به گزارش تحریریه، تارنمای «Doctors for COVID Ethics» در گزارشی نوشت پزشکان در زمینه رفتار ویروس کووید ۱۹ نامه زیر را به ده‌ها هزار پزشک در اروپا فرستاده‌اند که حاوی خلاصه چهار یافته‌ علمی اخیر را در زمینه برنامه واکسیناسیون کرونا به اطلاع ده ها هزار پزشک اروپایی می رساند. این نامه هر یک از یافته های بیولوژیکی کووید ۱۹ را از جمله تعاملات آن با سیستم ایمنی بدن انسان را توضیح می‌دهد.  

در مجموع، این نامه هشدار می دهد که این شواهد جدید همه پزشکانی را که واکسن کرونا تجویز می کنند، به دلیل موقعیت اخلاقی که دارند و ضرورت حفظ ایمنی و سلامتی بیمارانشان، مجبور به ارزیابی مجدد محاسن واکسیناسیون می کند.

متن نامه به شرح زیر است:

همکار گرامی: بدین ترتیب چهار کشف علمی اخیر با توجه به ضرورت ها، پیش روی شما قرار گرفته است. این یافته ها کل چشم انداز کووید ۱۹ را تغییر می دهند و ما را مجبور می کنند که محاسن واکسیناسیون علیه این بیماری را دوباره ارزیابی کنیم.

خلاصه:

پاسخ های ایمنی سریع و کارآمد از نوع «یادآوری و خاطره» تقریبا در تمام افراد واکسینه نشده که به بیماری سارس- کووید ۲ مبتلا شده اند به طور قابل توجهی اتفاق می افتد. منظور این است که با یک بار مبتلا شدن بدن آنتی بادی های مورد نیاز برای مقابله با بیماری را ساخته و آن را برای مدت طولانی حفظ می کند. به عبارتی بدن به طور طبیعی واکسینه می شود. بنابراین اثربخشی و تقویت بیشتر پاسخ ایمنی از طریق واکسیناسیون بسیار مشکوک است. در عوض واکسیناسیون ممکن است بیماری را از طریق افزایش وابستگی به آنتی بادی (ADE) تشدید کند.

کشف ۱: پروتئین اسپایک سارس- کووید ۱۹ فقط اندکی پس از واکسیناسیون در گردش خون باقی می ماند

پروتئین های کووید ۱۹در نمونه های پلاسما جمع آوری شده از ۱۳ شرکت کننده که دو دوز واکسن مدرنا را دریافت کرده اند اندازه گیری شد. در ۱۱ مورد از ۱۳ مورد، پروتئین اسپایک کرونا فقط در مدت یک روز پس از اولین تزریق واکسن در خون تشخیص داده شد.

اهمیت این موضوع آن است که مولکول های پروتئین اسپایک ساخته شده در درون سلول هایی که در تماس با جریان خون هستند، غالبا سلول های اندوتلیال{سلول های لایه درون رگی} تولید شده و در گردش خون آزاد می شوند. این بدان معنی است که الف- سیستم ایمنی بدن به آن سلول های اندوتلیال حمله خواهد کرد  و ب- مولکول های پروتئین اسپایک در گردش خون سلول های ترومبوسیت را فعال خواهند کرد. هر دو مورد باعث افزایش لخته شدن خون می شود. این بسیاری از عوارض جانبی مرتبط با لختگی خون، سکته، حمله قلبی، ترومبوز وریدی که پس از واکسیناسیون گزارش می شوند را توضیح می دهد.

کشف ۲: پاسخ سریع آنتی بادی از نوع حافظه پس از واکسیناسیون

چندین مطالعه نشان داده است که آنتی بادی های IgG و IgA ویژه سارس- کووید۲ در طی یک تا۲ هفته پس از استفاده از واکسن های mRNA قابل تشخیص هستند. تولید سریع IgG و IgA همیشه نشان دهنده یک پاسخ ثانویه از نوع حافظه است که از طریق تحریک مجدد سلول های ایمنی قبلی موجود ایجاد می شود. واکنش‌های ایمنی اولیه به آنتی‌ژن‌های جدید بیشتر طول می‌کشد تا تکامل پیدا کنند و در ابتدا آنتی‌بادی IgM تولید می کند، سپس متعاقب آن تغییر ایزوتایپ به IgG و IgA دنبال می شود.

