به گزارش تحریریه، تارنمای نشریه «نشنال اینترست» در گزارشی آورده است که آمریکا باید با کنار گذاشتن عنوان «محور شرارت» یا «محور آشوب»، نام بهتری را برای مجموعه کشورهای چین، روسیه، ایران و کره شمالی انتخاب کند. آمریکا می تواند از اصطلاح CRANK برای این چهار کشور مخالف خود انتخاب کند.

این مرکز مطالعاتی افزود: تعمیق همسویی چین، روسیه، ایران و کره شمالی توجه قابل توجهی را به خود جلب کرده است. ایالات متحده و متحدانش هم با چالش‌های جدیدی از سوی این چهار کشور در دو جبهه انفرادی و مشترک روبه رو شده اند. علاوه بر مشکلات سیاستی که این همکاری ایجاد می‌کند، واشنگتن با چالش‌های دیگری هم مواجه می‌شود.

«پل جی ساندرز» کارشناس این مرکز پژوهشی آورده است: برخی تمایل دارند تا این دشمنان آمریکایی را «محور شرارت» جدید معرفی کنند و برچسب دو دهه‌ قبل «جورج دبلیو بوش» علیه ایران، عراق و کره شمالی را بار دیگر استفاده کنند. با این حال، استفاده از اصطلاح «شیطانی» کار آمریکا را سخت‌تر می‌کند. لفاظی‌های اخلاقی فرصت بهره برداری از شکاف بین دشمنان ایالات متحده را تضعیف می‌کند. این درحالی است که پکن، مسکو، تهران و پیونگ یانگ هر کدام در تلاش هستند تا بین واشنگتن و متحدانش شکاف ایجاد کنند با اینحال آمریکا از توانایی بیشتری در این زمینه برخوردار است.

طبق این گزارش تحلیلی، همچون ۲۰ سال پیش، از دیگر نقاط ضعف اصطلاح «محور شرارت» این است که کاخ سفید متحدانی دارد که رفتارشان با استانداردهای واشنگتن درزمینه دموکراسی و حقوق بشر مطابقت ندارد. ارزیابی اکونومیست نشان می دهد که برای اندکی بیشتر از ۱۴ درصد از کشورهای جهان عنوان «دموکراسی کامل»، ۳۰ درصد اصطلاح «دموکراسی ناقص» و حدود ۵۶ درصد باعنوان «رژیم‌های ترکیبی» یا خودکامه می توان استفاده کرد.

گزارش تاکید دارد: بعید است ایالات متحده بتواند با حمایت تنها ۱۴ درصد از دولت‌های جهان با دشمنان خود رقابت کند بنابراین آمریکا به حمایت دولت‌های نیمه دموکراتیک یا حتی کاملاً غیر دموکراتیک نیاز دارد. در این راستا، پذیرش صریح مبارزه با شر در حالی که آمریکا آشکارا با شیاطین شرور همکای می‌کند، ایالات متحده را در برابر اتهاماتی همچون ریاکاری و استانداردهای دوگانه آسیب پذیرتر می‌ سازد.

تمرکز اصلی این گزارش نحوه نامیدن چهار کشور چین، روسیه، ایران و کره شمالی تحت عنوان CRANK‌ها است و نویسنده اعتقاد دارد باید با کنار گذاشتن عناوینی همچون «محور شرارت» یا «محور آشوب»، نام بهتری برای گروه کشورهای چین، روسیه، ایران و کره شمالی پیدا کرد.

گزارش مدعی است که کرنک‌ها چند ویژگی دارند نخست اینکه آنها دشمن آمریکا هستند و نسبت به ایالات متحده خوش رفتار نیستند. چهار کشور فوق این ایده را رد می‌کنند که آمریکا باید نقش ویژه‌ای در امور بین‌الملل داشته باشد. آن‌ها تفسیرهای ایالات متحده از حقوق بین‌الملل، از جمله مفهوم «نظم مبتنی بر قوانین» را که از سوی واشنگتن ارائه می‌شود، قبول ندارند.

ویژگی دوم این است که از نظر آمریکایی‌ها، مقامات این کشورها اغلب شبیه به تئوری‌پردازان توطئه هستند که واقعیت را طور دیگری توصیف می‌کنند. این موضوع به ویژه در نحوه تشریح رفتار و اهداف ایالات متحده توسط این چهار دولت آشکار می‌شود.

سوم، رهبران این دولت ها آرزو دارند که کشورهایشان به محوری مکانیکی تبدیل شوند و از توده عظیم نظام بین الملل به نفع خود استفاده کنند. مقامات چینی و روسی دولت‌های خود را ابزاری برای ایجاد عصر پسا آمریکایی معرفی می‌کنند.

بر این اساس، کرنک (CRANK‌) اصطلاحی گمراه کننده می باشد که منعکس کننده نگرش‌هایی است که مقامات آمریکایی و تحلیلگران غیردولتی باید به شدت از آن اجتناب کنند. آمریکا باید ارزیابی خود را تغییر دهد زیرا ارائه مفروضات غلط، تحلیل‌های پرابهام و سیاست‌های خطرناک می‌توانند قرن بیست و یکم را به مرگبارترین قرن بشریت تبدیل کنند.

این تحلیل تاکید دارد: هنوز چهار کشور دشمن آمریکا به طور کامل یک گروه چهار ضلعی منسجم را تشکیل نداده اند و بیشتر همکاری آنها دوجانبه است، مانند هماهنگی دیپلماتیک چین و روسیه، تمرینات نظامی و تجارت، فروش تسلیحات ایران و کره شمالی به روسیه، یا حمایت اقتصادی چین از کره شمالی. البته رویدادهای سه جانبه ای هم در میان آن ها برقرار شده است همچون رزمایش دریایی چین، روسیه و ایران در خلیج عمان. اما در هرصورت شاید یکی نامیدن آن ها به انسجام بیشتر آن ها منجر شود، این همان موردی است که در بریکس اتفاق افتاد.

پایان/