به گزارش تحریریه، از روز گذشته خبرهای ضدونقیضی در مورد حمله زمینی رژیم صهیونیستی به لبنان منتشر شد و حتی برخی رسانه ها این موضوع را تکذیب کردند. روزنامه الکترونیکی «رای الیوم» در گزارشی به قلم «کمال خلف» روزنامه نگار و تحلیلگر فلسطینی به تحلیل میدان های نبرد در جبهه لبنان پرداخته و با طرح این سوال که آیا شاهد حمله زمینی رژیم اسرائیل به لبنان خواهیم بود، آورده است: تنش میان مقاومت لبنان و رژیم اسرائیل به سطح بی سابقه ای رسیده است اما هنوز هم ضوابطی بر این تنش ها حاکم است و دو طرف هنوز به مرحله جنگ فراگیر وارد نشده اند.

رژیم اسرائیل در حمله خود به لبنان بر چند مولفه تکیه کرده است که عبارتند از:

۱. افزایش دامنه آتش و حمله های هوایی به اهداف نظامی و غیر نظامی. این رژیم در این حمله ها بر مولفه شوکه کردن و ترساندن طرف مقابل با هدف ایجاد اختلال در صف مقاومت تاکید دارد. اسرائیل به دنبال نابودی اراده جنگی لبنان است و منفجر کردن پیجرها در سراسر لبنان و سپس ترور به شهادت رساندن صدها تن از رهبران و اعضای حزب الله هم در این راستا صورت گرفت. اما عملکرد مقاومت لبنان نشان می دهد این روش برای رژیم اسرائیل ثمر بخش نبوده است. حزب الله قدرت خود را در میدان ها حفظ کرده است و به تدریج برنامه و توان نظامی خود را به کار می گیرد و عمق رژیم اسرائیل را هدف قرار خواهد داد.

۲. استفاده از داده های اطلاعاتی در نبرد: رژیم اسرائیل دارای پایگاه اطلاعاتی گسترده ای از حزب الله و رهبران و تحرکات آن ها است که طی سال های گذشته گردآوری کرده است. برتری این رژیم در زمینه فناوری و نفوذ سایبری زمینه موفقیت آن در ترور رهبران مقاومت را فراهم کرد.

بدون تردید این ترورها ضربه سختی برای مقاومت است، اما با این وجود، ضربات ایجاد شده انتظارات رژیم اسرائیل در زمینه بر هم زدن ساختار نظامی حزب الله و مختل کردن عملکرد آن در میدان را بر آورده نخواهد کرد.

۳. عنصر مهمی که رژیم اسرائیل تاکنون در نبردها بر آن تکیه کرده تبلیغات است. این رژیم از امکانات گسترده ای برای القای روحیه ناامیدی و یاس در فضای مقاومت استفاده کرده است. اسرائیل بر برخی رسانه های عربی که با این رژیم به طور مستقیم همکاری می کنند، حساب کرده است. همچنین تل آویو در وسائل ارتباطات جمعی نفوذ زیادی دارد و حساب های کاربری بسیاری را به اسم های عربی ایجاد کرده و با همکاری برخی طرف های عرب از حساب های شخصی افراد معروف در راستای تبلیغات خود استفاده می کند. این رژیم با این تبلیغات از یک سو در زمینه کارآیی و فایده مقاومت تردید ایجاد می کند و از طرف دیگر قدرت رژیم اسرائیل را بزرگ و دروغ های خود را راست جلوه می دهد تا کارزار تبلیغاتی هماهنگی را علیه حامیان مقاومت پیش ببرد.

عناصر سه گانه فوق که رژیم اسرائیل تاکنون بر آنها تکیه داشته درکنار مولفه های موجود در میدان نبرد نشان می دهد این رژیم برای اشغال منطقه واقع در شمال رود لیطانی به حمله زمینی وارد می شود.

می توان برخی نکات مهم در این زمینه را چنین برشمرد:

نخستین نکته آن است که هنوز هم حمله زمینی به لبنان تنها جنبه تهدید دارد و رژیم اسرائیل در محاسبات خود درباره اقدام برای حمله زمینی مردد است.

