به گزارش تحریریه، مرکز مطالعات خلیج فارس نوشت، در شرایطی که جنبش انصارالله یمن حملات خود به کشتی‌های تجاری در دریای سرخ را افزایش داده است، کشورهای عرب خلیج فارس ترجیح داده‌اند خود را از این معرکه بیرون نگه دارند.

ترکش حملات حوثی‌ ها هنوز دامن اقتصاد تولیدکنندگان نفتی -از جمله کویت و امارات متحده عربی- را که مشتریانشان عمدتاً از آسیا هستند و نه اروپا، نگرفته است.

محاسبات عربستان سعودی حاکی از آن است که تعاملات دیپلماتیک مستمر با حوثی‌ ها - با هدف تضمین پایان درگیری در یمن - تا حد زیادی از محموله‌ های نفتی این کشور در برابر این حملات محافظت کرده است.

برای حفظ امنیت، این پادشاهی به طور قابل توجهی صادرات نفت از بنادر غربی خود را افزایش داده، تا گرفتار درگیری جاری در جنوب دریای سرخ نشود.

تهدید فعلی برای کشتیرانی تجاری، برای اقتصاد چند کشور عضو اوپک پلاس در خلیج فارس یعنی کویت، عربستان و امارات بزرگ‌ترین تهدید نیست.

این کشورها همچنان با پیامدهای اقتصادی و بی‌ثباتی در بازارهای نفت و گاز به دلیل همه‌گیری کووید ۱۹، حمله‌ی روسیه به اوکراین و حمله اسرائیل به نوار غزه دست‌ و پنجه نرم می‌کنند.

گذار انرژی جهانی با هدف کاهش تغییرات اقلیمی برای کشورهای عربی خلیج فارس که اقتصادشان به شدت به درآمد هیدروکربن وابسته است، خطر بسیار بزرگ‌تری به همراه دارد.

تمرکز آن‌ها بر راه‌اندازی برنامه‌ های بلندپروازانه با هدف نهایی‌ کردن کربن‌زدایی از تولید نفت و پتروشیمی، توسعه‌ منابع انرژی پایدار و ایجاد بخش‌ های گردشگری است.

با این‌حال، اگر تنش‌های منطقه‌ای همچنان تشدید شوند و حملات حوثی‌ها زنجیره‌ی تأمین جهانی را با اختلال بیشتری مواجه کند، ممکن است ممالک خلیج فارس به تجدیدنظر در استراتژی‌های خود نیاز پیدا کنند.

پایان/