به گزارش تحریریه، بازار خودروی ایران یکی از پرابهام ترین و رانتی ترین بازارهای کشور است که نمود آن را در انحصار ۴۰ ساله دو خودروساز داخلی، مخالفت سرسختانه سیاسی با رقابتی کردن بازار، دفاع صرف از حقوق به اصطلاح تولیدکنندگان، عقد قراردادهای مبهم، غیرشفاف و همیشگی با فرانسه می بینیم. جالب اینجاست که این کشور معمولا خودروهایی با کیفیتی به مراتب پایین تر از استانداردهای اروپا می سازد.

مهمترین ویژگی شرکت های خودروساز این دو کشور در کنار ایران خودرو و سایپا تمرکز بر انحصاری کردن بازار داخلی ایران و فروختن بنجل هایشان با بیشترین قیمت به مصرف کننده ایرانی است که هیچ پناهگاهی برای گرفتن حقوق خود ندارد. 

از خبرها این گونه بر می آید که پاریس برای ورود دوباره رنو و پژو به بازار ایران پس از توافق احتمالی سیاسی -هسته ای برنامه دارد. میز بازار تحریریه، تعدادی از نظرات مصرف کنندگان خودروهای فرانسوی را جمع آوری و ارائه کرده است. اگر چه تولیدات فرانسوی در مقایسه با خودروهای ایرانی و چینی دارای مزایایی هستند اما به هیچ عنوان در مقابل خودروهای آلمانی، ژاپنی یا آمریکایی حرفی برای گفتن ندارند. 

«پژو» و «رنو» به عنوان دو برند شناخته شده خودرو در جهان مطرح هستند؛ خودروهایی فرانسوی که در کوچه خیابان های ایران نیز به وفور می توان مدل های مختلف آنها را مشاهده کرد. به رغم تحسین و تمجیدهایی که از این دو شرکت خودروسازی اروپایی در داخل صورت می گیرد اما دارندگان آنها در دیگر کشورها نگاه چنان مثبتی به خودروهای خود ندارند؛ برخی گشتاور و قدرت موتور را زیر سوال می برند و شماری نیز از هزینه های سرسام آور تعمیر و میزان بالای مصرف سوخت آنها می نالند.

در ذیل به شماری از نظرات انتقادی کاربرانی اشاره می شود که یا خود مالک این خودروهای فرانسوی و درگیر مسائل آن بوده اند یا به واسطه اطرافیان از مشکلات پژو و رنو مطلع شده اند.

هزینه تعمیر و نگهداری بالا و نقص سنسورها از برجسته ترین معایب پژو است

کاربری به نام «فایویش» (fivish) درباره معایب خودروهای پژو می گوید: من ابتدا دو پژو ۴۰۵، ۲۰۶ و یک سیتروئن (C۵) خریداری کردم. تعمیر همه آنها به طرز وحشتناکی غیرقابل اعتماد و گران بود. صاحب گاراژ متخصص رنو، پژو، سیتروئن محلی ما می گوید تعمیر ماشین های فرانسوی او را به یک مرد بسیار ثروتمند تبدیل کرده اند! من در حال حاضر دیگر از خودروهای این خودروسازی استفاده نمی کنم.

در یک انتقاد دیگر آمده است: من یک پژو ۲۰۸ دارم و مجبور شده ام هزینه زیادی برای نگهداری این وسیله نقلیه در جاده صرف کنم. کمتر از ۶۰ هزار کیلومتر مسافت طی شده اما باید مبلغی بیش از ۲۰۰۰ دلار برای تعویض خرابی محفظه ترموستات و نشت پمپ آب پرداخت کنم. این خودرو همچنین دارای نشت روغن موتور است که نیاز به توجه دارد و حتی با هزاران دلار دیگر هزینه این مشکل برطرف نمی شود. و همه اینها مهمتر از نیاز به رنگ مجدد خودرو پس از تکه تکه شدن رنگ معیوب کارخانه است. نه تنها مشکلاتی فنی وجود دارد، بلکه هزینه های بالای تعمیرات پژو موضوع مضحک دیگری است.  

