به گزارش تحریریه، پیرامون بحث وجود انحصار در واردات نهاده های دامی به کشور از مبداء آمریکای جنوبی، خبرنگار «تحریریه» به گفتگو با «هادی تیزهوش تابان»، رئیس اتاق بازرگانی مشترک ایران و روسیه، پرداخته است.

هادی تیزهوش تابان در ابتدای سخنانش با اشاره به ظرفیت های فراوان کشور روسیه در زمینه تولید و تامین نهاده های دامی مورد نیاز کشورهای مختلف، بیان داشت: در حال حاضر، کشور روسیه در زمینه تامین برخی محصولات از جمله نهاده های دامی در سطح جهانی بسیار فعال بوده و از ظرفیت های خوبی برخوردار است. لذا در صورت تمایل ایران، روس ها به راحتی دارای امکان تامین نیاز کشورمان در زمینه نهاده های دامی هستند. به بیان ساده تر، ما می توانیم نهاده ها و محصولاتی چون ذرت، جو و حتی گندم را در صورت نیاز، با قیمت مناسب تر و هزینه حمل کمتر در مقایسه با سایر نقاط جهان، از روسیه تامین نماییم. بنابراین در کنار توجه به آمریکای جنوبی، باید از ظرفیت روسیه در این زمینه، بهره لازم را ببریم.

رئیس اتاق بازرگانی مشترک ایران و روسیه، با اشاره به ظرفیت بنادر شمالی کشورمان، افزود: این بحث در میان برخی افراد وجود دارد که آیا بنادر شمالی ایران، توان کافی جهت پشتیبانی از فرآیند واردات نهاده های دامی و محصولات کشاورزی مورد نیازمان را دارا هستند. باید توجه نمود که در حال حاضر نیز، حجمی از نهاده ها و برخی محصولات مورد نیاز کشور از طریق همین بنادر گوناگون شمالی چون آستارا، انزلی، نوشهر و امیرآباد به ایران وارد می گردد. یعنی ظرفیت مناسبی در بنادر شمالی کشورمان وجود دارد.

وی در پایان تاکید کرد: البته در زمینه تجارت شمالی، اگر بخواهیم از مشکلی خاص نام ببریم؛ باید به تفاوت نوع کشتی مورد استفاده در جنوب و شمال برای امر واردات نهاده ها اشاره نماییم. چرا که در جنوب، ما دارای امکان استفاده از کشتی هایی با ظرفیت های بالا هستیم. اما در شمال و دریای خزر، کشتی های غول پیکر مذکور، امکان تردد، تخلیه و بارگیری نداشته و ظرفیت کشتی های قابل استفاده در این مسیر، تنها بین 5 تا 10 هزار تن است. البته قسمتی از مشکلات تخلیه و بارگیری با استفاده از ظرفیت های بندر کاسپین در منطقه آزاد انزلی قابل حل است. بندری که به تازگی فعال شده و امکانات خوبی جهت خدمت رسانی به کشورمان دارد. اما به طور کلی، دریای خزر در مقایسه با جنوب، قابلیت تردد کشتی های سبک تری را داراست.

در حال حاضر عمده نهاده های دامی کشور از منطقه آمریکای لاتین وارد می شود که قیمت بالاتری در مقایسه با روسیه دارد و شیوه کشت آن تراریخته نیز هست که به وسیله شرکت های آمریکایی مانند مونسانتو پشتیبانی می شود. ضمن اینکه بارها به بهانه تحریم های آمریکا کشورهایی مانند برزیل از سوخت رسانی به شناورهای ایرانی خودداری کرده اند. درحالیکه حجم محموله ها 2 میلیارد دلار بوده است.

کارشناسان معتقدند که هم صرفه های اقتصادی و هم اولویت های سیاسی حکم می کند که ایران نهاده های دامی خود را از روسیه و آسیای مرکزی وارد کند و اصرار بر کار با آمریکای جنوبی قابل فهم نیست.

پایان/