همچنین چند عامل وجود دارد که در تصمیم گیری برای حمله زمینی تاثیر گذار هستند. حزب الله و مقاومت در میدان نبرد دست برتر را دارد. حزب الله سال ها است که خود را برای میدان نبرد بزرگ آماده کرده است. در صورت حمله، رژیم اسرائیل به میدان نبردی وارد خواهد شد که حزب الله پیشتر این میدان را برای درگیری آماده کرده و با تونل ها، کمینگاه ها و ابزارهای جنگی مجهز شده است. برتری هوایی رژیم اسرائیل در این زمینه نقش بزرگی نخواهد داشت بلکه درگیری میان زره پوش ها و تانک ها با  حملات ضد زرهی خواهد بود. ناهمواری های زمین هم عامل موثری در میدان نبرد زمینی هستند. جنوب لبنان منطقه کوهستانی و شامل دره ها، تپه ها و جنگل ها است که برای جنگ های چریکی و مقاومت مناسب هستند. جبهه لبنان تفاوت گسترده ای با غزه دارد.

البته نباید عامل آب و هوایی را هم نادیده گرفت. تعویق حمله زمینی از سوی رژیم اسرائیل سبب می شود ارتش این رژیم در هوای بارانی و زمین مرطوب وارد این منطقه شود و در نتیجه تانک ها به راحتی حرکت نخواهند کرد ضمن آنکه مه آلود بودن دره ها و جنگل ها هم به سود مقاومت خواهد بود تا درد و رنج های نیروهای رژیم اسرائیل را دوچندان کند.

سوم، خیلی سخت می توان تصور کرد ارتش رژیم اسرائیل به حمله زمینی در لبنان وارد شود. زیرا این اتفاق در شرایطی رخ می دهد که گفته می شود حماس و مقاومت فلسطین در غزه بار دیگر خود را ساماندهی کرده اند. افزایش اقدامات آنها علیه نیروهای اسرائیلی در غزه سبب می شود ارتش این رژیم به ارسال تسلیحات و نیروهای نظامی در دو جبهه در روزهای آینده نیازمند باشد تا مانع فعالیت مقاومت فلسطین و لبنان شود. پس این ارتش نمی تواند به جنگ سخت در لبنان وارد شود در حالی که دردسرهای آن در غزه در حال افزایش است.

نکته چهارم آن است که احتمال دارد ارتش رژیم اسرائیل به مانور زمینی محدودی در بخش کوچکی از مرز شمالی روی بیاورد تا روحیه صهیونیست ها را بالا ببرد.

هدف آشکار و اعلامی نتانیاهو بازگشت شهرک نشینان به شمال بود. اما او پشت این امر، اهداف دیگری را هم دنبال می کند که نخستین آن جدایی جبهه لبنان از جبهه غزه است تا قادر شود بدون فشار در جبهه لبنان به راحتی هر کاری را در غزه انجام دهد، جنگ را تکمیل کند و به اهدافی که تاکنون نرسیده است، دست یابد. هدف دیگر وی هم بر هم زدن مفهوم همگرایی میان جبهه هایی است که سال ها خواب را از رژیم اسرائیل ربودند. این هدف هم در سطح منطقه دست نیافتنی است.

در مقابل، هدف مقاومت لبنان جلوگیری از بازگشت شهرک نشنیان به شمال است. ضمن آنکه مقاومت لبنان به دنبال ارتباط دادن میدان لبنان به غزه می باشد که نقش سرنوشت سازی در حفظ معادله همگرایی جبهه ها دارد. علت آن است که شکست مقاومت غزه سبب تضعیف جایگاه راهبردی حزب الله در منطقه خواهد شد. تلاش رژیم اسرائیل برای جدایی ارتباط مقاومت لبنان با غزه سبب افزایش فعالیت جبهه مقاومت در عراق و یمن و ارسال موشک ها و پهپادها به ایلات و تل آویو خواهد شد. این اتفاق فقط نشان دهنده پشتیبانی جبهه های عراق و یمن از مقاومت فلسطین به شمار نمی رود، بلکه در واقعیت خواسته رژیم اسرائیل برای جدایی جبهه ها را با شکست روبرو می کند و معادله جنگی هماهنگی را در جبهه ها به سود مقاومت تثبیت می سازد.

پایان//