به گزارش تحریریه، نشریه مرکز مطالعاتی «نشنال اینترست» (منافع ملی) در مورد نتایج جنگ دو دهه ای آمریکا در افغانستان و عراق این پرسش را مطرح کرده است که ایالات متحده در این جنگ حدود پنج تریلیون دلار را تلف کرد و موجب کشته شدن بیش از هفت هزار آمریکایی و تعدادزیادی مجروح شد. «ما به چه اهدافی در عراق و افغانستان رسیدیم؟»

سناتور جمهوریخواه «رند پال» در این گزارش آورده است: 

پس از تقریباً بیست سال ما فقط در عراق و افغانستان بیش از ۷۰۰۰ کشته دادیم و بیش از ۵۰ هزار نفر از اتباع آمریکایی در این دو کشور زخمی شدند و بیش از ۵.۴ تریلیون دلار هزینه کرده ایم. این ارقام حتی کل هزینه های انسانی و پولی ما را در خاورمیانه بزرگ در مدت زمان مشابه در بر نمی گیرد. علاوه بر این هیچ راهی برای برشمردن تأثیرات زندگی هایی که از هم پاشیده شدند و روابطی که از بین رفتند، وجود ندارد.

برخی می گویند این هزینه جنگ است. شاید این طور باشد. اما در هر جنگ، تلفات باید اهدافی را محقق سازد. هدف باید ایجاد وضعیتی برای صلح بهتر باشد. برای تحقق این مهم، وجود یک نظریه پیروزی ضرورت دارد. ما این را به استراتژیست ها و افسران آینده در دانشکده های جنگ یاد می دهیم.

اما پس از تقریباً بیست سال جنگ، ما هیچ یک از این موارد را به صورت منسجم تجربه نکردیم. ما هنوز نه به پیروزی نزدیکتر شده ایم و نه حتی واقعاً تصور واقع گرایانه ای از پیروزی داریم. ما به طور مداوم اهداف خود را در جنگ تغییر داده ایم.

با فرا رسیدن سال جدید و روی کار آمدن یک دولت جدید، ما این فرصت را داریم که به این پرسش ها پاسخ دهیم. هنگامی که در جلسه تایید آنتونی بلینکن از وی در مورد درس هایی که از دخالت در عملیات جنگی در خاورمیانه آموخته بود پرسیدم، او تاکید کرد که ما باید دیپلماسی آمریکا را به عنوان پاسخ اول، به جای درگیر شدن در جنگ و درگیری مد نظر داشته باشیم.

ولی نگرانی من این است که به نظر می رسد بلینکن باز هم از عملکرد گذشته در دفاع از حمله نظامی به لیبی و سوریه درس عبرت لازم را نگرفته باشد و به توسل به نیروی نظامی بدون هیچ هدف مشخصی، در یک مسیر مداخله جویانه ادامه دهد. مسیری که در دولت های گذشته سابقه شکست داشته است.

بایدن در روزهای آینده یک فرصت طلایی برای تنظیم مجدد سیاست خارجی آمریکا و پایان دادن به جنگ های به ظاهر بی پایان در اختیار دارد. ما باید به دیپلماسی متفکرانه باز گردیم. ما باید خطوط ارتباطی را باز نگه داریم. در صورت لزوم محکم بایستیم، اما در صورت امکان گوش شنوا هم داشته باشیم.

من در یافتن راهی برای تحقق این امر تلاش کرده ام و به تلاش ادامه خواهم داد و اکنون این به معنای یادآوری خطاهای روش های گذشته بلینکن و همه کسانی است که او با خود آورده است. من از همکارانم در کنگره صد و هفدهم می خواهم که همین کار را انجام دهند.

منبع: کانال دیپلماتیک

پایان/