به گزارش تحریریه، «راشا تودی» به نقل از خبرگزاری «رویترز» اعلام کرد که «ولادیمیر زلنسکی» رئیسجمهور اوکراین به روسیه تنها در صورتی اجازه میدهد صادرات آمونیاک از طریق کشورش را از سر بگیرد که مسکو اسیران جنگی اوکراینی را آزاد کند.
زلنسکی اعلام کرد: من مخالف تامین آمونیاک از فدراسیون روسیه از طریق خاک ما هستم. من فقط در ازای تحویل زندانیانمان این کار را انجام خواهم داد. این چیزی است که من به سازمان ملل پیشنهاد دادم.
طبق این گزارش، کرملین به سرعت این پیشنهاد اوکراین را رد کرد. خبرگزاری تاس به نقل از «دیمیتری پسکوف» سخنگوی سخنگوی وزارت امور خارجه این پرسش را مطرح کرد که آیا ارزش مردم اوکراین و آمونیاک کود شیمیایی یکسان است؟
در حالی که زلنسکی مدعی است که اوکراین صدها سرباز روسی را در جریان ضد حمله اخیر خود در خارکیف به اسارت گرفت اما اکنون اعتراف کرده است که روسیه اسرای اوکراینی بیشتری را در اختیار دارد.
سازمان ملل به تولیدکننده کود روسی Uralchem پیشنهاد داده بود که آمونیاک را از طریق خط لوله به مرز اوکراین پمپاژ کند تا در آن محل خریداران آن را دریافت کنند.
این خط لوله می تواند سالانه ۲.۵ میلیون تن آمونیاک را از منطقه ولگا به بندر یوژنی در دریای سیاه پمپ کند. با این حال، این بندر از زمان آغاز حمله نظامی روسیه در فوریه بسته شده است.
آمونیاک یک عنصر حیاتی در کود نیترات است و کمبود عرضه آن به بازار، تهدیدی برای تشدید بحران جهانی غذا است. بازار مواد غذایی جهان خود در حال حاضر دچار مشکل شدید است زیرا بیشتر گندم جهان از اوکراین و روسیه می آید.
به گفته مسئولان صنعت کود روسیه، حدود ۷۰ درصد از کارخانههای آمونیاک اروپا در ماههای اخیر به دلیل قیمتهای بیسابقه انرژی، تولید خود را کاهش داده یا متوقف کردهاند.
روسیه، اوکراین و ترکیه در ماه ژوئیه قراردادی را با میانجیگری سازمان ملل برای از سرگیری صادرات غلات از بنادر دریای سیاه اوکراین برای جبران کمبود این کالا امضا کردند. با این حال، «واسیلی نبنزیا» نماینده روسیه در سازمان ملل، به تازگی تحریمهای غرب را دلیل توقف محمولههای غلات و کود شیمیایی دانست.
او مقامات اتحادیه اروپا را به دلیل ممانعت از ارسال محموله های روسیه به آفریقا، آسیا و آمریکای لاتین به ریاکاری متهم کرد. این درحالی است که این منابع حیاتی در سواحل اتحادیه پهلو می گیرند. از ۱۳۶ کشتی که با حمل غلات از بنادر اوکراین خارج شده اند، تنها شش کشتی به فقیرترین کشورهایی که از بحران غذایی رنج می برند، رفتند.
پایان/
نظر شما