به گزارش تحریریه، در فوریه جاری هیات مدیره فدرال رزرو نرخ بهره را برای هشتمین بار از مارس ۲۰۲۲ تا به حال افزایش داد. شاید افزایش نرخ‌های فدرال رزرو به صورت مستقیم بر فرد تأثیر نداشته باشد، اما توجه به تغییرات سیاست پولی بخش مهمی از نظم بخشیدن به زندگی مالی را دستخوش تغییر می کند.

نشریه «فوربس» نوشت، ماموریت فدرال رزرو این است که اقتصاد ایالات متحده را متوازن نگاه دارد. فدرال رزرو همیشه به بهانه کنترل تورم نرخ بهره را در این کشور افزایش می دهد. هنگامی که اقتصاد رونق می گیرد و داغ می شود، نوسانات تورم و حباب دارایی ها می توانند از کنترل خارج شوند و ثبات اقتصادی را تهدید کنند. این زمانی است که فدرال رزرو وارد عمل می شود و نرخ های بهره را افزایش می دهد، تا از شدت تنش در اقتصاد کم کند و به رشد اقتصادی در مسیر درست آن تداوم می بخشد.

نرخ بهره و فدرال رزرو
وظیفه اصلی فدرال رزرو، مدیریت سیاست پولی برای ایالات متحده است که به معنای کنترل عرضه پول در اقتصاد این کشور است. اگرچه فدرال رزرو ابزارهای متعددی برای این کار در اختیار دارد، اما توانایی آن برای تأثیرگذاری بر نرخ بهره برجسته ترین و مؤثرترین ابزار سیاست پولی آن به شمار می رود.

وقتی مردم در مورد افزایش نرخ بهره توسط فدرال رزرو صحبت می کنند، به نرخ وجوه فدرال اشاره می کنند که به آن نرخ هدف صندوق های فدرال نیز می گویند.

کمیته بازار آزاد فدرال (FOMC) در جلسات منظم خود، محدوده هدفی را برای نرخ وجوه فدرال تعیین می کند، که به عنوان مرجعی برای نرخ بهره ای مطرح است که به معیاری برای بانک های تجاری بزرگ جهت گرفتن وام های کوتاه مدت از یکدیگر تبدیل می شود.

میانگین نرخ هایی که بانک ها برای وام های کوتاه مدت یا یک شبه مذاکره می کنند، نرخ موثر وجوه فدرال نامیده می شود. که به نوبه خود بر سایر نرخ های بازار مانند نرخ اصلی و SOFR نیز تأثیر می گذارد. بنابراین نرخ وجوه فدرال به صورت غیرمستقیم مهمترین معیار برای نرخ بهره در اقتصاد ایالات متحده است که بر نرخ بهره در کل اقتصاد جهانی هم تأثیر می گذارد.

وقتی فدرال رزرو نرخ بهره را افزایش می دهد چه اتفاقی می افتد؟

هنگامی که فدرال رزرو نرخ هدف وجوه فدرال را افزایش می دهد، هدف آن افزایش هزینه اعتبارات در کل اقتصاد است. نرخ‌های بهره بالاتر وام‌ها را هم برای کسب‌وکارها و هم برای مصرف‌کنندگان گران‌تر می‌کند و در نهایت همه برای پرداخت سود هزینه بیشتری را متقبل می شوند.

نرخ وجوه فدرال بر میزان هزینه بانک های تجاری از یکدیگر برای وام های کوتاه مدت هم تأثیر می گذارد. نرخ بالاتر به معنای هزینه های وام گران تر است که می تواند تقاضای بانک ها و سایر موسسات مالی برای استقراض پول را کاهش دهد.

گروهی که نمی‌توانند یا نمی‌خواهند از عهده پرداخت‌ نرخ های بالاتر برآیند، پروژه‌هایی را که شامل تأمین مالی می‌شوند، به تعویق می‌اندازند. این امر به طور همزمان افراد را تشویق می کند تا پول خود را پس انداز کنند تا سود بیشتری دریافت کنند. این اقدام عرضه پول در گردش را کاهش می‌دهد که به کاهش تورم و تعدیل فعالیت اقتصادی منجر می‌شود. این تصمیم از گرمای اقتصاد می کاهد.

تاثیر نرخ بهره بر وام مسکن

سوال این است که چگونه افزایش ۱ درصدی نرخ وجوه فدرال بر هزینه مادام العمر وام مسکن افراد تأثیر می گذارد؟

فرض کنید یک خانواده برای خرید ۳۰۰۰۰۰ دلار وام مسکن ۳۰ ساله با نرخ ثابت، اقدام می کند. اگر بانک‌ها نرخ بهره ۳.۵ درصدی را به آنها پیشنهاد کنند، کل هزینه مادام العمر وام مسکن تقریباً ۴۸۵۰۰۰ دلار است که تقریباً ۱۸۵۰۰۰ دلار از آن مربوط به هزینه‌های بهره می باشد. پرداخت های ماهانه اقساط آن ها هم در حدود ۱۳۴۰ دلار خواهد بود.

