به گزارش تحریریه، میراث بدهی سنگین بیش از 500 هزار میلیارد تومانی دولت حسن روحانی برای دولت سیزدهم این سوال را برای کارشناسان اقتصادی مطرح کرده است که دولت سید ابراهیم رئیسی چگونه بدهی های دولت روحانی را تسویه می کند؟

دولت سید ابراهیم رئیسی گرفتار معضلاتی مانند دل نکندن از رانت ارز ترجیحی است و آنرا از 4200 تومان به 28500 تومان تبدیل کرد که باعث شد تا 2 سال اول دولت به معنای واقعی کلمه تباه شود و خود را وارد دالان تاریک بی ثباتی اقتصادی نماید. زیرا باعث ایجاد تنش های ارزی و تورم بالا شده است و مانع از این گردید تا نرخ تورم به روند بلندمدت باز گردد. اما آیا دولت با تورم بالا مشکل دارد و واقعا می خواهد تورم را کاهش دهد؟ این پاسخ در نگاه اول مثبت است، اما واقعیت با این مساله فاصله زیادی دارد.

دولت سید ابراهیم رئیسی تا تیر ماه سال 1402 بیش از 270 هزار میلیارد تومان از بدهی های دولت حسن روحانی را پرداخت کرد که تحلیل و بررسی و تحقیق در سازوکارهای محل این بازپرداخت های سنگین جالب توجه است. از کجا؟

دولت سیزدهم با استفاده از مکانیسم پایان ناپذیر تورم در حال بازپرداخت بدهی ها و کشاندن آثار خارجی آن به نظام بانکی برای نجات بانک ها و شرکت هایی متصل با بانک ها است که ذی نفع واحد دارند و با قوانین بالادستی کشور ایجاد تنش و کشمکش کرده اند.

به عبارت ساده تر:

1. تورم بالا باعث بی ارزش شدن بدهی های دولت می شود.
2. تورم بالا باعث بی ارزش شدن بدهی های بالا و معوق شده شرکت های وابسته می شود.
3. تورم بالا باعث تکمیل بازی پانزی بانک ها و افزایش کفایت سرمایه آنها می شود.

یعنی دولت و سایر ذی نفعان تورم، تورم بالا را به عنوان یک سیاست برگزیده اند و با فروش ریسک های اوراق قرضه دولتی، وام های بی بازگشت شرکتی و تسهیلات بانکی؛ به کل اقتصاد، به یک قمار بزرگ دست زده اند که فقر عمومی را به شدت افزایش داده است و توزیع ثروت را مخدوش کرده است. خروجی این مساله برای ذی نفهان سه گانه یک برد تمام عیار و برای مردم یک باخت کامل است که عواقب سیاسی و اجتماعی زیادی را به دنبال خواهد داشت.

پایان/