دوستان گرامی تحریریه! آیا واقعأ کسی در دستگاه دیپلماسی ایران نیست تا شرایط کنونی جهان را با توجّه به منافع ملّی درک نماید؟ یاانطباق منافع ملّی را بر تحولّات جهان را رهبری کند؟ آیا برای دست اندرکاران سیاست خارجی روشن است که طرح شعارهای بیموقع که نهایتأ بعلت عدم تطبیق با واقعیت تو خالی از آب در می آیند مضّر ترین ابزار هستند؟ افکار عمومی جهان دیگر به اتخاد مواضع سیاسی خنثی راضی نیست وسیاستمداران غربی متوجه وخامت اوضاع شده اند وتغیر سیاست آنها از شروع عملیات غ زه تا بحال نه از روی همدردی بلکه جهت کنترل اوضاع و افکار عمومی است.ولی گویا سیاست خارجی ایران با توسل به وضعیت حقوقی در حالی که در میدان کودکان کشته میشود سعی در ارایه چهره ای غرب دوست دارد.کشورهای همسایه مخالف ایران از شوک اولیه خارج شده اند وسعی درتطبیق سیاست خود با شرایط جدید دارند ولی از جانب ایران هنوز گامی در این جهت برداشته نشده است.سیاست خارجی ایران در حال حاضر بیانگر منافع آن طبقه متوسطی است که با افتخاراز جنگ دشمن ایران بر علیه مردم غ زه دفاع ویا در بهترین حالت با بی تفاوتی آنرا تأیید مینماید. و این برازنده ایران نیست