تهران - تحریریه - خبرگزاری فارس درحالی از کشف وام دهی بانک آینده شرکت های خود به عنوان یک کشف جدید رونمایی کرد، که نظام بانکی کشور شب و روز به چنین رویکردی مشغول است.

به گزارش تحریریه، خبرگزاری فارس در گزارشی با عنوان هزارتوی ۶۳ هزار میلیاردی آینده/ بانکی که ۸۰ درصد سپرده‌ها را به خودش وام داد به رویکرد بانک آینده اعتراض کرد، درحالیکه نظام بانکی کشور با چنین شیوه ای اداره می شود و به دلیل همین منطق غلط حاک بر نظام بانکی، ساختار اقتصادی کشور متلاشی شده است. نظام بانکی ایران به جای واسطه گری مالی مانند منطق حاکم بر نظام سرمایه داری؛ به دلیل فقدان قانون و مقررات کافی؛ سپرده های مردم را در اختیار گرفته و به حلقه های خاصی به اسم شخص و شرکت وام داده و پس از ناتوان شدن از پرداخت سود سپرده ها، به دلیل عدم بازگشت اقساط وام های با فساد پرداخت شده، با خلق پول جدید تعهدات مردم را بازپرداخت می کند. نیازی به تذکر این نکته نیست که شرکت ها و افرادی که وام دریافت می کنند شکل دهندگان حلقه های قدرت و ثروت بوده و وام ها را به نیت پس دادن دریافت نمی کنند. این وام ها از روز اول به قصد پس داده نشدن پرداخت می شوند. نام این سیستم هرچه که باشد، نظام بانکی نیست و باید نام دیگری را برای آن برگزید. به زبان ساده تر، بازپرداخت سود سپرده با خلق پول جدید انجام می شود، زیرا تسهیلات پرداخت شده صرف ترکیب پول و نیروی کار نشده و جریان های وام گیرنده؛ این پول ها را عمدتا به سمت بازارهای سفته بازانه هدایت می کنند و به ندرت باعث تولید ثروت واقعی می شوند. خبرگزاری فارس به گونه ای با موضوع برخورد کرده است که پویا کشفی اتفاق افتاده و با مساله ای نادر مواجه شده است. درحالیکه تمام نظام بانکی ایران با شدت و ضعف های متفاوت به انجام همین رویه مشغول بوده و اساسا ظهور بانک های خصوصی برای امکانپذیری این رویه؛ برخلاف نص صریح اصل 44 قانون اساسی؛ ایجاد شده اند. با ظهور بانک های خصوصی، پول به صورت کالایی خصوصی درآمده است که عده ای(بانکداران حاکم بر بانک های خصوصی) می توانند آنرا خلق کنند و هزینه آن با استفاده از تورم ایجاد شده به دلیل خلق پول های بی ربط با بخش واقعی اقتصاد؛ از جیب مردم پرداخت می شود. برای حفظ این سیستم نیاز به ایجاد تورم های بالا است و به همین دلیل همواره بر تنور لزوم افزایش نرخ سود بانکی برای کنترل تورم! دمیده می شود، درحالیکه کسی از طرفداران این نظر ساده انگارانه و تقلیل گرایانه نمی پرسد که چرا از سال 1369 تاکنون همواره نرخ بهره بانکی افزایش یافته و تورم هم کاهش نیافته است. آنچه که در بانک آینده اتفاق افتاده پدیده جدیدی نیست و یک رویه در نظام بانکی ایران است و تنها چیزی که بانک آینده را متفاوت کرده، ایجاد پروژه شرم آور ایران مال است که با این تظاهرات به افشاگری قرار است از مالکان کنونی بانک آینده گرفته شده و به اشخاص دیگری واگذار شود. اما در هر صورت ایران وارد بازی دو سر باخت مال سازی؛ پدیده ویژه اقتصادهای کازینویی؛ شده است. پایان/