به گزارش تحریریه، بلومبرگ عنوان داشت، مداخله فزاینده چین در اقتصاد خصوصی صدها میلیارد دلار از ارزش سهام را از بین برده‌ و سرمایه گذاران را برای درک اینکه اهداف بعدی آن چه خواهند بود، دچار تردید کرده‌ است.

براساس گزارش جلسه توجیهی شورای آتلانتیک که در اواخر ماه گذشته توسط «دکستر رابرتز» عضو ارشد اتاق فکر مستقر در واشنگتن منتشر شد، رهبری این کشور یک رویکرد ریسک بالا به پایین را به سیاست اقتصادی آغاز کرده و این امر نشان‌دهنده دور شدن از دهه‌ها گشایش بازار و تعامل با جهان است.

رابرتز نویسنده کتاب«افسانه سرمایه داری چین» که سال گذشته منتشر شد، معتقد است: هدف سیاست های صنعتی پکن ایجاد کشوری خودکفا و برابری خواه است که به سرعت رشد خواهد کرد. سال گذشته رابرتز قبل از بازگشت به ایالات متحده در سال ۲۰۱۸ ، بیش از دو دهه به عنوان رئیس دفتر مستقر در پکن «بلومبرگ بیزینس‌ویک» مشغول به کار بود که طی آن دوره از تمام استان ها و مناطق چین گزارش تهیه کرده بود. 

وی در پاسخ به اینکه از زمان خروج از چین تفکر شما چقدر در مورداین کشور تغییر کرده است گفت: یک سوال مهم این است که چین چگونه تغییر کرده است. از جهات مختلف، این کشور به طور چشمگیری تغییر کرده است. به عنوان مثال، دوستان آنجا با تعجب نظاره گر بدتر شدن روابط بین مطبوعات خارجی و مقامات هستند. من در سال ۱۹۹۵ به چین آمدم و اغلب موارد در طول این سال ها رابطه همزیستی وجود داشت. در سال های پس از پیوستن چین به سازمان تجارت جهانی، این احساس واقعی در بین مقامات چینی وجود داشت که ارزش این را دارد که با شخصی مانند من رابطه ای شایسته داشته باشند. آنها همیشه از داستان هایی که من نوشتم خوشحال نمی شوند اما آنها در زمان باز شدن فضای اقتصادی احساس کردند که یک روزنامه نگار تجاری می تواند در معرفی چین به جهان نقش داشته باشد. من دوستانی در وزارت خارجه داشتم و وقتی به آنچه در حال حاضر اتفاق می افتد نگاه می کنم، تقریبا این تغییرات غیرقابل تصور به نظر می رسد.

نویسنده کتاب «افسانه سرمایه داری چین» با ابراز نگرانی از اینکه روابط بد و بدتر شود، افزود: افرادی که می شناختم امیدوار بودند با روی کار آمدن رئیس جمهوری جدید اوضاع بهتر شود. نمی‌توانیم نادیده بگیریم که یک محرک مهم تنش‌ها در روابط به طور مستقیم از سمت پکن ناشی می شود. یک حس در ذهن رهبر این کشور وجود دارد که زمانی که آن‌ها به مرحله جهانی رسیده اند، زمان ایالات‌متحده به پایان رسیده و در حال گذار است. شی جین پینگ گفت اوایل امسال جهان در هرج و مرج است و زمان حرکت در کنار چین فرا رسیده است. او و مقامات ارشد حزب کمونیست بسیار بلندپرواز هستند و قصد دارند اساسا نقش ایالات متحده را در ابعاد مختلف در سطح جهانی غصب کنند. علیرغم مشکلات واقعی در ایالات متحده، هیچ مقام رسمی در اینجا نمی توان یافت  که اجازه دهند این امر به راحتی اتفاق بیفتد. بنابراین من فکر می کنم می توان انتظار داشت که اوضاع همچنان بدتر شود. از گفتن آن متنفرم اما من بیشتر عمر خود را در چین گذراندم، بیشتر از هر نقطه دیگری در جهان در پکن زندگی کردم و مطمئنا زندگی خود را وقف شناخت چین کردم. این را با ناراحتی می گویم اما من زیاد خوش بین نیستم.

رابرتز در پاسخ به این سوال که آیا نشانه هایی از غرور در رهبران چین مشاهده می شود یا خیر، تصریح کرد: مطمئنا نشانه های غرور وجود دارد. من فکر می کنم آنها بیش از حد در مورد آنچه می توانند انجام دهند اطمینان دارند. به نظر می رسد این ایده وجود دارد که آنها می توانند به رشد سریع خود ادامه دهند، حتی اگر بنگاه های خصوصی را مهر و موم کنند و اصلاحات را انجام ندهند. شی عقیده دارد که واقعا می تواند بخش خصوصی را مهار کرده و همزمان با توزیع مجدد ثروت به رشد اقتصاد خود ادامه دهد. احساس من این است که اقتصادها به این شکل کار نمی کنند. غرور چین بسیار بالاست.

پایان/