مقدمهای بر شاخص ROE
بازارهای سرمایه همانطور که میتوانند سودآور باشند، در صورت نداشتن مهارت کافی میتوانند به دردسری برای سرمایهگذاران تبدیل شوند. پس یکی از اصلهای مهم سرمایهگذاری در هر بازاری داشتن اطلاعات کافی در مورد آن بازار است.
یکی از مهمترین و اصلیترین روشهای موفقیت در بازار سرمایه، آموختن و شناخت دقیق مفاهیم و اصطلاحات این بازار سرمایه است. شاخص ROE نشاندهنده کارایی مدیریت شرکت برای ایجاد سود با استفاده از پولی که سرمایهگذارها برای خرید سهام شرکت پرداخته کردهاند است.
در رابطه با بورس و بازار سرمایه، تحلیل معمولا شامل سه روش زیر است:
۱- تحلیل تکنیکال
۲- تحلیل بنیادی
۳- تابلوخوانی
مفهوم شاخص ROE
Return on Equity، شاخصی است که میتواند کارایی شرکت در تولید سود حاصل از مبالغ سرمایهگذاری شده در آن شرکت را اندازهگیری کند. به عبارت دیگر شاخص ROE در بورس، شاخصی از نحوه سودآوری یک شرکت یا نماد بورسی خواهد بود. این شاخص وابسته به میزان ارزش سهامی از آن شرکت یا نماد است که در مالکیت سهامداران میباشد.
در نتیجه، شاخص ROE یک شرکت را از تقسیم درآمد خالص یا سود خالص شرکت به میزان ارزش سهامی از شرکت که در مالکیت سرمایهگذاران و سهامداران است، به دست میآید. این یک معیار بسیار عالی از کارایی مدیریت شرکت خواهد بود، اما برای تعیین ارزش شرکتها در مرحلهای که سوددهی ندارند، مفید نیست.
محاسبه بازده حقوق صاحبان سهام یا ROE
محاسبه این شاخص بهصورت زیر است:
ارزش سهام در اختیار سهامداران / درآمد خالص سالیانه = بازده حقوق صاحبان سهام
هرچه این نسبت بیشتر شود، میزان سودآوری سهامداران افزایش مییابد.
معمولا تحلیلگران و سرمایهگذاران حرفهای بازار حداقل ROE قابل قبول را ۱۵ درصد در نظر میگیرند.
درآمد خالص پس از یک سال مالی و یا پس از سپری شدن دوازده ماه تمام در صورت درآمد مشخص خواهد شد، مجموع فعالیتهای مالی در طول دوره محاسبه میشود.
حقوق صاحبان سهام از طریق ترازنامه مشخص میشود، در ترازنامه تمام تغییرات در داراییها و بدهیها درج شده است.
شناسایی مشکلات با نسبت ROE
چرا ROE برابر یا کمی بالاتر از میانگین، بهتر از ROA یا نسبت بازده داراییهایی که دو تا سه برابر میانگین صنعت است خواهد بود؟ آیا سهام با ROE بالاتر باارزشتر نیست؟
گاهی اوقات ROE بالا بسیار خوب است و به این معنیست که خالص درآمد به نسبت داراییها بسیار بالاتر است چرا که عملکرد شرکت بسیار قوی بوده است. بااینحال برخی اوقات ROE بالا نسبت به دارایی کمتر بیانگر یک سیگنال خطر و ریسک است.
سود ناسازگار
اولین مسئله مهم با بازده حقوق صاحبان سهام بالا میتواند سودهای ناسازگار تلقی شود. تصور نمایید که یک شرکت چند سال سودده نبوده است. زیانهای هر سال در ترازنامه در قسمت حقوق صاحبان سهام ثبت شده است. این ضررها مقداری منفی است و ارزش دارایی سهامداران را در این مدت کاهش داده است.
فرض کنید که این شرکت در آخرین سال مالی یک درآمد غیرعادی داشته و به سودآوری برگشته است. مخرج کسر در محاسبه ROE اکنون پس از سالها ثبت زیان بسیار ناچیز است، که ROE آن را به طرز گمراهکنندهای بالا میبرد.
شاخص ROE و تخمین نرخ رشد
نرخ رشد پایدار و نرخ رشد سود سهام را میتوان با استفاده از ROE براورد کرد. با این فرض که این نسبت حدودا در یک راستا یا دقیقاً بالاتر از میانگین نسبت گروه شرکتهای مشابه خود قرار داشته باشد. نسبت ROE میتواند محل شروع خوبی برای به دست آوردن برآوردهایی از نرخ رشد سهم و نرخ رشد سود سهم باشد.
برای تخمین میزان رشد آینده شرکت، باید ROE را در نسبت نگهداری شرکت ضرب کرد. نسبت نگهداری به درصدی از درآمد خالص میگویند که توسط شرکت حفظ و یا مجدداً سرمایهگذاری میشود تا رشد در آینده را تأمین کند.
منبع: کلینیک اقتصاد
پایان/
نظر شما