فردی دیگر درباره مشکلات پژو می نویسد: متاسفانه پژو خودروهای بسیار غیرقابل اعتمادی را حداقل در مورد کابل ها و وسایل برقی به ویژه سنسورها تولید می کند که متاسفانه هزینه هنگفتی برای تعمیر آن هزینه شده است. مشکلات بزرگی در زمینه حسگرهای ABS/ESP وجود دارد که به طور متناوب غیرفعال می شوند. تشخیص آن غیرممکن است زیرا ۱۵ روز کار می کند و سپس ۲ روز دیگر کار نمی کند. این موضوع باعث شد یک دیسک را خراب کنم. با هدف برخورد نکردن با یک عابر پیاده مجبور شدم یک ترمز ناگهانی بزنم و چون ABS خاموش بود ... دیسک تغییر شکل داد. همچنین درب طرف راننده به هیچ وجه قفل نمی شود حتی وقتی که درهای دیگر و صندوق عقب به درستی قفل باشد و این نیز به طور متناوب اتفاق می افتد. سنسور دما نیز هیچ دمایی را نمایش نمی دهد. برخی از واحدهای کنترل درب نیز باعث شده تا آینه تاشو متوقف شود و پنجره در آن طرف باز و بسته نشود. اینها تنها آخرین مشکلات هستند .. من حتی نمی خواهم همه مشکلات دیگر سنسورها را به یاد بیاورم. شاید فکر کنید من بدشانس هستم اما همه افرادی که می شناسم همین مشکلات را دارند.  

سیستم خدمات رسانی ضعیف، مصرف بالا و ضعف موتوری در خودروهای رنو

فردی به نام «ریچارد» رنو فرانسه را متهم می کند که تا کنون ۵ هفته در انتظار دریافت بخشی از خدماتی بوده است که رفع آن ۱۰ دقیقه طول می کشد. او می گوید من هرگز چنین اتفاقی را با نماینده مستقیم سازنده دیگر ندیده ام.

«اتومبیل های رنو را نخرید» تیتری بود که یکی دیگر از مخالفان خرید خودروهای رنو در نظرات خود از آن استفاده کرد. وی در این نظرات نوشت: برای خرید رنو ترایبر پول خرج نکنید. این وسیله برای پیمودن مسافت ۱۰ کیلومتری یک لیتر بنزین مصرف می کند! مشکلات زیادی در خودرو وجود دارد. بهتر است سراغ وسیله دیگری بروید. من از خرید این وسیله رنج می برم.

رنو ترایبر به عنوان یک مینی ون هفت‌نفره است که در سال ۲۰۱۹ وارد بازار شده است. با وجود اینکه انتظار می رفت این خودروی تقریبا جدید ایرادات بسیار کمتری نسبت به نمونه های قبلی داشته باشد اما نظرات خریداران این خودروی رنو چیز دیگری را بیان می کند.

کاربر ضمن بیان این نکته که قیمت خودروی رنو ترایبر مناسب است، با درج عنوان «این خودرو حداقل به ۱ لیتر موتور توربوشارژ احتیاج دارد» گفت: به طور کلی خودرو خوب است اما حداقل وجود موتور یک لیتری توربوشارژ برای آن اجباری است.

در یکی دیگر از نظرات درباره خودروهای رنو می خوانیم: اگر چیزی بیش از یک خودروی معمولی برای شما اهمیت دارد به سراغ رنو نروید، اما اگر انتظارات سطح پایینی دارید خودروی خوبی است. در نوع ترایبر این خودروها کمی مشکل موتور ۹۹۹ سی سی وجود دارد اما دریچه های کولر و بخاری فقط تا ردیف سوم به خوبی کار می کنند.

کاربری دیگر در نظری جامع تر نقاط قوت و ضعف این خودرو را برجسته کرد و نوشت: تجربه رانندگی در مناطق تپه ای با ۷ مسافر چندان خوب نیست اما رانندگی در بزرگراه ها توسط این وسیله بسیار خوب است. در کل تجربه رانندگی برای استفاده از آن به عنوان تاکسی و استفاده خانوادگی آن در مقایسه با «سیات بولرو» و «مینی‌ون ارتیگای» سوزوکی خوب نیست. هزینه سرویس در مقایسه با سایر خودروهای ۷ نفره پایین است اما موتور نقطه منفی این خودرو است. اگر رنو در این موتور توربوشارژر قرار دهد و موتور بتواند قدرت و گشتاور بیشتری را ارایه دهد، برای رانندگی در مناطق تپه ای بهتر عمل می کند.

لینک ها

https://www.osv.ltd.uk/are-peugeot-reliable/

https://drivetribe.com/p/is-peugeot-any-good-at-the-moment-YmOgoikeRECRuELrPM۱A۶A?iid=FalRDHcMSOKsGFR-pqqsWg

https://www.osv.ltd.uk/how-reliable-are-renault/

https://www.carwale.com/renault-cars/triber/user-reviews-p۲/

پایان/