به گزارش تحریریه، تارنمای روزنامه کره ای «Korea Herald» با استناد به پژوهش یک موسسه تحقیقاتی دولتی که چندی قبل منتشر شد، به یافته های جالبی در حوزه کاهش جمعیت دست پیدا کرده است که برخی مولفه های آن بی شباهت به چالش های اقتصادی و اجتماعی برای زوج ها در کشورمان نیست.

موسسه تحقیقاتی کره برای مسکن انسانی (KRIHS) در تحلیل عوامل مختلف اقتصادی و شغلی نشان داده است که بزرگترین عامل تأثیرگذار بر خانواده‌ها در کره جنوبی برای تصمیم‌ گیری در زمینه بچه دار شدن یا نشدن، هزینه مسکن است.

محققان این موسسه تحقیقاتی کره جنوبی الگوهای نرخ زاد و ولد در این کشور را با استفاده از داده‌های آماری رسمی تجزیه و تحلیل کردند و به این نتیجه رسیدند که کاهش فرزندآوری به صورت ویژه با افزایش هزینه‌های مسکن رابطه ای عمیق و منفی دارد. آنها خاطرنشان کردند که نرخ زاد و ولد زمانی که قیمت مسکن ثابت بوده است تغییر چندانی نداشته است.

پژوهشگران این مرکز تحقیقاتی با استفاده از یک مدل داده‌های پنل پویا، همبستگی را بین نرخ باروری کل و شرایط اقتصادی جامعه پیدا کردند. نرخ باروری به تعداد فرزندانی اطلاق می شود که انتظار می‌رود یک زن تا پایان سال‌های باروری خود به دنیا بیاورد. این داده ها شامل ارقام مختلف برای سال های گوناگون در حوزه هایی همچون قیمت مسکن، اجاره بها، هزینه های آموزش خصوصی، تورم، رشد اقتصادی و نرخ بیکاری بوده است.

در این بررسی هزینه مسکن شامل هزینه خرید یا اجاره خانه یک مکان برای زندگی است که بزرگترین عاملی محسوب می شود که تصمیم زوج‌های متاهل را برای داشتن فرزند اول، دوم یا سوم تحت تأثیر قرار داده است. البته گفتنی است تأثیر هر یک از این مولفه های کوچکتر، اندکی متفاوت بوده است.

به طور خاص، محققان دریافتند که افزایش ۱ درصدی قیمت مسکن در هر سال منجر به کاهش نرخ باروری کل تا ۰.۰۰۲۰۳ می شود و افزایش ۱ درصدی اجاره بها منجر به کاهش ۰.۰۰۲۴۷ شده است.

در این گزارش تصریح شده است: ۳۰.۴ درصد از تصمیمات زوجین برای داشتن فرزند اول را می توان به هزینه مسکن نسبت داد. برای فرزند دوم، هزینه مسکن ۲۸.۷ درصد از تصمیمات خانواده ها را تحت تاثیر قرار داده است و این شاخص برای فرزندان سوم ۲۷.۵ درصد بیان شده است.

علاوه بر این پژوهش فوق تصریح دارد که تأثیر آموزش شخصی بر تصمیم‌گیری‌ خانواده‌ها، پس از فرزند اول به فرزند دوم و همچنین به فرزند سوم به طرز چشمگیری افزایش می یابد. این آموزش ها برای داشتن فرزند اول تنها ۵.۵ درصد بر تصمیم زوج ها تأثیر گذاشت، اما پس از آن دو برابر شد و به ۹.۱ درصد برای فرزند دوم رسید و حتی برای فرزند سومشان به ۱۴.۳ درصد افزایش یافت.

این پژوهش در کره جنوبی به تأثیر نرخ مشارکت فعالیت اقتصادی زنان نیز پرداخته و با توجه به اینکه چه تعداد از جمعیت زن شاغل یا مایل به کار هستند، تاثیر آن بر تصمیم خانواده ها برای بچه دار شدن بالا بوده است. این شاخص ۱۶.۵ درصدی در تصمیم گیری برای داشتن اولین فرزند خانواده و سپس ۱۵.۹ درصد و ۱۵.۵ درصد در تصمیم گیری برای داشتن فرزند دوم و سوم تاثیرگذار بوده است.

این ارقام حاکی از آن است که اشتغال ثابت زنان عامل مهمی در تصمیم گیری زوجین برای بچه دار شدن است.

بر اساس آمار کشور کره جنوبی در ژوئن سال گذشته، ۴۶.۱ درصد از ۱۲.۶۹ میلیون خانوار متاهل در اکتبر ۲۰۲۲، خانوارهای با درآمد دوگانه (هر دو والد شاغل) را تشکیل می دهند که از زمان شروع بررسی آمار از سوی این نهاد، یک رقم بی سابقه بوده است.

با اینحال محققان KRIHS تصریح کردند که یکی از کلیدهای اقدامات در پرداختن و رفع نرخ باروری پایین در کره جنوبی، حل هزینه های مسکن است.

گزارش تاکید دارد دولت باید سیاست هایی را اتخاذ کند تا زوج هایی که به تازگی ازدواج کرده اند و از نظر مالی با مشکلاتی مواجه هستند، بتوانند بدون دریافت وام های بیش از حد بزرگ، خانه ای را به دست بیاورند.

پایان/