً ترسیده بود که ممکن است گزینه بعدی ایالات متحده قرار گیرد.

کشتن (شهادت) قاسم سلیمانی، فرمانده نیروی قدس ایران، توسط ایالات متحده در ژانویه ۲۰۲۰ که «حملات به سفارت ما و اهداف ائتلاف در سراسر منطقه را هماهنگ می‌کرد»، باعث شد پس از ماه‌ها حمله گروه‌های وابسته به ایران به نیروهای ایالات متحده، بازدارندگی علیه ایران دوباره برقرار شود. ایران تنها با یک حمله موشکی به نیروهای ایالات متحده در عراق تلافی کرد که البته از قبل برای کاهش تلفات هشدار داده شده بود، ضمن آنکه حملات شبه‌نظامیان هم برای چندین ماه متوقف شد زیرا ایران تلاش می‌کرد دسخالت خود را پنهان کند و از درگیری مستقیم با ایالات متحده اجتناب نماید.

جدیدترین نمونه از بازگرداندن بازدارندگی توسط قدرت نظامی ایالات متحده، تصمیم ذکر شده برای حمله به حدود ۸۵ هدف از گروه‌های شبه‌نظامی و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در سوریه و عراق در ژانویه بود، که باعث شد ایران درخواست توقف حملات نمایندگان خود به نیروهای ایالات متحده در آن منطقه را مطرح کند.

ادامه دارد