به گزارش تحریریه، در هفته های اخیر به موازات برگزاری مذاکرات هسته ای  شاهد تهدیدات مداوم از سوی مقامات رژیم صهیونیستی مبنی بر حمله به تاسیسات هسته ای ایران هستیم که جدیدترین آن به موضع گیری «تومر بار» فرمانده آینده نیروی هوایی اسرائیل برمی گردد که گفته اسرائیل قادر است «همین فردا» تاسیسات هسته‌ای ایران را بمباران کند. تومر بار قرار است از ۱۳فروردین ۱۴۰۱ پست فرماندهی نیروی هوایی اسرائیل را تحویل بگیرد.

این تهدیدات تو خالی که همواره از سوی اسرائیلی ها طوطی وار تکرار می شود و اینک نیز در آستانه دور هشتم مذاکرات مطرح شده از سوی ایران بی پاسخ نماند.

سرلشکر«غلامعلی رشید» فرمانده قرارگاه مرکزی خاتم الانبیاء پاسخ داد: «در صورتی که تهدیداتی از این دست جنبه عملی به خود بگیرد، نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران بدون درنگ، تمامی مراکز، پایگاه‌ها، مسیر و فضای استفاده‌ شده برای عبور و مبداء تجاوز را براساس طرح های عملیاتی تمرین شده مورد حمله کوبنده قرار خواهدداد.»

تهدید مقامات اسرائیل برای حمله به ایران در حالی تکرار می شود که حتی خود اسرائیلی ها نسبت به انجام و موفقیت آن تردید دارند. به تازگی «نیویورک تایمز» با انتشار گزارشی و با استناد به گفته‌های چند مقام پیشین و فعلی ارتش اسرائیل، توانایی حمله قریب‌الوقوع و موثر این کشور به تاسیسات اتمی ایران را زیر سوال برده است.

نیویورک تایمز به نقل یکی از مقام‌های ارشد امنیتی اسرائیل نوشته است «آماده سازی حمله‌ای که بتواند به برنامه هسته‌ای ایران آسیب جدی وارد کند، حداقل دو سال طول می‌کشد.»

از نگاه ناظران شاید جنگنده‌های صهیونیستی توانستند راکتور هسته‌ای «اوسیراک» عراق در سال ۱۹۸۱ و راکتورهای «الولید» یا «النطفه» سوریه را که سال ۲۰۰۷ زیر نظر مشاوران کره شمالی نزدیک دیرالزور در حال احداث بود، تخریب کنند، اما تکرار این اتفاق با یک حمله هوایی به ایران اگر غیرممکن نباشد، دشوار به نظر می‌رسد، زیرا تاسیسات هسته‌ای ایران در یک مکان و نزدیک به هم نیستند. سانتریفیوژها در مکان‌های پراکنده مستقر شده است و تخریب آن‌ها نیازمند چند حمله هوایی و چه بسا حمله زمینی موازی یگان‌های ویژه است.

ضمن اینکه هرگونه حمله هوایی رژیم صهیونیستی به هر تعداد که باشد، برنامه هسته‌ای ایران را متوقف نخواهد کرد، اما احتمالا نتیجه عکس خواهد داد و به تخریب راکتور «دیمونا»ی اسرائیل در صحرای نقب منجر خواهد شد، زیرا این حملات بدون واکنش فوری ایران نخواهد بود و ایران پس از شلیک نخستین بمب به فاصله فقط چند ثانیه واکنش نشان خواهد داد، زیرا این راکتور برای منهدم شدن به بیش از یک موشک نقطه زن ایران نیاز ندارد؛ برعکس تاسیسات هسته‌ای ایران مانند راکتور فردو نزدیک شهر قم، کیلومترها زیر زمین هستند. علاوه بر این، این راکتورها ساخت داخل است و از کشور خارجی وارد نشده است. برهمین اساس بسیار مستحکم هستند و علاوه بر آن ایران می‌تواند طی چند هفته یا فقط چند ماه چند تاسیسات دیگر بسازد.

با درک این واقعیت است که بسیاری از مقامات سابق رژیم صهیونیستی معتقدند اسرائیل فاقد توان کافی نظامی برای ورود به جنگ با ایران یا از بین بردن کامل برنامه هسته‌ای تهران است.

مقامات اسرائیلی که روزنامه «نیویورک تایمز» در روزهای گذشته با آن‌ها مصاحبه کرده بود، گفته‌اند این کشور تنها ممکن است بتواند ضرباتی در مقیاس کوچک به تاسیسات هسته‌ای تهران وارد کند اما انجام حملات نهایی علیه تاسیساتی که در نقاط مختلف ایران پراکنده است، فراتر از توان و منابع ارتش اسرائیل است.

حتی «ایهود باراک» سیاستمدار اسرائیلی که از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۱ به عنوان نخست وزیر این رژیم ایفای نقش می کرد، در سایت خبری Ynet نوشت که اسرائیل می‌تواند از تجربه بیاموزد که ایران توانایی پیشبرد برنامه هسته‌ای خود را، حتی در شرایط تحریم، دارد و شکستن سیاست‌های ایالات متحده در قبال ایران - همانطور که نتانیاهو  با دولت اوباما انجام داد- آشکارا هیچ ثمره‌ای برای امنیت اسرائیل ندارد.

وی ادامه داد: «این واقعیت جدید مستلزم ارزیابی هوشیارانه از وضعیت، تصمیمات و اقدامات است و نه تهدیدهای توخالی عمومی - که ممکن است برخی از شهروندان اسرائیلی را تحت تأثیر قرار دهد، نه ایرانی ها و نه شرکای مذاکره کننده آنها را».

بنابراین رژیم صهیونیستی امروز در شرایط دشواری قرار گرفته است. سران تل آویو نه توان حمله نظامی به ایران را دارند و نه قدرت جلوگیری از تداوم مذاکرات هسته ای. همین موضوع باعث شده که در هفته های اخیر به رغم ترافیک دیپلماتیک بین تل آویو و واشنگتن اما شکافی عمیق بین آنها ایجاد و افشا شود؛ شکافی که عمق آن را می توان در گزارش شبکه ۱۳ تلویزیون اسرائیل شامگاه ۳۰ آذر دید که خبر داد: «جو بایدن هفته‌ها است که به درخواست نفتالی بنت برای انجام یک مکالمه تلفنی در مورد ایران پاسخ نداده است.»

پایان/