به گزارش تحریریه، عقب نشینی جدید حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه ایران در کنفرانس امنیتی مونیخ در مذاکرات وین پس از دو ضد و خورد قبلی اتفاق افتاده است.
وی در ابتدا این پیام را ابلاغ کرده بود که باید برجام در نهاد قانونگذاری آمریکا تصویب شود که از طرف آمریکایی ها علیرغم مذاکره رابرت مالی با کنگره تحقق پیدا نکرد.
پس از آن بود که امیرعبداللهیان به بیانیه سیاسی کنگره بسنده کرد که با واکنش نزدیک به 200 نماینده کنگره روبرو شد که صراحتا اعلام کردند برجام آینده تا زمان روی کار آمدن یک دولت جمهوری خواه دوام خواهد داشت که پاسخ محکم طرف آمریکایی به وزیر خارجه ایران بود.
و حالا در سومین گام و در واقع در سومین عقب نشینی، وزیر خارجه گفت: رئیس مجلس نمایندگان آمریکا و رییس سنا بصورت مشترک و شخصی بیانیه در حمایت از نتیجه مذاکرات دهند.
اگرچه هنوز طرف آمریکایی به این خواست حداقلی نیز پاسخ نداده است، اما بررسی متغیرهای میدانی نشان می دهد که سیاست خارجی ایران از اراده کافی برای استفاده از ابزارهای متنوع خود در مذاکرات برخوردار نیست و ترجیح می دهد مانند 20 سال گذشته به مذاکره بر سر هسته ای مشغول باشد. درحالیکه مولفه های واقعی قدرت ایران نسبت به سال 1391 بسیار متنوع تر و نسبت به سال 1381 فاصله نجومی پیدا کرده است، اما با همان منطق 20 سال پیش مذاکره می شود که یک خطای راهبردی است.
پایان/
نظر شما