تهران - تحریریه - مدیران ما متأسفانه آموخته‌اند که نسجیده هر سخنی را بگویند و سخنان اخیر پرویز فتاح رئیس بنیاد مستضعفان بخشی از این نسنجیده گویی ها است.

به گزارش تحریریه، صحبت‌های اخیر پرویز فتاح در خصوص املاک بنیاد مستضعفان که در اختیار افراد و نهادهای مختلف قرار دارد، حاشیه‌های زیادی به دنبال داشت، وی البته مدتی بعد از آن سخنان عذرخواهی کرد و گفت که اطلاعات دقیق در اختیار نداشته است، اما مطرح شدن این نوع صحبت‌ها آن هم در یک برنامه تلویزیونی این ذهنیت را برای تحلیلگران سیاسی مطرح کرد که رییس بنیاد مستضعفان در حال آماده‌سازی خود برای حضور در انتخابات ریاست‌جمهوری سال آینده است، همچنین نوع سخنان او برای بسیاری یادآور صحبت‌های محمود احمدی‌نژاد رییس‌جمهور پیشین ایران به‌شمار می‌رفت، در همین راستا گفت‌وگوی با امیررضا واعظ آشتیانی از فعالان سیاسی اصولگرا و عضو شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی داشتیم که مشروح آن را در ادامه می‌خوانید: درخصوص صحبت‌های آقای فتاح در آن برنامه تلویزیونی گمانه‌زنی‌های مختلفی صورت گرفت و بسیاری اینگونه برداشت و تحلیل کردند که این سخنان گامی بلند به سوی انتخابات ریاست جمهوری سال آینده بوده است، اما کمی بعد ایشان از موضع خود عقب نشست و عذرخواهی کرد، شما در خصوص این نوع رفتار آقای فتاح چه نظری دارید؟ همان‌طور که اشاره کردید تحلیل‌های متعددی در رابطه با صحبت‌های آقای فتاح انجام شد که هیچ‌کدام از آن‌ها را نه می‌شود رد کرد و نه تأیید. در این خصوص هر احتمالی می‌تواند وجود داشته باشد، اما به اعتقاد من آقای فتاح آن شب مدبرانه و فکورانه صحبت نکردند، صحبت‌های ایشان به اعتقاد من یک درس مدیریتی و یک درس انصاف به همه مدیران کشور داد؛ این‌که اول فکر و تحقیق کنیم و عالمانه به موضوعات بپردازیم، سپس صحبت کنیم. مدیری که نسبت به حوزه اختیاراتی خودش عالم باشد، به گونه‌ای سخن می‌گوید که باری روی دوش آن سازمان یا باری روی دوش آن مدیر مربوطه ایجاد نکند. البته موضوعی ما که می‌گوییم مدیریتی چیز جدیدی نیست، اما تلنگر است از این جهت که اول تحقیق و بررسی انجام شود و جوانب امر تحلیل شود و نکته مهم‌تر اینکه اصلا آیا صلاح است نتیجه مطرح شود یا خیر، این مطرح شدن عمومی چقدر می‌تواند برای جامعه تبعات داشته باشد؟ باید نکات مثبت و یا منفی صحبت‌هایی که قرار است ارائه شود هم مورد بررسی قرار گیرد. از آن‌جایی که مدیران ما متأسفانه آموخته‌اند که نسجیده هر سخنی را بگویند و چه‌بسا بخشی از معضلات اقتصادی امروزِ کشور ما و بخشی از معضلات اجتماعی و سیاسی کشور ما نسجیده سخن گفتن مدیران ما چه در گذشته و چه در حال حاضر است، پس در این موضوع نتیجه‌گیری می‌کنیم که آقای فتاح ضمن این‌که منطقی و عالمانه با موضوع برخورد نکردند، اما از سویی دیگر ایشان عذرخواهی کرد و عذرخواهی کردن ایشان هم می‌تواند فتح بابی باشد برای دیگر مدیرانی که اشتباه می‌کنند، اما عذرخواهی نمی‌کنند. ایشان این شجاعت را داشت که اگرچه اشتباه کرده بود اما اشتباه خود را با یک