به گزارش تحریریه، روزنامه «گاردین» نوشت، طبق تحقیقات، سرمایه گذاری ها و افراد درگیر در برده داری دستاوردهای مالی کلانی را نصیب این به اصطلاح مرکز دانشگاهی کرده است. جالب اینجاست که این دانشگاه تلاش دارد تا پس از این بدنامی بزرگ، یک مرکز تحقیقاتی با عنوان «میراث بردگی» را ایجاد کند که از طریق آن از دانشجویان سیاه پوست حمایت مالی به عمل می آورد.

این تحقیق از سال ۲۰۱۹ آغاز شده بود. اکنون «استفان توپ» معاون دانشگاه می گوید که کمبریج سرمایه گذاری های قابل توجهی را در شرکت هایی انجام داد که به شدت در تجارت برده ها مشارکت داشتند که از جمله این شرکت کمپانی هند شرقی و شرکت دریای جنوبی بوده است.

البته دانشگاه مدعی است که هیچ مدرکی مبنی بر اینکه دانشگاه به طور مستقیم مزارع برده را در اختیار داشته یا مالک برده ها بوده است، وجود ندارد. با این حال در نیمه قرن ۱۸ این شراکت، مزایای قابل توجهی را برای دانشگاه و دانشکده های آن به همراه داشت. مشارکتی که سرمایه اولیه آن در دانشگاه از طریق هزینه های تحصیل، کمک افراد نیکوکار و از هزینه های حاصل از کسب و کارهای مرتبط با دانشگاه حاصل شده بودند.

در پاسخ به اتهامات کنونی، دانشگاه کمبریج اعلام کرد برای ادامه تحقیقات و همچنین افزایش حمایت مالی دانشجویان سیاه پوست، با بورس های تحصیلی اختصاصی در تحصیلات تکمیلی از آفریقا و کارائیب، نه تنها تلاش بیشتری را برای استخدام کارمندان سیاه پوست و تبلیغ به نفع آنها انجام می دهد بلکه یک مرکز تحقیقات «میراث بردگی» را تاسیس و تامین مالی می کند.

این دانشگاه همچنین می گوید آثار هنری را برای تجلیل از فارغ التحصیلان سیاه پوست خود و بزرگداشت کارمندان و دانشجویانی که برای از بین بردن برده داری و تجارت برده ها تلاش می کردند، جمع آوری کند. این اقدامات بر خلاف آنچیزی است که معاون دانشگاه از آن با عنوان نگرش ها و شیوه های ریشه دار در جامعه دانشگاهی یاد می کند زیربنای واقعی بردگی را تشکیل می داد.

توپ اظهار داشت: این هدیه ما به اشتباهات تاریخی نیست، اما می توانیم با به رسمیت شناختن اشتباهات کار را شروع کنیم. گزارش ها در مورد کشف پیوندهای دانشگاه ما به چنین سابقه وحشتناکی از سوءاستفاده از سیاهان، ما را ترغیب می کند تا حتی برای رسیدگی به نابرابری های فعلی - به ویژه در ارتباط با تجربیات جوامع سیاه - کوشش کنیم.

در این گزارش، سرمایه گذاری های تفصیلی از سوی تک تک دانشکده ها همچون Gonville & Caius ،Trinity و King انجام و مشخص شد که سرمایه گذاری در شرکت هایی صورت گرفت که به صورت مستقیم در اوج تجارت برده در اقیانوس اطلس مشارکت داشتند. علاوه بر این در مواردی دیگر، دانشکده ها از سرمایه گذاران بزرگ در شرکت های استعماری مانند شرکت رویال آفریقا، شرکت دریای جنوبی و شرکت هند شرقی کمک مالی دریافت کردند.

محققان خاطرنشان کردند: چنین همکاری مالی دوگانه ای در هر شکل آن به تسهیل تجارت برده ها کمک کرد و مزایای مالی بسیار قابل توجهی را برای کمبریج به ارمغان آورد.

در این گزارش آمده است: موزه معروف «فیتز ویلیام» بر پایه پول و سرمایه های یک رئیس (فرماندار) شرکت دریای جنوبی فعال در تجارت برده تأسیس شده است. قرار است این موزه سال آینده نمایشگاهی را در مورد برده داری و قدرت با استفاده از اشیاء مجموعه دانشگاه برگزار می کند.

با اینحال بررسی ها نشان داده است که پیوندها صرفاً مالی نبودند. در این گزارش آمده است که برادر یک استاد برده دار دانشکده Gonville & Caius در قرن هجدم به افتخار نام کالج برادرش، یک شخص برده گائوس نامگذاری کرد.

نویسندگان این گزارش تصریح دارند مشارکت دانشگاه کمبریج در امپریالیسم و برده داری شکل بسیار پیچیده ای داشته است. وی براساس یک تجزیه و تحلیل آسان خاطرنشان کرد که برخی نواها خواستار جبران خسارت مالی شده اند، اما دانشگاه چگونه می تواند با میراث بردگی، در جوامع تغییراتی را ایجاد کند.

گزارش کمبریج آخرین تحقیق در مورد سرمایه گذاری های دانشگاه در حوزه برده داری و دریافت کمک های مالی از ثروت به دست آمده از طریق این تجارت و استثمار دوره استعمار است. دانشگاه آکسفورد نیز در پرونده نسبتا مشابهی در مورد «میراث سسیل رودز» درگیر است.

اسنادی که چند سال قبل به دست آمده بود نشان می دهند که در قرن ۱۷ میلادی یعنی دوره اوج تجارت برده داری میان انگلیس و آمریکا یک برده مذکر و سیاهپوست ۲۵ ساله به نام «دیک» متخصص کار روی زمین به بهای ۱۴۰ پوند و برده مونث ۴۵ ساله به نام «کاستیل» متخصص آشپزی و شست و شو به بهای ۶۰ پوندفروخته شد.

در این اسناد، ۵۴ برده مونث و مذکر به بهای مجموعا ۵ هزار و ۱۰۰ پوند اشاره شده است. این بها، معادل ۷۸۲ هزار دلار در زمان حاضر است.

پایان/