به گزارش تحریریه، اندیشکده «شورای آتلانتیک» پژوهشی مبسوط را با عنوان «آینده استراتژی ایالات متحده در مورد ایران» در روزهای ابتدایی ماه اکتبر ۲۰۲۴ منتشر کرده است.

ترجمه متن کامل این پژوهش در سلسله مطالبی ارائه می شود.

در بخش خلاصه اجرایی این مقاله آمده است:

اقدامات بی‌ثبات‌کننده جمهوری اسلامی ایران و گروه‌های نیابتی مسلح آن، که باعنوان محور مقاومت شناخته می‌شوند، منافع حیاتی ایالات متحده را در خاورمیانه و فراتر از آن تهدید می‌کند. این تهدیدها شامل امنیت و ثبات متحدان ایالات متحده و جریان آزاد انرژی و تجارت دریایی می شود؛ همچنین جلوگیری از تبدیل ایران به یک کشور دارای تسلیحات هسته‌ای نیازمند توجه فوری است. نحوه برخورد ایالات متحده با ایران، یکی از چالش‌های اصلی سیاست خارجی واشنگتن در سال‌های آینده خواهد بود. این گزارش به ارائه یک برنامه راهبردی جامع می‌پردازد که می‌تواند راهنمایی‌هایی را برای رهبران اجرایی ایالات متحده، اعضای کنگره، نظامیان، دیپلمات‌ها و سایر افرادی داشته باشد که در شکل‌دهی به سیاست خارجی ایالات متحده نسبت به ایران در چهار سال آینده و با نگاهی به دو دهه آینده، نقش دارند.

ایران، مانند اتحاد جماهیر شوروی پیشین، حکومتی به شدت ایدئولوژیک است و بعید به نظر می‌رسد نگاه بنیادی‌اش به جهان تغییر کند. بنابراین، برخورد با ایران نیازمند یک استراتژی دوجانبه و بلندمدت فراتر از دولت‌های مختلف است و ایالات متحده باید صبورانه و قاطع برای مقابله با تلاش‌های ایران جهت بیرون راندن ایالات متحده از خاورمیانه، تسلط بر منطقه و نابود کردن اسرائیل عمل کند. برای دستیابی به این اهداف، ایالات متحده باید با متحدان و شرکای خود در خاورمیانه، اروپا و آسیا همکاری نزدیکی داشته باشد تا ایران را از انجام اقدامات خصمانه بازدارند.

اهداف استراتژی ایالات متحده باید شامل موارد زیر باشد: کاهش نفوذ ایران در منطقه از طریق تقویت دولت‌های ضعیف و مقابله با حمایت‌های نظامی و مالی ایران از شبه‌نظامیان نیابتی؛ جلوگیری از دستیابی ایران به تسلیحات هسته‌ای؛ در صورت امکان حمایت از آرزوهای مردم ایران برای کسب آزادی در انتخاب جهت آینده کشورشان، بدون دنبال کردن تغییر رژیم از طریق اقدامات نظامی.

مقابله با تهدیدات نظامی از ایران و محور مقاومت

بازدارندگی تهدیدات ناشی از ایران و گروه های نیابتی آن نیازمند یک رویکرد چندوجهی است که عبارتند از حفظ حضور نظامی مطلوب در منطقه و آمادگی برای پاسخ به حملات به منافع ایالات متحده و متحدان آن با قدرت مناسب؛ مشارکت با متحدان برای تقویت همکاری در زمینه امنیت منطقه؛ همکاری با شرکا برای کاهش تنش‌ها و ناپایداری‌هایی که امکان بهره‌برداری ایران را فراهم می‌کند؛ و گسترش همکاری‌های امنیتی فراتر از حوزه‌های سنتی.

* در تلاش برای بازدارندگی تهدید نظامی ایران و نیابتی‌های آن، ایالات متحده باید به هر حمله‌ای به نیروها و منافع خود در منطقه به‌طور متناسب پاسخ دهد و باید آگاه باشد که یافتن اهداف مناسب برای احیای بازدارندگی، در عین حال که از تشدید و تلفات غیرنظامی جلوگیری می‌شود، یک چالش اجتناب‌ناپذیر است.