عذرخواهی پرطمطراق اعلام کرد. مدیران ما اشتباهاتی در کشور می‌کنند و صدمات آنچنانی به ملت می‌زنند، نه این‌که عذرخواهی نمی‌کنند بلکه به دنبال توجیه رفتار و کردارشان هستند. البته منظور من تنها دوره کنونی نیست و در گذشته هم بوده است. ما به جای توجیه کردن رفتارهای نامناسب مدیران اگر به این سمت برویم که عذرخواهی کنیم و حتی در جایی که آسیب و صدمات اشتباه ما زیاد بود، از آن مسئولیت استعفا بدهیم، این بزرگ‌ترین درس مدیریتی و بزرگ‌ترین انصافی است که مردم یک جامعه از مدیران‌شان انتظار دارند. ما کشورهایی را می‌بینیم که وقتی مسئولان‌شان به وعده‌های خود عمل نمی‌کنند با صراحت در حضور مردم عذرخواهی کرده و استعفا می‌دهند. در کشور ما متأسفانه ۲ چیز فراموش شده است اول عذرخواهی کردن از بابت عملکرد نامناسب و دوم استعفا. این دو موضوع مهم را متأسفانه ما نداریم و امیدوار هستم که این بخش از عذرخواهی آقای فتاح، فتح بابی شود برای مدیرانی که اشتباه می‌کنند که بیایند و عذرخواهی کنند. اما این‌که آقای فتاح با یک نیت این کار را کرده یا سناریویی نوشته بودند که ایشان اینگونه مسائل را مطرح کند، من شخصاً به این باور نیستم. یعنی احساس نمی‌کنید که این تیپ رفتارها مشابه رفتار آقای احمدی‌نژاد است؟ اگر خاطرتان باشد آقای احمدی‌نژاد تقریباً همه سال‌های ریاست‌جمهوری‌اش می‌گفت که من لیست مفسدان اقتصادی را دارم و به زودی اعلام می‌کنم ولی هیچ‌جا اعلام نمی‌شد، تصور نمی‌کنید این نوع رفتارها یک نوع مشابهت یا کپی‌برداری از آن نوع رفتار برای انتخابات باشد؟ خیر من اینطور فکر نمی‌کنم، چون فضای گفتمانی آقای احمدی‌نژاد با ایشان متفاوت است. ایشان «بگم بگم» راه نینداخت، بلکه نظر خود را به عنوان مسئول یک نهاد مطرح کرد که چنین مسائلی وجود دارد و خودش هم در عذرخواهی‌ که کرد، گفت که من بعضی قسمت‌ها را به خوبی تحقیق نکردم و یا اخبار دقیق‌تر به دستم نرسیده بود. این متفاوت است، نکته دیگر اینکه آقای احمدی‌نژاد اگر در جایی حرفی هم مطرح کرد، کجا عذرخواهی کرده است؟ اما ایشان عذرخواهی می‌کند و این‌ها نشان می‌دهد که تفاوت وجود دارد. اعتقاد من این است که کسانی که فکر می‌کنند رفتار ایشان شبیه رفتار آقای احمدی‌نژاد است حساسیت به خرج می‌دهند و به قولی مته به خشخاس می‌گذارند، من با توجه به سوابقی که ما از آقای فتاح در کار اجرایی دیدیم و بعداً‌ هم با توجه به مسئولیتی که در این نهاد داشته است، بعید می‌دانم که دنبال این بازی‌های سیاسی به این شکل باشد، اما من شخصاً این را می‌گذارم به پای خطای مدیریتی. در قضاوت‌ها نباید نگاه ما از دریچه بدبینی باشد اجازه بدهید مثالی بزنم، ایشان در آن صحبت‌ها به نیروی دریایی ارتش اشاره کردند، اما آن‌ها پاسخ دادند و گفتند ما از قبل از انقلاب اینجا بودیم، یا آقای احمدی‌نژاد را مثال زد و البته گفت که با مجوز آن ساختمان در اختیارش است، اما وقتی قیمت ساختمان که ۲۰۰ میلیارد است را اعلام می‌کند، در اذهان عمومی واکنشی ایجاد می‌شود یا حتی در مورد آقای خاتمی که ساختمان اصلا در اختیار آقای خاتمی