به گزارش تحریریه، «دیوید کلود» خبرنگار معروف امور نظامی، به تازگی در وال استریت ژورنال مطلبی را منتشر شده است که در ادامه خلاصهای از آن آمده است.
درست پس از یکماه از تمجید جامعه مدرن، توجه به حقوق بشر و توان نظامی ایران توسط جیمی کارتر، انقلاب ایران به روابط نزدیک تهران با واشنگتن پایان داد. ایران به سرعت از یک سلطنت طرفدار آمریکا به یک حکومت شدیداً مذهبی و ضد غرب تبدیل شد و مخالفان واشنگتن در زمان جنگ سرد یعنی مسکو و پکن، به عنوان متحدان بالقوه جمهوری نوپای اسلامی، جذابیت چندانی نداشتند. اتحاد جماهیر شوروی که در همان سال انقلاب در ایران به افغانستان حمله کرده بود، در حکم متجاوزان وحشی بود و چین که در سال ۱۹۷۸ در صدد ایجاد روابط نزدیکتر با شاه بود، به همان اندازه امپریالیست بود.
امروز ایران در بحبوحه یک تغییر ژئوپلیتیکی گسترده قرار دارد و در حال ایجاد روابط نزدیکتر با روسیه و چین و در عین حال، امیدوار به کاهش مشکلات اقتصادی خود و ایجاد یک محور قدرتمند جدید متشکل از قدرت های قادر در برابر غرب به رهبری ایالات متحده است.
میانجیگری چین میان ایران و عربستان و فروش پهپادهای انتحاری به روسیه، نشانههای دراماتیک قضیه در سالهای اخیر بودهاند. این راهبردی است که رئیس جمهور ایران از سال گذشته در دامن پوتین و شی جین پینگ گذاشته و آنها را به مقاومت مشترک در برابر محاصره نظامی و خفه شدن اقتصادی توسط ایالات متحده توصیه میکند. پیشدرآمد چرخش ایران به سمت روسیه و چین، به خوبی می تواند ثبات جمهوری اسلامی را برای سال های آینده تضمین کند. با وجود دو عضو دائمی شورای امنیت سازمان ملل متحد، ایران پوشش بینالمللی بیشتری خواهد داشت. اکنون چین و روسیه به دلیل دشمنی مشترک با آمریکا و عمل گرایی کوتاه مدت به تهران نزدیک می شوند.
به گفته ژنرال مارک میلی، رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا، این سه کشور در کنار هم برای سالیان آتی دردسرساز خواهند بود. برخی اما معتقدند که اتحاد رسمی این سه کشور چالشهایی را در پیش دارد؛ تفاوت و تناقض اهداف ایران و چین در پیشبرد همکاری امنیتی عمیقتر آنان در شانگهای و تحمیل شرایط فعلی به روسیه برای روی آوردن به ایران.
برای ایالات متحده، موفقیت ایران در خروج از انزوا باعث نگرانی جدیدی شده است، چرا که به گفته هنری روم، یکی از همکاران ارشد موسسه واشنگتن برای سیاست خاور نزدیک، این اقدام به وضوح منافع ایالات متحده را تضعیف کرد. نویسنده در پایان معتقد است که روابط روبه رشد تهران با مسکو و پکن آن را قادر به اخراج آمریکا از منطقه یا نابودی اسرائیل نمیسازد، اما برای مدت نامعلومی، عمر جمهوری اسلامی را افزایش میدهد.
در پایان این نکته قابل ذکر است که تصویر ضمیمه شده به این مقاله به علت شباهت به برخی لحظات تاریخ انقلاب ایران، مورد توجه شبکههای اجتماعی قرار گرفته است.
منبع: کانال دیپلماتیک
پایان/
نظر شما