به گزارش تحریریه، در دوره اول ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ، سیاست فشار حداکثری علیه ایران اعمال شد، اما به گفته کارشناسان، این سیاست نتوانست به نتایج مورد نظر آمریکا دست یابد. اکنون ترامپ در دوره جدید، یادداشتی را امضا کرده است که نشان‌دهنده پیگیری سیاست فشار حداکثری مضاعف است.این سند در سه بخش تنظیم شده است. در بخش اول این یادداشت آمده است که: «سیاست ایالات متحده این است که ایران از سلاح هسته‌ای و موشک‌های بالستیک قاره‌پیما محروم شود؛ شبکه و کارزار تجاوز منطقه‌ای ایران خنثی شود؛ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و نیروهای نیابتی آن از دسترسی به منابعی که از فعالیت‌های بی‌ثبات‌کننده آنها حمایت می‌کنند، محروم، تضعیف یا منزوی شوند و توسعه‌ تهاجمی موشک‌ها و سایر قابلیت‌های تسلیحاتی نامتقارن و متعارف ایران، خنثی گردد.»

در بخش دوم این سند، ۱۸ دستورالعمل آمده که ترامپ به مقامات ارشد دولت آمریکا ابلاغ کرده است. صادرات نفت ایران را به صفر برساند. ایران را در نقض پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای (NPT) مسئول بداند. دستورالعمل‌های به‌روز شده‌ای را به تمام بخش‌های تجاری مربوطه، از جمله کشتیرانی و بیمه اعمال کند. اقدامات متقابل علیه ایران را در گروه اقدام مالی (FATF) حفظ کند. از جمله مواردی است که در یادداشت ذکر شده است.در بخش سوم هم آمده است که «این یادداشت مطابق با قوانین قابل‌اجرا و مشروط به وجود اعتبارات، اجرا خواهد شد.»در این یادداشت به موضوعاتی مانند هسته‌ای، حقوق بشر،حزب‌الله،حماس، حوثی‌ها، طوفان الاقصی، موشک‌های بالستیک، حضور ایران در منطقه و توسعه‌ تهاجمی موشک‌ها و سایر قابلیت‌های تسلیحاتی نامتقارن و متعارف ایران اشاره شده است.

هم‌زمان با ادعای ترامپ برای مذاکره با مقامات ایران، او این یادداشت اجرایی را امضا کرده است و رفتار دوگانه‌ای را در پیش گرفته است. ترامپ روز گذشته هم در مصاحبه‌ای که با شبکه فاکس نیوز داشت، مجدداً بحث مذاکره را مطرح کرد.

ابوالفضل ظهره‌وند عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس به فارس گفت به‌وضوح مشاهده می‌شود دونالد ترامپ در سیاست‌های خود قصد دارد نقاط قوت جمهوری اسلامی ایران را کاهش دهد و بر اساس این هدف، راهبرد ایران ضعیف را در دستور کار خود قرار داده است. کارشناسان معتقدند که آمریکا در مواجهه با نقاط قوت ایران در منطقه نه‌تنها نتوانسته است به طور کامل اهداف خود را محقق کند، بلکه در بسیاری از مواقع با شکست‌های استراتژیک روبه‌رو شده است.در سال ۲۰۱۸، زمانی که رئیس‌جمهور پیشین ایالات متحده، دونالد ترامپ، از توافق هسته‌ای برجام خارج شد، او ۱۲ پیش‌شرط را برای بازگشت به میز مذاکره با جمهوری اسلامی ایران اعلام کرد. این شروط به طور مشخص بر مواردی تمرکز داشت که ترامپ معتقد بود باید تغییرات اساسی در آن‌ها صورت گیرد تا آمریکا آماده مذاکره شود. با بررسی این شروط، مشخص می‌شود که ترامپ همچنان از ایران خواسته بود تا برخی از نقاط قوت خود را در منطقه کنار بگذارد.تاریخ نشان می‌دهد که ایالات متحده آمریکا در برخورد با کشورهای مستقل و قدرت‌های منطقه‌ای، تمایل دارد تا بر نقاط قوت آن کشورها تمرکز کرده و با اعمال فشارهایی همچون تحریم‌ها، تهدیدات نظامی، و اقدامات دیپلماتیک، آن نقاط قوت را تضعیف کند. این رویکرد، در نهایت، هدفی جز استثمار کامل این کشورها و تبدیل آن‌ها به کشورهای وابسته به سیاست‌های آمریکا ندارد.

پایان/