به گزارش تحریریه، مرکز آمار ایران نتایج طرح آمارگیری هزینه و درآمد خانوارهای شهری و روستایی در سال ۹۹ را منتشر کرده است. بر مبنای این گزارش متوسط کل هزینه خالص سالانه یک خانوار شهری ۶۲ هزار و ۱۳۹ تومان بوده است که نسبت به رقم مشابه در سال قبل ۳۱ درصد افزایش نشان می‌دهد. از هزینه کل سالانه خانوار شهری ۱۶ هزار و ۱۰۹ تومان با سهم ۲۶ درصد مربوط به هزینه‌های خوراکی و دخانی و ۴۶ هزار و ۳۰ تومان با سهم ۷۴ درصد مربوط به هزینه‌های غیرخوراکی بوده است. در بین هزینه‌های خوراکی و دخانی، بیشترین سهم مربوط به هزینه آرد، رشته، غلات، نان و فرآورده‌ای آن و گوشت هر کدام با سهم ۲۱ درصد و در بین هزینه‌های غیرخوراکی بیشترین سهم با ۵۰ درصد مربوط به هزینه مسکن، سوخت و روشنایی بوده است.

همچنین متوسط درامد اظهار شده سالانه یک خانوار شهری ۷۴ هزار و ۶۷۶ تومان بوده است که نسبت به سال قبل، ۳۸ درصد افزایش داشته است. بر این اساس در سال ۱۳۹۹ رشد متوسط درامد سالانه خانوارهای شهری بیشتر از رشد متوسط هزینه کل سالانه آنان است. منابع تأمین درامد خانوارهای شهری نشان می‌دهد که ۳۱, ۴ درصد درامد از مشاغل مزد و حقوق‌بگیری، ۱۵.۷ درصد از مشاغل آزاد کشاورزی و غیرکشاورزی و ۵۲.۹ درصد از محل درامدهای متفرقه خانوار تأمین شده است.

افزون بر این مقایسه درصد خانوارهای شهری استفاده کننده از لوازم عمده زندگی در سال ۱۳۹۸ نسبت به سال ۱۳۹۹  نشان می‌دهد که خانوارهای استفاده کننده یخچال فریزر از ۷۰.۲ به ۷۱.۹، جاروبرقی از ۹۱.۷ به ۹۱.۵، ماشین لباسشویی از ۸۷.۱  به ۸۷.۳، اجاق‌گاز از ۹۹.۱ به ۹۸.۹ و مایکروویو و فرهای هالوژن دار از ۱۲.۳ به ۱۲.۴ درصد تغییر یافته است. همچنین درصد خانوارهای شهری استفاده کننده اتومبیل شخصی و ماشین ظرفشویی هر کدام به ترتیب با ۵۳.۱ و ۷.۶ درصد نسبت به سال قبل بدون تغییر بوده است. در سال ۱۳۹۹، عمده‌ترین نوع سوخت مصرفی ۹۴.۵ درصد از خانوارهای شهری برای گرما، گاز طبیعی (شبکه عمومی) بوده است.

هزینه و درآمد خانوار روستایی چقدر است؟

بر اساس این گزارش متوسط کل هزینه خالص سالانه یک خانوار روستایی ۳۴ هزار ۶۷ تومان بوده است که  نسبت به سال قبل ۳۰.۵ درصد افزایش نشان می‌دهد. از هزینه کل سالانه خانوار روستایی ۱۳ هزار ۶۴۴ تومان با سهم ۴۰ درصد مربوط به هزینه‌های خوراکی و دخانی و ۲۰ هزار و ۴۲۳ تومان با سهم ۶۰ درصد مربوط به هزینه‌های غیرخوراکی بوده است. در بین هزینه‌های خوراکی و دخانی، بیشترین سهم مربوط به هزینه آرد، رشته، غلات، نان و فرآورده‌ای آن با ۲۵.۰ درصد و در بین هزینه‌های غیرخوراکی، بیشترین سهم با ۳۲ درصد مربوط به مسکن، سوخت و روشنایی بوده است.

متوسط درآمد اظهار شده سالانه یک خانوار روستایی ۴۲ هزار و ۴۷ تومان بوده است که نسبت به سال قبل ۴۱.۶ درصد افزایش داشته است. منابع تأمین درآمد خانوارهای روستایی نشان می‌دهد که ۳۲.۷ درصد از مشاغل مزد و حقوق‌بگیری، ۲۹.۷ درصد از مشاغل آزاد کشاورزی و غیرکشاورزی و ۳۷.۵ درصد از محل درآمدهای متفرقه خانوار تأمین شده است.

مقایسه درصد خانوارهای روستایی استفاده کننده از لوازم عمده زندگی در سال ۱۳۹۸ نسبت به سال ۱۳۹۹  نشان می‌دهد که خانوارهای استفاده کننده اتومیبل شخصی از ۳۲, ۷ به ۳۴.۱، یخچال فریزر از ۵۰.۴ به ۵۲.۷، اجاق گاز از ۹۸.۴ به ۹۸.۳، جاروبرقی از ۶۵.۹ به ۶۷.۵، ماشین لباسشویی از ۵۶.۵  به ۵۸.۱، ماشین ظرفشویی از ۰.۵ به ۰.۴ و مایکروویو و فرهای هالوژن دار از ۲.۳ به ۱.۶ درصد تغییر یافته است. در سال ۱۳۹۹ عمده‌ترین نوع سوخت مصرفی ۷۵.۲ درصد از خانوارهای روستایی برای گرما، گاز طبیعی (شبکه عمومی) و ۱۳.۳ درصد نفت سفید بوده است.

متوسط هزینه‌ها و درامد خانوار بر حسب استان

بررسی متوسط هزینه کل سالانه یک خانوار شهری نشان می‌دهد که استان تهران با ۹۵ هزار و ۷۰۱ تومان بیشترین و استان خراسان شمالی با ۳۵ هزار و ۱۹۴ تومان کمترین هزینه را در سال ۱۳۹۹ داشته‌اند. همچنین استان تهران با ۱۰۹ هزار و ۸۱۱ تومان بیشترین و استان سیستان و بلوچستان با ۴۷ هزار و ۸۸۳ تومان، کمترین متوسط درامد سالانه یک خانوار شهری را در سال ۱۳۹۹ به خود اختصاص داده است.

بررسی متوسط هزینه کل سالانه یک خانوار روستایی نشان می‌دهد که استان البرز با ۵۶ هزار و ۶۴۲ تومان بیشترین و استان سیستان و بلوچستان با ۱۸ هزار و ۳۹ تومان کمترین هزینه را در سال ۱۳۹۹ داشته‌اند.

همچنین استان البرز با ۶۷ هزار و ۶۹۰ تومان بیشترین و استان سیستان و بلوچستان با ۱۸ هزار و ۱۰۹ تومان، کمترین متوسط درامد سالانه یک خانوار روستایی را در سال ۱۳۹۹ به خود اختصاص داده است.

پایان/