این نخستین بار نبوده و آخرین بار هم نیست که مردم و نیروهای حزب الله لبنان وارد خیابان می شوند. اصلاً زورآزمایی در لبنان آخر به خیابان ختم می شود. چند وقت بعد از ترور رفیق حریری، نخست وزیر اسبق لبنان زورآزمایی ها در لبنان وارد عرصه جدیدی شد. آن زمان سیدحسن نصرالله با کمک میشل عون، رهبر معنوی جریان آزاد مسیحی و نبیه بری، رئیس مجلس شیعه و رهبر جنبش امل در دفاع از سوریه مقابل قطعنامه ۱۵۵۹ سازمان ملل که پشت آن آمریکا و فرانسه بودند به خیابان آمدند.

شهید سیدحسن نصرالله آن زمان به همه اعلام کرد که ۸ مارس وارد خیابان ها شوند و با شعار الشعب، جیش و مقاومه از سوریه و حزب الله لبنان در مقابل آمریکا حمایت کنند. بعد از چند روز دیگر هم نیروهای طرفدار غرب و نزدیک به آمریکا و فرانسه و عربستان وارد خیابان شدند تا در ادامه #انقلاب_سدر یعنی همان لزوم خروج سوریه از لبنان و خلع سلاح مقاومت ادامه یابد.

عرصه سیاسی لبنان در دو دهه گذشته بعد از این دو قشون کشی خیابانی تثبیت شد و ائتلاف ۸ مارس و ۱۴ مارس شکل گرفت. اکنون نیز این روند ادامه خواهد داشت. آمریکا، عربستان و فرانسه بعد از جنگ سرنوشت ساز لبنان که باعث تضعیف حزب الله لبنان در عرصه امنیتی و حتی سیاسی شد، درصدد هستند شبه دولت حزب الله را از بین ببرند.

حزب الله در لبنان سازمان بهداشت، خیریه، اقتصادی، اجتماعی، امنیتی، ارتباطاتی و در آخر نظامی جداگانه دارد که باعث ایجاد یک شبه دولت قوی شده است. در گذشته چند بار برخی رقبای حزب الله سعی کردند که مقابل این شبه دولت بایستند که ناکام ماندند.

اردیبهشت سال ۱۳۸۷ بود که دولت فواد سینیوره، نخست وزیر اسبق و به شدت ضد حزب الله ژنرال وفیق #شوکیر، فرماندهی نیروهای امنیتی فرودگاه بیروت را از مقام خود برکنار کرد. همچنین سینیوره دستور داد تمام سیستم اتصاالات و مخابرات حزب الله لبنان در بیروت مختل و جمع شود. در همان زمان هم بحث بر سر این موضوعات بود. ولید جنبلاط، رهبر دروزی های لبنان در سخنرانی گفته بود که سفیر ایران باید از لبنان اخراج شود و از پرواز هواپیماهای ایرانی به لبنان نیز جلوگیری به عمل آید. این هواپیماها مشغول نقل و انتقال سلاح و پول از ایران برای حزب‌الله لبنان هستند.

از سوی دولت هم اعلام می کرد، شبکه‌ی مخفی تلفنی، که گروه حزب‌الله در بسیاری از شهرها و روستاهای لبنان نصب کرده، غیرقانونی است. این خطوط ارتباطی مخفی، که دولت از سال ۲۰۰۷ او وجود آنها باخبر است، یکپارچگی حاکمیت ملی لبنان را زیرپا می‌گذارد. دقیقا این صحبت ها بعد از #جنگ_۳۳_روزه رخ داد. علاوه براین قاضی الاریدی، سخنگوی دولت لبنان، اعلام کرد که دولت درصدد بررسی گزارش‌هایی است که بر اساس آنها، احزاب شیعی مخالف دولت، دوربین‌های کنترل مخصوص خود، در فرودگاه بیروت نصب کرده‌اند.

حتی در آن سا روزنامه‌ی بریتانیایی "ایندیپندنت" نوشته بود، از بعد از جنگ تابستان ۲۰۰۶ میان اسرائیل و حزب‌الله لبنان، ماهانه حدود ۳۰۰ نفر از اعضای حزب‌الله برای گذراندن دوره‌ی سه ماهه‌ی آموزش نظامی از طریق فرودگاه بیروت به تهران رفته‌اند. بعد از اینکه دولت لبنان قصد کرد تمام دوربین های مدار بسته و اتصالات بیسیم حزب الله را جمع آوری کنند یک درگیری محدود نظامی در بیروت رخ داد.

بعد از این ماجراها حزب الله وارد مناطق مختلف بیروت شد. درگیری بالا گرفت. در سه روز حزب الله اکثر مناطق بیروت، رسانه ها، مراکز امنیتی و ... در اختیار دولت را تصرف کرد. بعد از این ماجرا مذاکرات به درخواست قطر و عربستان شکل گرفت و دولت تشکیل شد و حزب الله از حق وتو خود استفاده کرد.

اینکه اتفاقات فعلی با سال ۲۰۰۷ متفاوت است، شکی نیست، اما روندها به همین سمت تنش پیش می رود. جنگ داخلی که برای هر دو طرف هیچ وجهی ندارد، اما زورآزمایی خیابانی شروع شده. از روز گذشته که بیستمین سالگرد ترور رفیق حریری بود و پسرش سعد در مراسم به شدت از خاندان مخلوع اسد انتقاد کرد و از بازگشت خود و جریان المستقبل(اهل سنت) به سیاست خبر داد چه تشییع پیکیر سیدحسن نصرالله که برای حزب الله حکم حیات و ممات دارد.

پایان/