نبود و در اختیار موسسه نشر آثار امام بود که البته قبل از حضور ایشان هم تخلیه و تحویل داده شده بود، مجموعه این‌ها این ذهنیت را در بین حداقل بخشی از تحلیلگران ایجاد کرد که فتاح می‌خواهد به جامعه این‌گونه پیام دهد که من به دنبال خدمت هستم اما همه جناح‌ها و افراد و نهادها در مقابل من هستند و یا حتی اینکه ایشان می‌خواهد این املاک را بگیرد و بعد از فروش با پول آن‌ها در عین اینکه به محرومان و مستضعفان خدمت می‌کند برای خود نیز فضاسازی کند تا آماده حضور در انتخابات شود. من بعید می‌دانم این اتفاق باشد، خیلی از سازمان‌ها، وزارت‌خانه‌ها و ادارات هستند که می‌توانند این نقش را ایفا کنند و وزیر یا رئیس مربوطه این امکان را دارد که برای خودش تبلیغات کند، برای مثال وزارت ارتباطات یا وزارت ورزش که با طیف‌های بزرگی از جامعه به صورت مستقیم ارتباط دارند، ببینید این منصفانه نیست، من معتقدم که اگر قرار است قضاوتی شود، قضاوت باید منصفانه باشد. البته هر کسی یک دیدگاهی دارد و افرادی که این نظرات را دادند به نظرم محترم است، اما من به عنوان یک فعال سیاسی اعتقادم این است که در عین حال که باید به موضوعاتی که مطرح می‌شود موشکافانه نگاه کنیم، نباید این نگاه ما از دریچه بدبینانه و غیرمنصفانه باشد. مطرح شدن اینکه ایشان مسئولیت یک نهادی را دارد و می‌خواهد به مردم خدمت کند و قصد دارد به لحاظ تبلیغاتی از این خدمت سوءاستفاده کند، خیلی غیرمنصفانه است. اگر اینطور باشد پس نباید مسئولیت این نهادها را کسی به عهده بگیرد و اگر مسئولیت را به عهده گرفت پس می‌خواهد به سمت این برود که کارهای تبلیغاتی و رفتارهای تبلیغاتی داشته باشد. البته ناگفته نماند که هر مسئولی موظف است که عملکرد خود را برای مردم بیان کند و در عین حال ضمن این‌که بیان می‌کند، مردم هم آن عملکرد را لمس کرده باشند. برای مثال اگر آقای روحانی حرف اقتصادی بزند و راجع به اقتصاد کشور صحبت کند، باید مردم لمس کرده باشند تا حرف‌های ایشان برایشان باورکردنی باشد، اگر مردم جامعه، تولیدکننده، صنعتگران و... لمس نکرده باشند، صحبت‌های آقای روحانی اگر شب تا صبح هم ادامه داشته باشد اثر نمی‌کند، اما اگر مردم لمس کنند ایشان ۱۰ دقیقه هم صحبت کند کفایت می‌کند. پس این وظیفه هر مسئولی است که بگوید من چه کرده‌ام. حضرت امام (ره) می‌فرمودند که قبل از این‌که از شما سئوال کنند چه کردید، بگویید ما چه کردیم. این واقعیت است که باید مسائل را منصفانه نگاه کنیم و اگر بنا باشد که تنها نگاه بدبینانه داشته باشیم، آن وقت اگر هر کسی در هر جایگاهی حضور دارد آمد و از کار و عمکلرد خود صحبت کرد و گزارش کار دارد، باید به اون انگ تبلیغاتی یا سیاسی بودن بچسبانیم که ایشان به دنبال بهره‌برداری سیاسی برای آینده خودش است، به نظرم این صحبت منصفانه نیست. البته این بحث تنها به آقای فتاح برنمی‌گردد و خیلی‌ها در این مملکت هستند که در بخش‌های مختلف وظایفی دارند و در آن چارچوب خدمت می‌کنند و این وظیفه‌شان هم هست و بر این اساس منتی هم بر کسی ندارند و باید انجام بدهند. پایان/