تهران - تحریریه - کیومرث یزدان پناه در یادداشتی به بررسی آخرین تحولات منطقه پس از گروگان گرفته شدن سعد حریری در ریاض پرداخت.
حوادث متعدد در منطقه خاورمیانه و آشوب های ژئوپلیتیکی آن ریشه در تاریخ پرآشوب این منطقه در یکصد و پنجاه سال اخیر دارد. حکایت تلخ درگیریهای بی پایان خاورمیانه که از آن منطقه ای سرشار از ناامیدی و سرخوردگی و یاس ساخته و آنرا در کهکشانی از بحران های سیاسی _ امنیتی و جغرافیایی فرو برده، نشان از رد پای سیاه غارتگرانی دارد که سوار بر مرکب جهل و خودکامگی حاکمان کشورهای عربی منطقه، بویژه عربستان سعودی، مشغول تاخت و تاز بیرحمانه در مرزهای خونین و ماتم زده این منطقه هستند و فارغ از هرگونه دغدغه ای هر روز بازی جدیدی را در صفحه پوسیده شطرنج آن طراحی نموده و شاهان بی کفایت و ترسوی آنان را به هر سو که دلشان بخواهد می کشانند.
صرف نظر از تمام هزینه های نافهمی ژئوپلیتیکی کشورهای منطقه که شعله آتشین جنگ و ویرانی را روشن نگه داشته، آغار دوره جدید رقابت های سهمگین قدرت های بزرگ در جهان بر آشوب زایی مناطق استراتژیک افزوده است.
بحران های بی پایان منطقه اگر چه ریشه در مداخلات قدرت های زورگوی جهانی دارد، اما منشاء بنیادین این بحران ها گره در تاریخ تلخ خاورمیانه دارد. به گونه ای که جهل ادامه دار، نفس منطقه را در ۱۴۰۰ سال اخیر بریده است. امروزه نیز علیرغم ظاهر آراسته و توسعه ابزاری اکثر کشورهای منطقه، به دلیل فقر نرم افزاری و فقدان حاکمیت عقل و منطق که راه همبستگی و اتحاد را مسدود و تهدید و جنگ و جدال را نهادینه کرده، کشورهای منطقه تمام انرژی خود را صرف متهم کردن خود کرده اند. راهبردی که مطلوب حال غرب به سرکردگی امریکا و قاتل جهان اسلام است.
در این میان عربستان سعودی با جهالت و خودکامگی آمیخته به نافهمی ژئوپلیتیکی گوی سبقت را از همه ربوده است. دخالت های بی مورد و شلوغ کاری های ریاض در حال قفل زدن تمام مشکلات منطقه است. کافی است به لیستی از اقدامات ناشایست ریاض به شرح زیر توجه کنید:
1- دخالت های پیدا و پنهان عربستان در کشورهای اسلامی که تنها به مواردی در زیر اشاره می شود، ضمن سلب فرصت تشکیل الگوی نظم ژئوپلیتیک اسلامی، هزینه های سرسام آوری به منطقه وارد کرده است.
2-عربستان و نقش آن در ویرانی افغانستان با تشکیل القاعده و طالبان و فروپاشی سیستم درونی این کشور اسلامی و در نهایت قراردادن آن زیر سلطه ارتش بیرحم امریکا.
3- عربستان و نقش ویرانگر آن در پاکستان با تولید تروریسم طالبان و تاسیس هزاران مرکز آموزشی برای شستشوی مغزی جوانان پاکستانی و آلوره کردن آنان به ویروس خطرناک افراط گرایی.
4- عربستان و نقش آن در عراق با باز تولید نسل سوم و چهارم تروریسم اسلامی با عنوان متوحش داعش و به یغما بردن امنیت غرب آسیا و مناطق استراتژیک اسلامی.
5- عربستان و نقش آن در برهم زدن نظم داخلی سوریه با تولید و تقویت جبهه ای دیگر از تروریسم با محوریت النصره و به آتش کشیدن مرزهای سنتی اسلام در نبرد با مرزهای کفار و صهیونیسم.
6- عربستان و اشغال بحرین و سرآغاز بازی خطرناک آمریت ژئوپلیتیکی با چکش ارعاب و سرکوب.
7- عربستان و جنگ غیر منطقی با یمن و پیشگامی در تولید آشوب ژئوپلیتیکی در حوزه فوق استراتژیک باب المندب.
8- عربستان و بحران محاصره ژئوپلیتیک قطر و جرقه رفتار جنون آمیز و غیر متعارف برای به آتش کشیدن منطقه.
9- عربستان و مرعوب سازی امارات متحده عربی برای توجیه اقدامات التهاب زا و تنش آفرین منطقه ای.
10- عربستان در کویت برای فرار از فرافکنی های متعدد امنیتی و ساختار شکنی های پی در پی در جنوب غرب و غرب آسیا و تحریک کشورهای جنینی منطقه از طریق ایجاد ترس و وحشت عربی و درشت نمایی یه غلط بزرگ با عنوان تهدید ایران.
11- عربستان و تهدید عمان برای محدود سازی عمان در همکاری با ایران.
12- در نهایت کشاندن بازی به عمق استراتژیک مدیترانه یعنی لبنان و گروگان گیری نخست وزیر لبنان و بازداشت سعد حریری!
اگر چه رفتارهای غیر متعارف و غیر ژئوپلیتیکی عربستان دلایل دیگری هم دارد، اما در حال حاضر تمام این تحرکات فقط یک هدف را دنبال می کند! مهار جدی ترین رقیب اسلامی و منطقه ای به نام ایران از طریق تحریک و تبلیغ و ترس تصنعی در حکام عربی و درشت نمایی تهدید تهران و محرک های تهدیدزای آن.
نکته نهایی در این تحلیل اینکه ریاض راه را گم کرده است و قدم در بیراهه ای گذاشته که هم مسیر تاریک است و هم تارهای نامرئی غرب خیانتکار آنرا برای دوشیدن در تاریکی بدنبال خود می کشد.
جمهوری اسلامی ایران باید با پرهیز از هرگونه رفتار هیجانی و محرک های کاذب و غیرضرور، حاکمان ریاض را در اسرع وقت متوجه اشتباهات خطرناک و رفتارهای ضد ژئوپلیتیکی خود بنماید.
استمرار روند فعلی بسیار خطرناک بوده و در صورت تداوم این روند بوی باروت تفرقه و جنگ و آشوبهای ژئوپلیتیکی تند و تندتر خواهد شد.
دکتر کیومرث یزدان پناه درو. عضو هیات علمی دانشگاه تهران
پایان خبر/
نظر شما