به گزارش تحریریه، خرید دلاری محصولات کشاورزان یا به عبارت ساده تر خرید با قیمت جهانی، تنها راه کلان عمل به منویات رهبر معظم انقلاب برای خودکفایی کشاورزی است. درحالیکه سیاست اعمالی دولت ها در 32 سال گذشته سرکوب قیمتی تولیدات کشاورزان و دادن یارانه به واردات بوده است که در 4 سال اخیر و در پوشش ارز ترجیحی(دلار رانتی) باعث افزایش 20 درصدی ضریب وابستگی کشور به بازارهای لرزان بین المللی شده است.

جنگ روسیه و اوکراین باعث خارج شدن بخش قابل توجهی از محصولات کشاورزی اوکراین می شود که بی تردید بر قیمت ها در بازارهای جهانی اثر مستقیم خواهد داشت و حتی خطر بحران کالری جهانی را جدی می کند. در چنین شرایطی باید 2 سیاست در دستور کار قرار داشته باشد. 

نخست اینکه، دولت برخلاف 32 سال گذشته از نابود کردن کشاورزی کشور دست برداشته و محصولات آنها را به قیمت های جهانی خریداری کند. چرا دولت گندم اورگانیک دیم داخل که بالاترین کیفیت ممکن را دارد به قیمت نصف گندم تراریخته وارداتی خرید کرده و به واردات دلار با 80 درصد تخفیف تقدیم می کند؟ اصلاح قیمتی و برداشتن قیدهایی مانند تنظیم بازار و جلوگیری از صادرات مازاد مانند سیب، صیفی جات و ... مزیت های سرکوب شدن در بخش کشاورزی را فعال کرده و میزان توانایی های بالقوه سرزمینی ایران را شفاف می کند. 

دوم، مشخص است که در برخی محصولات کمبود وجود دارد و بسیاری از نهاده های دامی را نمی توان تولید کرد و یا لااقل تولید آنها در کوتاه مدت شدنی نیست. دولت می بایست از روابط خود با روسیه استفاده کرده و این بخش از نهاده ها را از این کشور پیش خرید کند تا کشور در تنگنای ماههای بحرانی سال گرفتار نشود. 

در صورتی که این دو سیاست راهبردی مدنظر قرار نگیرد و وزارت جهاد کشاورزی به جای سیاستگذاری های کلان و میدان داری مدیریتی، به فروش مرغ و سیب زمینی مشغول باشد، کشور با بحران شدید غذایی روبرو خواهد شد. 

کشت فراسرزمینی و استفاده از ظرفیت های پنهان کشورهایی مانند مغولستان که در سازمان همکاری شانگهای نیز حضور دارند و دارای میلیون هکتار زمین با جو وحشی خود رو هستند، که مزیت قیمتی قابل توجهی دارد و دارای کیفیت اورگانیک نیز هست، گزینه های دم دستی هستند که با تیم مستقر در وزارتخانه های صمت و جهاد کشاورزی به دست نمی آید و نیازمند استفاده از مدیران مجرب و کاربلد است. 

پایان/