به گزارش تحریریه، وجود شواهد متعدد این سوال را ازسوی کارشناسان مستقل مطرح کرده است که آیا سیاست ضد نظم نوین جهانی دونالد ترامپ رئیس جمهور سابق آمریکا باعث افزایش بارندگی در ایران شده بود؟ و یا پای عنصر برجام در میان است که قرار بود مشکل آب خودردن مردم ایران را حل کند؟

پس از امضای برجام؛ از نظر همزمانی و نه الزاما رابطه علی و معلولی؛ شاهد جهش در بارندگی کشور بودیم به طوریکه مردم می گفتند مانند گذشته و منظور تا اواسط دهه هفتاد؛ می بارد که این مساله مخالفی ندارد و همه مردم شاهد افزایش چشمگیر بارش ها بودند. پس از سقوط ترامپ به یک باره شاهد شدیدترین خشکسالی در ایران در سال گذشته بودیم که حیرت انگیز بود و در برخی استانهای پربارش کشور در نوار غربی از اسفند تا آبان هیچ بارشی اتفاق نیافتاد. جالب اینکه به موازات خشک شدن بارندگی ها در کشور شاهد افزایش قابل توجه بارش ها در عربستان هستیم و حتی در این کشور کویری برف می بارد. درحالیکه در کتاب های درسی نوشته می شود که جزیره العرب فاقد بارش برف بوده و هیچ رودخانه دائمی ندارد. 

پیش از امضای توافق برجام، حسن روحانی رئیس جمهور سابق ایران اعلام کرد که با برجام مشکل آب خوردن مردم نیز حل خواهد شد که از طرف مخالفانش به ابزاری برای تمسخر وی تبدیل شده است. بعید به نظر می رسد که یک عنصر امنیتی مانند حسن روحانی نادانسته چنین جمله ای را بر زبان بیاورد و احتمالا پای گفتگوهای موازی با برجام در میان است. به طوریکه طرف غربی به طرف ایرانی اعلام کرده بود که در صورت پذیرش توافق خلع سلاحی برجام، استفاده از فناوری های مخرب برای تغییرات اقلیمی علیه ایران را متوقف می کند. 

موازی شدن آغاز برجام با آمدن دونالد ترامپ پای گزاره دیگری را نیز به میان می کشد و آنهم طیف ترامپ و مخالفت وی با اقدامات جریان های طرفدار نظام نوین جهانی است. زیرا مسیحیان حامی ترامپ با دستکاری های بشر در روندهای طبیعی مانند ایجاد خشکسالی های مصنوعی، سقط جنین، همجنسبازی، ایجاد تغییرات ژنتیکی در گیاهان، انسان ها و حیوانات و مسائلی از این دست مخالف هستند و روسای جمهور جمهوری خواه در بسیاری مواقع حتی مشروبات الکلی نیز نمی نوشند و سیگار نمی کشند(مانند ترامپ) و طبیعتا در برابر جریان حزب دمکرات قرار می گیرند. 

همزمانی افزایش بارش ها در ایران با ظهور ترامپ و کاهش شدید آن با سقوط ترامپ این سوال را مطرح کرده است که آیا رئیس جمهور سابق آمریکا دستور متوقف کردن دستکاری های اقلیمی علیه ایران را صادر کرده بود؟ فراموش نکنیم که زبیگنیو برژینسکی مشاور امنیت امنیت ملی کارتر و تئوریسین برجسته حزب دمکرات در سال 2000 اعلام کرده بود که در آینده از اسلحه تغییرات اقلیمی در نظام بین الملل استفاده خواهد شد. 

هم اکنون جدالی حقوقی بین آمریکا و روسیه بر سر این مساله در جریان است و روسیه، آمریکا را به ایجاد تغییرات جوی مخرب در روسیه متهم کرده است. کمیسیون اروپا در سال 1993 قانونی را تصویب کرد که استفاده از هارپ(HAARP) به عنوان یک سلاح اقلیمی را ممنوع می کند. جالب اینکه هنوز عده ای در این گمان می کنند که این بحث ها غلط و ناشی از تئوری توطئه است، درحالیکه در کشورهای غربی برای آن قانونگذاری شده و در محاکم بین المللی محل نزاع های حقوق شده است. 

پدافند غیرعامل کشور به شکل عجیبی از موضوع بی خبر است و تحرکی نشان نمی دهد و از خود سوال نمی کند که چرا فقط در مناطق مسلمان نشین جهانی و به خصوص مناطق شیعه نشین خاورمیانه شاهد دستکاری های زیست محیطی مخرب هستیم؟ این دستکاری ها هیبریدی است و بخش قابل توجهی از آن به صورت رسمی در داخل کشور در حال پیگیری است. برای کشانیدن خاورمیانه حول محور ایران به یک بحران زیست محیطی ناشی از خشکسالی و دستکاری در محیط زیست، از سلاح های:

1. هارپ برای پراکنده کردن ابرها
2. سدسازی و ایجاد پروژه های انتقال آب در داخل کشور
3. ایجاد صنایع آب بر در کویر مرکزی و نابود کردن سفره های زیرزمینی
4. ایجاد سد بر روی رودهای منتهی به محور مقاومت توسط ترکیه و افغانستان در حال جنگ داخلی!
5. وام دهی بانک جهانی به سدسازی های مخرب محیط زیست ایران

استفاده شده است که اثرات آنرا به وضوع می توان دید و جالب اینکه سیاستگذاری آب در داخل کشور که به وزارت نیرو سپرده شده بدون توجه به این نکات و بدون نیاز به پاسخ دهی و در سکوت کامل با استفاده از بودجه های سنگین از بیت المال در حال ساخت صدها سد جدید بر روی رودخانه های کشور است که هر یک در آینده نزدیک بخشی از ایران را دچار بحران می کنند. سدها با خشک کردن پایین دست باعث اصلی پایین رفتن سطح آب های زیرزمینی و فرونشست دشت ها می شوند. درحالیکه بهانه تامین آب شرب دروغی بیش نیست و تنها 5 درصد از آب کشور صرف مصرف شرب می شود

اگرچه فیزیکدانان و دانشمندان ایرانی به دستکاری های اقلیمی اشاره کرده اند و بر روی آن مطالعه می کنند، اما بخش نرم افزاری نظام اهمیت موضوع را درک نکرده و به تماشاچای داستان تبدیل شده است. نخستین اقدام باید شکایت از آمریکا و رژیم اسرائیل به محاکم بین المللی باشد و سپس روشنگری جهانی و اختصاص هزینه های سنگین برای ایجاد بازدارندگی عملی تا مانع ادامه اقدامات مخرب کنونی شود. در غیر اینصورت شاهد وضعیتی خواهیم بود که در قله کوههای ایران در دی ماه باران اندک به جای برف فراوان ببارد، اما در بیابان های عربستان شاهد بارش برف باشیم. ویژگی خاص استفاده از هارپ عدم بارش باران حتی در صورت آمدن ابرها است که با دستگاههای خاص اقدام به ایجاد باد و پراکنده کردن ابرها می کنند. 

بدون مقابله با این دستکاری های اقلیمی که از نظر حقوق بین الملل جنایت علیه بشریت(Genocide) است، فلات ایران اینده ای نخواهد داشت.  

پایان/