روز گذشته قرارداد لایه نفتی پارس جنوبی با مدل قراردادی IPC میان شرکت ملی نفت و یک شرکت گمنام امضا شد که هیچ جزئیاتی از آن به بیرون درز نکرد. ماجرای این قرارداد پرحاشیه از این قرار است که یک شرکت بی‌نام‌ونشان به نام شرکت «آوانگارد» طی یک قرارداد 20 ساله توسعه این میدان را برعهده‌گرفته است آن‌هم در روزهای پایانی سال که حواس کسی به این قرارداد نیست.

سایت رسمی وزارت نفت هیچ جزئیاتی درباره طرف مقابل قرارداد و حجم مالی قرارداد منتشر نکرده که چنین اتفاقی برای نخستین بار در صنعت نفت رخ می‌دهد؛ آن‌هم در دولتی که قرار بود مردمش محرم باشند و همه‌چیزش شفاف!

نکته مهم در امضای این قرارداد اینجاست که نهادهای نظارتی طی دو سال گذشته درباره تبعات وحشتناک امضای این قرارداد به وزارت نفت هشدار داده بودند و به همین دلیل، حتی بیژن زنگنه وزیر سابق نفت زیر بار امضای این قرارداد نرفت تا دلالان، به سراغ محسن خجسته مهر، مدیرعامل فعلی شرکت ملی نفت بروند.

دلالان، به‌خوبی آگاهند خجسته مهر برای نشان دادن کارآیی خود دست به هر امضایی می‌زند چراکه چندی پیش، گزارشی به سران نظام ارائه شد که نشان می‌داد، شرکت ملی نفت در این دوره میدان‌های مشترک را به حال خود رها کرده است، پس طبیعی است امضای هر قراردادی در این زمینه، بهترین راه برای نشان دادن کارآیی است.

بر اساس این گزارش، این قرارداد شامل امتیازات ویژه به شرکتی گمنام است که با توجه به دوران تحریم تنظیم شده بود ولی عجله شرکت ملی نفت برای امضای این قرارداد، درست در روزهایی که برجام در حال نهایی شدن است در نوع خود جالب و شائبه برانگیز است.

سرچی در موتورهای جستجو با کلیدواژه آوانگارد، به‌سادگی نشان می‌دهد این شرکت که حالا صاحب 20 ساله لایه نفتی پارس جنوبی است، وجود خارجی ندارد و هیچ سابقه‌ای از این شرکت در دسترس نیست اما برخی منابع آگاه، از پشت پرده‌های عجیب این قرارداد می‌گویند که بیشتر شبیه یک غارت ملی است!

گویا شرکت ملی نفت به گزارش‌های فنی و دقیق نهادهای نظارتی و امنیتی در این خصوص بی‌توجه بوده که همین اتفاق، نشان می‌دهد عده‌ای برای غارت، از هیچ دستگاه و سازمان امنیتی هراسی ندارند.

پایان/