به گزارش تحریریه، مرکز پژوهشی بلفر وابسته به دانشگاه هاروارد در گزارشی نوشت: توازن بین المللی قدرت در حال تغییر است و دیجیتال سازی اقتصاد جهانی، برای چین و ایالات‌متحده به عنوان دو کشور قدرتمند جهان که در حال دست و پنجه نرم کردن با سیستم های مدرن و در حال تکامل هستند، پیامدهای عظیمی را به دنبال خواهد داشت.

چین با برنامه «پرداخت الکترونیکی ارز دیجیتال» (DCEP) که در مراحل اولیه آزمایشی قرار دارد و همچنین با حضور روزافزون در همه قاره‌ها از طریق ایجاد ابتکار «کمربند و جاده» (BRI) و طرح‌های جاده ابریشم دیجیتال (DSR)، علاقه چشمگیر خود را برای حضور به عنوان یک ارز پیشروی جهانی در سال‌های آینده نشان  داده است. اثر فزاینده فناوری‌های جدید که اقتصاد جهانی را از زنجیره‌های تامین خودکار به ارز دیجیتال متکی می‌کند، انقلابی عظیم در این عرصه ایجاد کرده است و ما را به این باور می رساند که ایالات متحده کارهای زیادی برای سازگاری با موج های آینده دارد.

وقتی بحث بر سر تعیین پتانسیل چین برای صعود به سطح بین‌المللی است، تصور اینکه آن‌ها به عنوان یک قدرت جهانی در دنیای امروز اهمیت نداشته باشند، دشوار است. چین زیرساخت های قابل توجهی را به صورت فیزیکی (کمک به توسعه اقتصادهای در حال ظهور و بهم پیوستن سیستم های تجارت جهانی) و در اشکال اجتماعی و سیاسی (توسعه روابط بلند مدت با رهبران جهانی و کمک به مناسبت بحران های جهانی) در سرتاسر جهان ایجاد کرده است. با این حال، کسانی که جلوی پیشرفت چین به عنوان یک قدرت جهانی در حال ظهور می ایستند، فرضیه های زمانی مختلفی را درباره زمان واقعی تبدیل شدن چین به عنوان یک چالش اصلی برای آمریکا پیش بینی می کنند.

اگرچه برخی در زمینه تغییر سریع نفوذ جهانی و فراخوان جنگ از طرف آمریکا سخن می گویند اما تصور اینکه تغییر مهمی در مقیاس کمتر از ۵ سال اتفاق بیفتد بسیار دشوار است. چین بازی طولانی را در زمینه توسعه نفوذ خود انجام داده است. این کشور برای دستیابی به مشارکت جهانی، مذاکره در مورد تجارت، حضور نظامی و توسعه توان فنی برای تبدیل شدن به یک اقتصاد مدرن از خود صبر نشان داده است. در حقیقت، چین حتی با وجود آرمان‌های زیاد اما هیچ عجله ای برای بیرون راندن ایالات متحده از کانون توجه جهانی ندارد.

اهمیت مطرح بودن در اقتصاد مدرن جهانی به عنوان یک قدرت اقتصادی برای چین قابل اغماض نیست. چین در حالی که زیرساخت های فیزیکی خود را در سراسر جهان ایجاد می کند، تلاش خود را بر ایجاد یک سیستم مالی جهانی کمتر متمرکز حفظ می کند. آنها با توسعه برنامه ارز دیجیتال (DCEP)، توانایی خود را برای انطباق با تغییرات سریع در فناوری و همچنین تمایل به رهبری را نشان می دهند.

این مرکز آمریکایی افزود: با توجه به این موارد، مهم است که تمرکز خود را به مساله چین معطوف کنیم که چگونه آنها می توانند بر سیستم مالی گروه های بین المللی که عضو آن هستند، تأثیر بگذارند. اگرچه قطعا آنان می تواند در نحوه مبادله در مشارکت های دو جانبه تاثیرگذار باشد اما اهداف بلند مدت واقعی آنها تنها با تغییر گسترده ترجیح بین المللی برای مبادله با دلار محقق خواهد شد.

به هر صورت، در آینده نزدیک شاهد خروج ایالات متحده از مرکزیت سیستم مالی نخواهیم بود. این کشور سال های متمادی  است که در راس اقتصاد جهانی قرار دارد، ایالات متحده جایگاه خود را تحکیم کرده است. با این حال، توسعه یوان دیجیتال و مدرن سازی زیرساخت های جامعه بین المللی می تواند فرصت های قابل توجهی برای رشد چین فراهم کند. این ارز نیز به نوبه خود گزینه جایگزینی برای معاملات مبتنی بر دلار آمریکا است که احتمالا به استفاده متنوع تر از این دو ارز در طرح گسترده تجارت بین المللی ومعاملات فرامرزی منجر خواهد شد.

پایان/