به گزارش تحریریه، ایران خودرو مظلوم و ارزان فروش را می توان نه یک شعار، که به دلیل سیاست های نظارتی غلط از طرف شورای بی هدف رقابت در دوران رضا شیوا، سازمان حمایت از مصرف کننده و تولیدکننده(به طور همزمان!) و سازمان بازرسی کل کشور و در نگاه کلان؛ دولت، یک واقعیت دانست. 

این گزارش قصد دفاع از ایران خودرو را ندارد، زیرا با هیچ منطقی نمی توان از تولید پژو 405، پژو پارس و سایر بنجل های فرانسوی در بازار داخل به مدت چندین دهه دفاع کرد، اما قصد دارد نشان دهد که یک اشتباه دلیل ایجاد دور طولانی تری از اشتباهات نمی شود و خروجی کنونی صنعت کشور نتیجه سیاستگذاری های گذشته است که تا آن سیاست ها اصلاح نشود، وضعیت خودروسازی ایران هم از وضع اسفناک کنونی فاصله نخواهد گرفت. 

با جوسازی و فضای پوپولیستی حاکم بر نظام اداره کشور(مانند مجلس)، بسیاری از مردم گمان می کنند که قیمت کارخانه محصولات ایران خودرو و سایپا گران است و باید ارزانتر شود. از آنجا که قیمت مواد اولیه خودروسازان که در ایران حدود 70 درصد از هزینه تمام شده را شامل می شود جهانی است و خودروسازان داخلی هم با همان قیمتی که خودروسازان خارجی می خرند، خرید می کنند، کف قیمتی محصولات ارزان قیمت و رایج رابطه مشخصی با وزن خودروها دارد که دو نمونه در اینجا توضیح داده می شود. 

مزدا کرول و سوزوکی آلتو ساخت کشور ژاپن را می توان ارزانترین خودروها نامید. این دو مدل ژاپنی دارای پیشرانه 3 سیلندر 657 سی سی هیبرید ملایم هستند که مزدا کرول مدل 2022 با قیمت 8680 دلار به بازار در سال 2022 عرضه خواهد شد.

درباره سوزوکی آلتو نیز پیش از این در میز بازار تحریریه گزارشی منتشر شده است که درباره هر دو خودرو می بینیم که وزنی حدود 800 کیلوگرم با امکانات حداقلی دارند، اما قیمت ریالی آنها حدود 210 میلیون تومان است. نتیجه اینکه نمی توان مدل هایی مانند پژو پارس را با وزن 1200 کیلوگرم با برچسب قیمتی 170 میلیون تومان عرضه کرد. زیرا خودروساز مجبور به زیان بر روی هر تولید شده و از عرضه خودداری می کند که خروجی آن کمبود در بازار و فضایی شدن قیمت ها است. قیمت کارخانه با 170 میلیون تومان وجود ندارد و قیمت بازار با 340 میلیون تومان یعنی دو برابر؛ وجود دارد و سوال ساده از مسئولانی که همواره یک مساله ساده را به کلافی سردرگم تبدیل می کنند این است که تک قیمتی شدن این مدل در عددی نزدیک به 200 میلیون تومان منطقی است و یا مانور بر روی قیمت نایاب 170 میلیون تومانی کارخانه؟

به جای قیمتگذاری های بی منطق که خودروسازان را با زیان 85 هزار میلیارد تومانی نابود کرده است که سودی هم برای مصرف کننده ندارد، چرا با یک حساب و کتاب ساده اقدام به اصلاح قیمت کارخانه در کوتاه مدت و سپس برنامه ریزی دقیق و عملیاتی برای اصلاح صنعت خودرو کشور در بلندمدت نمی شود؟

پایان/