به گزارش تحریریه، اجرای طرح ارتجاعی کوپن گرایی که گفته می شود در جلسه سران قوا! تصویب شده است، به معنای رجوع به اصول مانیفست کمونیسم است و در یک چشم به هم زدن می تواند میراث درخشان و بی سابقه سید ابراهیم رئیسی را در ریشه کن سازی فقر شدید؛ با جایگزین کردن سیاست حمایتی تفکیک شده از سیاست ارزی، بر باد دهد.
نخستین بار در تاریخ قابل تحلیل اقتصادی ایران، محمود احمدی نژاد در سال پنجم دوران ریاست جمهوری خود(1389) توانست مرحله اول هدفمندسازی یارانه ها را اجرا کرده و به هر خانواده ایرانی 45500 تومان در ماه پرداخت کند که معادل 45 دلار بود. البته رئیس دولت عدالت اصرار داشت که کل قانون هدفمندسازی را در یک سال اجرا کند که با مخالفت جریان اصولگرا که مجلس را در اختیار داشت به جایی نرسید و تنها مرحله اول آن اجرا شد. بزرگان اصولگرا در مجلس و سایر نهادها توانستند جلوی اجرای فازهای بعدی را گرفته و جراحی بزرگ اقتصاد ایران را ناقص کنند و در نهایت این طرح استثنایی به صورت ناتمام رها شد.
در آن مقطع و با پرداخت نقدی یارانه فردی 45 دلاری که معادل 1 میلیون تومان است، فقر شدید ریشه کن شد و هیچ ایرانی گرسنه نماند. تبعات این طرح بی سابقه بود و باعث شد ضریب جینی به طور ممتد کاهشی شده و از 43 درصد دوران اصلاحات، در سال 1392 به 36 درصد رسید که در تاریخ ایران بی نظیر بود و از نظر شدت کاهش؛ در جهان سابقه نداشت و تاکنون نیز تکرار نشده است.
دولت حسن روحانی با یک جادوجنبل بودجه ای، تبصره 14 را با هدف نابود کردن میراث محمود احمدی نژاد(منابع قانون هدفمندسازی) اختراع کرد و منابع حاصل از هدفمندسازی را صرف بودجه رو به گسترش و پر از فساد و ناکارآمدی خود کرد که بسیار سریعتر از حقوق کارمندان دولت افزایش می یافت. ضریب جینی در دوران اعتدال مجددا رو به فزونی گذاشت و احتمالا به 42 درصد رسیده است که با رکوردهای هاشمی رفسنجانی و محمد خاتمی برابری می کند.
این ارتجاع سنگین در اقتصاد ایران که یارانه مستقیم را از مردم دریغ کرد، اما در جنبه ذی نفعان رانتی نشسته بر سر سفره فولاد و پتروشیمی یارانه پاشی بی سابقه ای را به اجرا گذاشت، بیش از 1200 هزار میلیارد تومان یارانه را به طور سالیانه نصیب این صنایع کم بازده و پرآسیب می کند تا فقر و شکاف طبقاتی به نقاط حساسی رسیده و امنیت ملی کشور با خطر مواجه شود، که شده است.
دولت مردم!
سید ابراهیم رئیسی اگرچه به دلیل ضعف تیم اقتصادی خود و میدان داری متغیرهای خارج از دولت؛ دوران 8 ماهه و طلایی نخست را به راحتی از دست داد، اما با پرداخت یارانه مستقیم 400 و 300 هزار تومانی در هفته گذشته توانست بار دیگر فقر شدید را ریشه کن کند و با این مبلغ هیچ ایرانی گرسنه نمی ماند و نیاز اولیه اش برآورده می شود و اثر آن بر سبد مصرفی خانوار بسیار بیشتر از اثر اندک دلار 4200 تومانی است.
در صورتی که رئیسی به سراغ تکمیل قانون هدفمندسازی یارانه ها رفته و میراث نیمه کاره احمدی نژاد را تمام کند، به یک رئیس جمهور دوران ساز در تاریخ کشور تبدیل می شود که تبعات اقدام ریشه ای وی فراتر از مرزهای ایران خواهد بود. اما به نظر می رسد که دولت سیزدهم متوجه گنجی که در دست دارد نیست و راهکارهای خانمان براندازی را جستجو می کند که می تواند دام دشمنان پنهان کابینه سید محرومان باشد.
علیرغم حرکت اول پیروزمندانه دولت، همه چیز به خوبی پیش نمی رود و اخبار نگران کننده ای از آدرس غلط های جریان های پرنفوذ و اقتصاددانان نیم بند به گوش می رسد که می تواند در چشم به هم زدنی؛ میراث رئیسی را بر باد دهد. صدای پای سیاست های مرموز و فرسوده "کارل مارکسی" به گوش می رسد.
احیای طرح شرم آور دهه شصت؛ کوپن؛ نه تنها میراث دولت رئیسی را به باد می دهد، بلکه از وی چهره ای رانتی با عملکرد ارتجاعی می سازد که اقتصاد کشور را در دوران تجارت خارجی 100 میلیارد دلاری سال 1400، تجارت خارجی 140 میلیارد دلاری سال 1401 و نفت بالای 100 دلار و فرصت های بی شمار در نظام بین الملل، و جالبتر از همه دارای تجارب درخشان در توزیع یارانه مستقیم و نقدی، به 40 سال پیش پرتاب کرده است.
نظام کوپنی پر از حفره های رانت و فساد است و به فاصله کوتاهی از آغاز طرح، درز اخباری از فساد و زدوبند ذی نفعان و منتسبین حلقه های قدرتمند و فاسد؛ در جریان اجرای طرح احیای نظام کوپن منتشر خواهد شد که اثر آن بر پایگاه مردمی دولت مردم جدی است و سرمایه اجتماعی آنرا دود می کند.
احمدی نژاد در سال پنجم خود توانست فقر شدید را ریشه کن کند و حالا رئیسی در همان سال اول توانسته است بر این مهم فائق آید. و تیم اقتصاد ایشان می بایست به جای توجه به طرح های ارتجاعی و کمونیستی مانند "کوپن"، به فکر تکمیل سیاست های ریشه ای برای احیای اقتصاد ایران مانند:
- حذف نظام قیمتگذاری
- تفکیک سیاست های حمایتی از سیاست های قیمتی(قیمتگذاری)
- بازتعریف نقش دولت قدرتمند و موثر
- ایجاد شفافیت مطلق در ساختارهای عمومی
- اصلاح ریشه ای نظام بانکی
- اصلاح نظام گمرکی
- اصلاح نظام مالیاتی
- اجرای طرح های آمایش سرزمین و تخریب سدهای نابودکننده زیست بوم ایران
- بازتعریف آموزش و فرهنگ
- چابک سازی دیوانسالاری کشور
شود.
غلط بودن ساختار پرداخت یارانه با ابزار کوپن به سرعت مشخص خواهد شد، همانطور که غلط بودن سیاست دلار 4200 تومانی به سرعت مشخص شد، اما دولت سیزدهم نمی تواند با زدن یک دکمه اجرای سیاست کمونیسی کوپن را متوقف کند و پس لرزه های آن تمام دوران 4 ساله دولت رئیسی را با خود نابود خواهد کرد.
پایان/
نظر شما