«حسین راغفر» عضو هیئت علمی دانشگاه الزهرا و استاد اقتصاد در گفت و گو با «تحریریه» به مناسبت آغاز سفرهای نوروزی و افزایش تصادفات جاده ای ضمن پیوستن به پویش «نه به تصادف» به اصلی ترین عوامل اثر گذار در افزایش میزان تصادفات در ایران گفت: دلایل بسیاری در تصادفات راهنمایی و رانندگی وجود دارد؛ از خودروهای ضعیف تا عدم تعویض قطعات و ارتقای کیفیت خودرو، و خطا و عدم توجه و دقت نیروی انسانی. آنچه در این موضوع حائز اهمیت است اینکه هر تصادفی پیامدهای بسیار سنگینی بر فرد و جامعه وارد می کند که جبران ناپذیر است.

وی در این باره خاطر نشان کرد: وقتی روحیه مردم ضعیف است. وقتی توان مالی تعویض و خرید خودروی نو و با کیفیت ندارند. وقتی قدرت خرید مردم در حدی است که توان تعویض قطعات خودرو را ندارند و قطعات اصلی به ندرت یا با قیمت های سرسام آور در بازار موجود است؛ به این معناست که چه بخواهیم چه نخواهیم، زمینه های بسیاری برای وقوع تصادف در کشور فراهم است.

راغفر در این باره تاکید کرد: با توجه به اقتصاد نابسامانی که در کشور به وجود آمده هر تصادفی هزینه های درمان قابل توجهی را به خانوار تحمیل می کند. هزینه هایی که براثر تصادف به خانواری که قادر به تامین معاش خود نیست وارد می شود منجر به افزایش اختلال های جدی در اقتصاد خانواده، سلامت روحی و روانی آنها می شود بخصوص در روح و روان طبقات محروم وضعیت بسیار نگران کننده می شود.

وی در ادامه بحث تاکید کرد: طبقات متوسطی که درگیر تصادف می شوند اعم از اینکه مسافران فوت کنند یا زنده بمانند، بازماندگان و خانواده های آنها مشمول آسیب های جدی روحی و روانی می شوند که غیر قابل جبران است. حتی اقشار متمول که ممکن است از تصادفات جان سالم به در ببرند اما مشکلات روانی تا آخر عمر آنها را اذیت می کند. بنابراین تبعات و پیامدهای منفی تصادف در زندگی دارا و ندار به لحاظ روانی و روانی بسیار شکننده و تخریب کننده است.

عضو هیئت علمی دانشگاه الزهرا عامل اصلی میزان بالای تصادف در اقتصاد ایران را بیان داشت و گفت: فقدان حاکمیت قانون در قوانین راهنمایی و رانندگی و تعللی که نیروی انتظامی و پلیس در این زمینه دارد در کنار آسیب های روحی و روانی ناشی از تهدیدات اقتصاد سیاسی، زمینه ساز حواس پرتی مردم شده است. باید دید چه کسانی برندگان توحشی هستند که به نام ترافیک در کشور به وجود آمده و چه کسانی بازندگان آن هستند؟

راغفر معتقد است: عدم توسعه حمل و نقل عمومی روح و روان جامعه را به هم ریخته است در حالی که اگر حمل و نقل عمومی درون شهری و برون شهری توسعه یابد بار فشار روانی از مردم برداشته می شود و سفرهای درون شهری و برون شهری ایمن تری خواهند داشت.

وی در این باره افزود: متاسفانه تا کنون کمترین عنایت و توجهی درنظام برنامه ریزی شهری و بین شهری برای توسعه حمل و نقل های درون شهری و برون شهری توسط مسوولین امر صورت داده نشده است؛ به این خاطر همچنان بار مشکلات عدیده ی این بخش شهروندان را آزرده کرده و آنها را مطمئن ساخته چشم انداز امیدوار کننده ای برای برون رفت از وضعیت فعلی وجود ندارد.

عضو هیئت علمی دانشگاه الزهرا با اشاره به تفاوت های ویژه حمل و نقل کشورهای توسعه یافته با ایران گفت: امروز بسیاری از کلانشهرهای کشورهای صنعتی از خودروهای برقی استفاده می کنند و برنامه ریزی ها برای برقی شدن خودروهای شخصی در چند سال آینده در کشورها بسیار جدی است زیرا کاهش آلودگی هوا و ارتقای کیفیت محیط زندگی و روحیه رانندگان، در کاهش تصادفات بسیار موثر است. در حالی که در ایران مجموعه عواملی که منجر به تصادف می شود به صورت یک پکیج کنار گذاشته شده و کسی به آسیب های مختلف بی توجهی به عوامل موثر در افزایش تصادفات توجهی نمی کند.

پایان/