فرض کنید فدرال رزرو قبل از دریافت وام خانواده، نرخ بهره را ۱ درصد افزایش بدهد و نرخ بهره ارائه شده توسط بانک ها برای وام مسکن ۳۰۰۰۰۰ دلاری به ۴.۵ درصد افزایش یابد. در طول عمر ۳۰ ساله وام، خانواده در مجموع بیش از ۵۴۷۰۰۰ دلار پرداخت خواهند کرد که هزینه بهره ۲۴۷۰۰۰ دلار از این مبلغ را تشکیل می دهد. پرداخت ماهانه وام مسکن آنها تقریباً ۱۵۲۰ دلار خواهد بود.

خانواده ممکن است در واکنش به این افزایش، خرید خانه را به تأخیر بیندازند یا خانه‌ای را انتخاب کنند که به وام مسکن کوچک‌تری نیاز دارد تا میزان پرداخت ماهانه خود را به حداقل برساند.

این مثال بسیار ساده نشان می‌دهد که چگونه فدرال رزرو وقتی نرخ‌ها را افزایش می‌دهد، مقدار پول در اقتصاد را هم کاهش می‌دهد. علاوه بر وام های مسکن، افزایش نرخ بهره بر بازار سهام و اوراق قرضه، کارت های اعتباری، وام های شخصی، وام های دانشجویی، وام های خودرو و وام های تجاری هم تأثیر می گذارد.

بازار سهام خیلی زود به افزایش نرخ بهره فدرال رزرو پاسخ می دهد

نرخ سود بالاتر در بازار می تواند تاثیر منفی بر بازار سهام داشته باشد. زمانی که افزایش نرخ بهره فدرال رزرو، وام گرفتن پول را گران تر می کند، هزینه انجام تجارت برای شرکت های دولتی (و خصوصی) را افزایش می دهد. با گذشت زمان، هزینه‌های بالاتر و کسب‌وکار کمتر می‌تواند به معنای سود و درآمد کمتر برای شرکت‌های دولتی خواهد بود که به طور بالقوه بر نرخ رشد و ارزش سهام آنها تأثیر می‌گذارد.

«دن چان» سرمایه‌گذار سیلیکون‌ولی و کارمند سابق PayPal می‌گوید: اگر هزینه وام گرفتن از بانک افزایش یابد، فرصت گسترش سرمایه‌گذاری در کالاهای سرمایه‌ای توسط یک شرکت متوقف می‌شود. ممکن است نرخ بهره آنقدر بالا باشد که بسیاری از شرکت‌ها نتوانند از عهده رشد برآیند.

اوراق قرضه نیز به ویژه نسبت به تغییرات نرخ بهره حساس هستند. هنگامی که فدرال رزرو نرخ ها را افزایش می دهد، قیمت اوراق قرضه موجود در بازار بلافاصله کاهش می یابد. به این دلیل که اوراق قرضه جدید به سرعت وارد بازار می شود و به سرمایه گذاران نرخ بهره بالاتری را ارائه می دهند.

کارت های اعتباری گران تر می شوند

وقتی فدرال رزرو نرخ بهره را افزایش می دهد، بدهی کارت اعتباری شما هم گران تر می شود. دلیل آن است که نرخ‌های بهره‌ای که توسط شرکت‌های کارت اعتباری دریافت می‌شود، با نرخ وجوه فدرال مطابقت دارند.

این نرخ بهره کلیدی بر میزان هزینه بانک‌های تجاری برای وام‌های کوتاه‌مدت تأثیر می‌گذارد. نرخ بالاتر وجوه فدرال به معنای هزینه های گران تر استقراض از یکدیگر است که می تواند تقاضای بانک ها و سایر موسسات مالی برای استقراض پول را کاهش دهد.

بانک‌ها با افزایش نرخ‌هایی که برای وام‌های مصرفی در نظر می‌گیرند، هزینه‌های استقراض بیشتری را متحمل می‌شوند. اکثر صادرکنندگان کارت اعتباری APR را بر اساس نرخ اصلی تنظیم می‌کنند، یعنی نرخی که بانک‌ها از مشتریان کم‌ریسک برای وام دریافت می‌کنند، به اضافه درصدی برای پوشش هزینه‌های عملیاتی و کسب سود.

هر چه نرخ بهره ای که برای موجودی کارت اعتباری شما اعمال می شود بیشتر باشد، آن بدهی گران تر خواهد بود.

پایان/