دوستان گرامی تحریریه! حتی اگر هندوستان بندر چاه بهار را در دست داشته باشد وسودی هم نبرد باز هم بنفع آمریکا وهندوستان است چرا که چین را از دستیابی به این بندر ونهایتأ توسعه راه ترانزیتی خود دچار مشکل کند.از سوی دیگر نگاهی به مناصب سازمانهای بین المللی تحت تسلط آمریکا وحتی دولت آمریکا کثرت سیاستمداران هندی و یاهندی تبار(از کاندیدای ریاست جمهوری تا سخنگوی دولت ویا بانک جهانی)هستند واین آماده کردن جهان جهت قبول هندوستان بعنوان قدرت بین المللی وایجاد وجهه برای این کشوراست.ولی این امر تنها در صورت قبول تسلط آمریکا بعنوان قدرت فرمانده توسط هند میباشد که تا حدودی هم قبول نموده است.(مثال G7 که همه گوش بفرمان آمریکا هستند).از سوی دیگر هند علیرغم تبلیغات بسیاربخاطرمعضلات سیاسی-قومی-مذهبی وحتی فقربسیار شکننده تر از آن است که بنظر میرسد.۳۵۰میلیون مسلمان ونفوذ فرهنگ ایران در هند بهترین دلایل برای بسط روابط گسترده تری با جامعه این کشور است ولی گویا سیاست خارجی قاجار نشان این را هم مثل همکاری با کشورهای آسیای میانه وافغانستان دون شأن خود میداند . موقعیت بسط نفوذ صلح آمیزایران در منطقه شاید درطول تاری