به گزارش تحریریه، کمیته مرکزی حزب کمونیست چین و کمیسیون نظامی این کمیته در سال ۲۰۰۳ مفهوم جنگ‌های سه‌گانه را به عنوان یکی از دستورالعمل‌های سیاسی ارتش این کشور تصویب کردند. در این دستورالعمل ذکر شده است که سه جنگ عبارت از جنگ افکار عمومی، جنگ روانی و جنگ قانونی است.
جنگ‌های سه گانه هرکدام شباهت زیادی به یکدیگر دارند و ارتباط آن‌ها به اندازه‌ای نزدیک است که نمی‌توان مرزهای روشنی بین آن‌ها قائل شد. این سه جنگ با فرهنگ استراتژیک چین مبتنی تیان شیا (Tianxia) هماهنگ است. تیان شیا ریشه در نگاه تاریخی چین در زمان امپراتوری ژو دارد که بر عواملی مانند حکمرانی مشروع (جنگ افزار قانونی) و برتری فرهنگی به منظور اشاعه ارزش¬های فرهنگی (جنگ افزار افکارعمومی) چین در جهت تقویت روحیه در داخل و کاهش روحیه دشمن استوار است. بر این اساس چین به دنبال این است که روایت‌های بین‌المللی را به نفع خود تغییر دهد؛ بر دولت و ارتش تایوان فشار روانی وارد کند و با استفاده از استدلال‌های قانونی، مشروعیت بیشتری برای ادعاهای ارضی خود ایجاد کند.
هدف از جنگ روانی تضعیف توانایی دشمن در انجام عملیات نظامی از طریق عملیات‌هایی است که به هدف جلوگیری، شوک و کاهش روحیه نیروهای نظامی دشمن و جمعیت‌های غیرنظامی حامی آن‌ها انجام می‌شود و این کار با استفاده از تبلیغات از طریق تلویزیون، اینترنت و تاکتیک‌های معمول شامل تهدید از طریق رزمایش‌ها و نمایش قدرت نظامی صورت می‌گیرد.
هدف از جنگ افکار عمومی تأثیرگذاری بر افکار عمومی داخلی و بین‌المللی است تا از این طریق از اقدامات نظامی چین حمایت کند و دشمن را از انجام اقداماتی که مغایر با منافع چین باشد منصرف کند.
جنگ قانونی از قوانین بین‌المللی و داخلی برای ادعای برتری قانونی یا تحقق منافع چین استفاده می‌کند. این استراتژی می‌تواند برای محدود کردن آزادی عمل دشمن و شکل دادن به فضای عملیاتی به کار رود. همچنین، از آن برای جلب حمایت بین‌المللی و مدیریت تبعات سیاسی اقدامات نظامی چین استفاده می‌شود. این جنگ همچنین به جلوگیری از مداخله طرف‌های سوم در یک منازعه و قرار دادن دشمن در وضعیت منفعل می‌پردازد.
در جهت استفاده از جنگ قانونی در مقابل تایوان چین اقدام به افتتاح نخستین مرکز داوری برای حل‌وفصل اختلافات دریایی و تاسیس نخستین دادگاه ویژه رسیدگی به پرونده¬های دریایی مرتبط با تایوان در استان فوجیان کرد. تحت تاثیر این عوامل چین مدل کینمن (Kinmen Model) را ارائه کرد که به کنترل و اعمال حاکمیت و حقوق اجرایی تدریجی در مناطقی خاص از تنگه تایوان، به‌ویژه جزایر کوچک نزدیک به سواحل چین را افزایش می¬دهد. این مدل نام خود را از جزایر کینمن گرفته است که در نزدیکی سواحل استان فوجیان چین قرار دارند اما تحت کنترل تایوان هستند.
مدل کینمن می‌تواند در آینده به جزایر ماتسو، پنگهو که تحت کنترل تایوان هستند و کل تنگه تایوان تعمیم داده شود. علاوه براین، اصلاحات در قانون گارد ساحلی چین ۱۵ ژوئن۲۰۲۴ امکان توقیف کشتی‌های خارجی در آب‌های سرزمینی و مجاور چین و همچنین بازداشت اتباع خارجی مظنون را فراهم کرده است.
همزمان با جنگ قانونی، چین از جنگ روانی نیز علیه تایوان استفاده می‌کند. تحت تاثیر این امر گارد ساحلی چین گشت‌های خود را در اطراف تایوان افزایش داده و در اکتبر ۲۰۲۴ طی رزمایش نظامی «شمشیر مشترک بی۲۰۲۴» جزیره را محاصره کرد و در ادامه چین، سیاستمداران تایوانی مانند پوما شن (Puma Shen) و رابرت تساو (Robert Tsao) را تحریم کرد و آن‌ها را در لیست «جدایی‌طلبان تایوانی» قرار داد. همچنین هواپیماهای نظامی چین در سال ۲۰۲۴ بیشترین تعداد عبور از خط میانه را در مقایسه با هر سال دیگر ثبت کردند که این امر نشان از تلاش فزاینده چین در افزایش جنگ روانی بر علیه تایوان می‌باشد.
همچنین در ارتباط با جنگ افکار عمومی بر علیه تایوان، چین از رسانه‌های خود برای تأکید بر «یک چین واحد» و مشروعیت خود در حاکمیت بر تایوان استفاده می‌کند و تلاش می‌کند افکار عمومی جهانی را به نفع خود متمایل کند و با تولیدات رسانه‌ای مانند فیلم «نبرد در دریاچه چانگ‌جین» (The Battle at Lake Changjin ) بر تجلیل از دستاوردهای حزب کمونیست چین و یکپارچکی چین و تایوان تاکید کند.
در نهایت به نظر می‌رسد چین از جنگ‌های سه‌گانه به عنوان ابزارهای اصلی در جهت تقویت روحیه داخلی، تضعیف دشمن و کسب مشروعیت قانونی برای ادعاهای چین در برابر تایوان استفاده می‌کند.
منبع: اندیشکده تهران
پایان/
نظر شما