در واقع مقدار مشخصی از IgM در کنار IgG و IgA در برخی مطالعات تشخیص داده شد. با این حال و مهمتر از همه، IgG سریعتر از IgM افزایش یافت که تایید می کند پاسخ اولیه IgG واقعا از نوع حافظه بود. این پاسخ حافظه نشان دهنده واکنش ایمنی ایجاد شده در اثر ابتلا به عفونت با سویه های ویروس کرونا است.

به طور کلی، این یافته ها نشان می دهند که سیستم ایمنی بدن ما حتی در اولین ابتلا، سارس کووید۲ را به عنوان ویروس شناخته شده به رسمیت می شناسد. بنابراین نمی توان موارد شدید بیماری را فاقد مصونیت دانست. در عوض، موارد شدید ممکن است به دلیل ایمنی قبلی از طریق تقویت آنتی بادی ایجاد یا تشدید شود.

کشف ۳: ویروس کووید ۱۹ بدون در نظر گرفتن شدت بیماری، پاسخ های ایمنی سازگار قوی ایجاد می کند

نمونه خون آنتی بادی مربوط به ۲۰۳ نفر پس از ابتلا به کرونا مورد مطالعه قرار گرفت که نشان داد ۲۰۲ تن از آنان یا بیش از ۹۹ درصد از شرکت کنندگان آنتی بادی های مربوط کرونا را دارند. با این وجود در ۱۹۳ نفر (۹۵ درصد)، این آنتی بادی ها در کشت سلولی از ابتلا به بیماری  کووید جلوگیری کرده و همچنین اتصال پروتئین اسپایک به گیرنده ACE۲ را مهار می کنند.

این مطالعه ادعای فوق را تایید می کند که پاسخ ایمنی ایجاد شده از طریق ابتلا به بیماری از نوع حافظه است. علاوه بر این، نشان می دهد که این واکنش تقریبا در همه افراد و به ویژه در افرادی که علائم بالینی آشکاری را تجربه نمی کنند، رخ می دهد.

هدف از واکسیناسیون تحریک تولید آنتی بادی های کووید ۱۹ است اما اکنون می دانیم که چنین آنتی بادی هایی حتی بدون واکسیناسیون توسط ابتلا نیز تولید می شوند.

کشف ۴: افزایش سریع آنتی بادی های پروتئین اسپایک پس از تزریق دوم واکسن mRNA

عناصر IgG و IgA آنتی بادی قبل از واکسیناسیون و پس از تزریق اولین و دوم تزریق واکسن mRNA مورد بررسی قرار گرفتند. تیترهای آنتی بادی پس از تزریق اول با کمی تاخیر افزایش یافت و سپس به صورت افقی در آمد اما اندکی پس از تزریق دوم دوباره افزایش یافت.

اگرچه واکنش آنتی‌ بادی به تزریق اول از نوع حافظه است، تاخیر زمانی اندک بعد از تزریق ممکن است واکنش‌های مربوط به عوارض جانبی را کاهش دهد، چون مقادیر زیادی پروتئین اسپایک در سلول‌ها در دیواره رگ خونی و در بافت‌های دیگر ممکن است قبل از رسیدن آنتی‌بادی از اوج خود گذشته باشد.

با تزریق دوم وضعیت به طرز چشمگیری تغییر می کند. پس از تزریق دوم خوشه ها تولید و وارد جریان خون می شوند که هم اکنون با لنفوسیت های واکنشی و آنتی بادی ها ازدحام می یابد. آنتی بادی ها باعث می شوند که سیستم مکمل  و همچنین گرانولوسیت های نوتروفیل به سلول های حامل پروتئین اسپایک حمله کنند. عواقب احتمالی حمله همه جانبه توسط سیستم ایمنی بدن ترسناک است.

یافته های جمعی که در بالا بحث شد به وضوح نشان می دهد که فواید واکسیناسیون بسیار مشکوک و در مقابل، ضرری که واکسن ها وارد می کنند کاملا قابل مشاهده است، اکنون بیش از ۱۵ هزار مورد مرگ ناشی از واکسیناسیون در بانک اطلاعات اتحادیه اروپا (EudraVigilance) و بیش از ۷ هزار مورد افزایش مرگ ومیر در انگلیس و ایالات متحده ثبت شده است.

پایان/