* ایالات متحده همچنین نیاز دارد تا همکاری‌های امنیتی مؤثرتری را میان کشورهای خلیج فارس، مصر و اردن از طریق یک معماری امنیتی منطقه‌ای متمرکز بر قابلیت دفاع هوایی و موشکی یکپارچه (IAMD) تقویت کند. توافقات ابراهیم، که روابط بین چندین کشور عرب و اسرائیل را عادی کرد، زمینه‌ای برای مشارکت علنی اسرائیل در این شبکه فراهم می‌آورد.

* گسترش همکاری‌های امنیتی فراتر از دفاع و امنیت فیزیکی، شامل مسائل مربوط به ایمنی عمومی، محیط زیست، وضعیت‌های اضطراری پزشکی و مدیریت بحران، می‌تواند به کاهش نگرانی‌های کشورهای خلیج فارس در مورد اقدامات تلافی جویانه ایران کمک کند و احتمال ایجاد شکاف در گروه را کاهش دهد.

کاهش نفوذ ایران و گروه های نیابتی آن در منطقه

کاهش توانایی ایران برای حمایت از نیابتی‌ها و کاهش نفوذ منطقه‌ای آن و نیابتی‌هایش نیازمند یک استراتژی سه‌جانبه است: افزایش فشار اقتصادی علیه اقدامات بی‌ثبات‌کننده آن‌ها در منطقه؛ برجسته‌سازی اثرات مخرّب سیاست‌های تهران بر منطقه؛ و همکاری با شرکای منطقه‌ای و بین‌المللی برای کاهش ضعف و ناپایداری دولتی در منطقه که ایران و شبکه‌اش از آن بهره‌برداری می‌کنند.

* افزایش فشار اقتصادی: ایالات متحده باید فشار اقتصادی را بر کشورهایی که با واردات نفت و محصولات پتروشیمی ایران همچنان از تحریم‌های ایالات متحده طفره می‌روند، افزایش دهد. این اقدام مانع از آن می‌شود که حکومت ایران میلیاردها دلار از صادرات نفت به‌ویژه به چین به دست آورد.

- برای دستیابی به این هدف، کنگره باید منابع اضافی به وزارت خزانه‌داری و سایر نهادهای مسئول نظارت و اجرا تخصیص دهد و دیپلمات‌ها باید از متحدان بخواهند تا به بررسی نقض تحریم‌های ایران در حوزه‌های قضایی خود بپردازند.

- ایالات متحده همچنین باید این واقعیت را بپذیرد که اجرای سخت‌گیرانه‌تر تحریم‌ها ممکن است مشکلات را برای برخی از ایرانیان افزایش دهد و در صورت ممکن، اقداماتی برای کاهش محدودیت‌هایی که بر زندگی روزمره ایرانیان تأثیر می‌گذارد، انجام دهد در حالی که هدف اصلی رژیم و متحدان آن باشد. برای تشویق همکاری ایران، ایالات متحده باید آماده باشد که برخی تحریم‌ها را در ازای تغییر کیفی در تأمین مالی و تسلیحاتی گروه های نیابتی‌ آن‌ها تسهیل کند.

* برجسته‌سازی سیاست‌های مخرّب: دیپلماسی عمومی جدید ایالات متحده، تعامل دیپلماتیک و برنامه‌های کمک‌های منطقه‌ای و دوجانبه برای پرداختن به تأثیر مخرب توسعه شبه‌نظامیان نیابتی ایران بر کشورهایی از جمله لبنان، عراق، یمن و سوریه ضروری است. مقامات ایالات متحده باید به‌طور منظم بر این نکته تأکید کنند که چگونه خشونت این گروه های نیابتی وفادار به ایران، سیاست‌های داخلی را مختل، فساد را تشدید و توانایی دولت‌ها برای محافظت از مردم، تأمین مرزها و ارائه خدمات را تضعیف می‌کند.

* کاهش ضعف دولتی در منطقه: مقابله با نقشی که ایران و نیابتی‌های آن در منطقه ایفا می‌کنند—در یمن، عراق، سوریه، لبنان و سرزمین‌های فلسطینی—نیازمند این است که ایالات متحده به‌طور نزدیک‌تری با متحدان منطقه‌ای و بین‌المللی همکاری کند تا راه‌حل‌های دیپلماتیک برای منازعات دیرینه ایجاد کند، به‌صورت نظامی در منطقه دخالت کند تا از گسترش منازعات جلوگیری نماید و به ضعف و ناپایداری دولتی که ایران و شرکای آن از آن بهره‌برداری می‌کنند، رسیدگی کند.

ادامه دارد