به گزارش تحریریه، کتاب "آینده‌نگری در روابط بین الملل" به اهتمام عابد اکبری و نجمیه پوراسمعیلی منتشر شد.

سرعت دگرگونی پدیده‌ها و رویدادها در عرصه‌های داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی به‌گونه‌ای است که دانش‌پژوهان و پژوهشگران حوزه روابط بین‌الملل و مطالعات منطقه‌ای را ناگزیر از توجه به آینده می‌کند. تأمین بستر و مبنایی اولیه از ادبیات به‌منظور آشنایی دانش‌پژوهان و پژوهشگران با مبانی تحقیق در حوزه آینده، دستورکاری برای نویسندگان و ناشران در این حوزه بوده است.

همچنین، همه دولت‌مردان ناگزیر از شناخت محیط منطقه‌ای و بین‌المللی هستند. بدون شناخت محیط منطقه‌ای و بین‌المللی، تصمیمات اتخاذشده از سوی تصمیم‌گیران عرصه سیاست خارجی، نمی‌تواند مفید و واقعی باشند، به خوبی اجرا شوند و به اهداف موردنظر دست یابند. تصمیم‌گیری صحیح معطوف به شناخت تصمیم‌گیرندگان از گذشته، حال و درک و فهمشان از آینده استوار است. اگر شناخت گذشته و امروز مبتنی بر واقعیت‌هایی است که به وقوع پیوسته‌اند، شناخت آینده تصویری است از روندهای فعلی و اراده‌ها و تحولات احتمالی که در شکل‌گیری جهان ایفای نقش می‌کنند. اطلاع نسبی از آنچه که ممکن است در آینده اتفاق افتد و وقوع آن محتمل است، در فضای فعلی حاکم بر تحولات عرصه منطقه‌ای ضروری به نظر می‌رسد. این شناخت به برنامه‌ریزان و سیاستمداران کمک می‌کند تا در عرصه‌های مختلف با اطمینان خاطر برنامه‌ریزی نمایند. بدون شک کشورهایی که چشم‌اندازهای آتی خود را ترسیم می‌کنند، توانایی بیشتری برای مقابله با تهدیدها و چالش‌های فرارو خواهند داشت و همچنین به‌گونه‌ای بهتر از فرصت‌های ایجادشده بهره‌برداری خواهندکرد. ما باید این نکته را در نظر بگیریم که آینده‌های متفاوتی ممکن است وجود داشته باشد و ما می‌توانیم در ایجاد هر یک از آنها نقش داشته باشیم.

بر اساس ضرورت فوق، لزوم نگارش کتاب‌هایی در حوزه آینده‌نگاری احساس شد. با توجه به کمبود ادبیات موجود در حوزه آینده نگاری در عرصه روابط بین الملل از یک سو و لزوم برگزاری کارگاه‌های آموزشی در این زمینه، به عنوان یکی از اهداف مؤسسه مطالعات و تحقیقات بین‌المللی ابرار معاصر تهران، ضرورت نگارش این کتاب احساس شد. به این منظور در این کتاب تلاش شده است از منظری آموزشی- عملیاتی، در جهت برگزاری کارگاه‌های آموزشی، به معرفی تکنیک‌های منتخب در این روش علمی پرداخته شود.

این کتاب در سه فصل سازماندهی شده است؛ در فصل اول به کلیات آینده‌نگاری در روابط بین‌الملل پرداخته شده‌است، در فصل دوم در پنج بخش مجزا، همراه با مطالعه موردی، تکنیک پنج‌گانه «سناریونویسی»، «تحلیل اهداف»، «تحلیل روند»، «لایه‌لایه علی» و «دلفی» بررسی و آموزش داده می‌شود و در نهایت در فصل سوم، در قالب جمع‌بندی، ابتدا به معرفی تکنیک آمیخته در آینده‌نگاری به عنوان یک روش بدیل پرداخته می‌شود و سپس ابهامات مفهومی و روشی آینده‌نگاری، مورد تبیین و واکاوی قرار می‌گیرد.

پایان/