به گزارش تحریریه، چرخش دولت سید ابراهیم رئیسی در سیاست های بانک مرکزی که به وسیله محمدرضا فرزین اتخاذ شده بود برای تک نرخی سازی ارز، و حفظ نظام چندنرخی با تمرکزی بر سیاست های از پیش شکست خورده ای مانند پیمان سپاری 100 درصدی ارزی و تاکید بر قیمت غیرتعادلی دلار 28500 تومانی نشان می دهد که باید منتظر جهش دوباره در قیمت دلار و سایر ارزهای خارجی باشیم که از سال 1397 تاکنون و با ظهور دلار 4200 تومانی اقتصاد ایران را به بحران بی پایان مبتلا کرده است. و مسئولان اقتصادی دولت سیزدهم در 20 ماه گذشته از فهم این حقیقت که اقتصاد ایران در نظام چندقیمتی به بحران های درونی و بی پایان مبتلا می شود، عاجز هستند.

یاسر جبرائیلی از مدیران مجمع تشخیص مصلحت نظام اعلام کرد که در گام نخست تمام صادرات با پیمان سپاری 100 درصدی با نرخ 28500 تومانی عرضه می شود، و در گام دوم نیز از محصولات ایرانی مانند کامودیتی ها و ... دلارزدایی می شود که معنای آن چندنرخی بودن این محصولات است و تفسیر دیگری ندارد.

با اتخاذ این سیاست جدید و در واقع بازگشت به سیاست های دوران حسن روحانی، محمدرضا فرزین به عنصری بدون توان تصمیم گیری تبدیل شده است و ظاهرا در مجمع تشخیص نظام سیاست های اقتصادی دولت تنظیم می شود که بازگشت به مسائلی مانند اصرار بر قیمت غیرتعادلی 28500 تومانی و یا این گمان که می توان صادرکنندگان را مجبور به عرضه ارزهای صادراتی در قیمت مذکور کرد، نشان می دهد که دولت از آنچه که از سال 1397 در اقتصاد ایران گذشته است چیزی نمی داند و حتی تاریخ اقتصادی ایران از سال 1358 تا 1381 را نیز مطالعه نکرده است.

عدم شناخت ماهیت اقتصاد و تبدیل اقتصاد ایران به موش آزمایشگاهی تکنیسین های درجه سوم دولت(اصطلاحی که دکتر پرویز امینی به کار برد) تبعات سنگینی به بار خواهد آورد و عجیب اینکه مدیران اقتصادی کشور گمان می کنند که تاب آوری اقتصاد ایران مانند 4 سال دوم دولت حسن روحانی است، درحالیکه وضعیت به مراتب بدتر شده و اقتصاد خانوارهای ایرانی به دلیل مصرف پس اندازها تضعیف شده است و نمی تواند تبعات سنگین و محتوم سیاست غلط کنونی را هضم کند.

افزایش شدید نرخ فقر، شکاف طبقاتی، سقوط سرمایه گذاری، فرار سرمایه، نوسانات شدید ارزی و تورم بالا در 5 سال اخیر به دلیل نظام چندنرخی ارزی به دست آمده و تاکید بر اینکه در صورت ادامه سیاست های گذشته نتایج متفاوتی گرفت، معمایی است که تاکنون کسی قادر به فهم آن نشده است.

پایان/