به گزارش تحریریه، آلبرت بغزیان، اقتصاددان و عضو سابق شورای رقابت در پاسخ به پرسش خبرنگار «تحریریه» پیرامون ادعای برخی افراد مبنی بر مفقود شدن 3 میلیون تن فولاد تولیدی در کشور،  بیان داشت: درباره بحث مفقود شدن 3 میلیون تن فولاد که اخیرا مطرح گردیده؛ باید بررسی گردد که آیا اصلا این 3 میلیون تن وجود خارجی دارد یا تنها آماری است که برخی تولیدکنندگان برای دریافت حمایت های بیشتر دولتی که برای هر تن افزایش تولید شامل حالشان می گردد؛ به عنوان آمار تولیدی اعلام نموده اند.

این عضو سابق شورای رقابت ادامه داد: لذا بحث مفقود شدن این حجم از فولاد باید با دقت بیشتری مورد بررسی قرار گیرد. اگر با بررسی های دقیق نهادهای نظارتی مشخص گردد که حقیقتا این حجم از فولاد تولید شده اما به بازارهای مصرف داخلی و خارجی فولاد کشورمان یا انبارها وارد نشده؛ بایستی مشخص گردد که منافع چه اشخاص، گروه ها یا مجموعه هایی در عدم شفافیت سرنوشت این حجم از فولاد است.

آلبرت بغزیان در ادامه با اشاره به بحث احتکار فولاد در کشورمان افزود: معتقدم که متاسفانه قابلیت بالایی برای احتکار فولاد در کشورمان وجود دارد و برخی تمایلی به عرضه فولاد از طریق ساز و کار قانونی و منصفانه به مصرف کننده حقیقی را ندارند. لذا نیاز به نظارت هر چه بیشتر بر بورس کالا و ساز و کار عرضه فولاد در کشورمان وجود دارد تا این نهاده تولیدی از انحصار دلال ها و مجموعه های ذینفع سازنده قیمت های کاذب خارج گردد.

وی با اشاره به وجود نوعی از انحصار در صنعت فولاد کشور، اضافه کرد: بحث انحصار در صورت تداوم همواره می تواند برای اقتصاد و صنعت کشورها مشکل ساز گردد. برای صنعت فولاد نیز استثنایی وجود ندارد. یعنی دولت بایستی در کنار حمایت هایی که از این صنعت برای افزایش بهره وری، رشد تولید و خلق ارزش افزوده انجام می دهد؛ ضرب الاجلی نیز تعیین نماید که صنعت فولاد کشور در افق آن بتواند بر روی پای خویش ایستاده و در داخل و خارج کشور امکان رقابت و حضور قدرتمند در بازارها را داشته باشد.

آلبرت بغزیان در ادامه تاکید کرد: ما نبایستی به بهانه حمایت از تولید، حق انتخاب را از مصرف کننده داخلی سلب نموده و به سمتی پیش برویم که همچون ماجرای صنعت خودروسازی، مصرف کننده مجبور به خرید محصولی گران و بی کیفیت به بهانه حمایت از تولید داخلی گردد. وقتی صنعتی ایجاد می گردد و با استفاده از حمایت ها و یارانه های آشکار و پنهان، تنها امکان زورگویی به بازار داخلی و مصرف کننده ایرانی را دارد؛ هیچ هنری انجام نداده است.

عضو سابق شورای رقابت در پایان بیان داشت: معتقدم باید ضرب الاجلی برای صنعت فولاد تعیین گردد و این صنعت حتی برای رقابت با طرف های خارجی در بازار داخلی نیز آماده شود. چرا که انحصار در بلندمدت به ضرر صنعت فولاد خواهد بود. یعنی باید در مدت زمانی معقول، محدودیت های وارداتی فولاد را از پیش پای مصرف کننده ایرانی برداریم تا در کنار عدم ضربه به صنعت فولاد، قیمت های کاذب نیز شکسته شوند. در این صورت، صنعت فولاد کشورمان به سمت افزایش بهره وری و کاهش هزینه های تولید حرکت خواهد نمود.

پایان/