به گزارش تحریریه، تارنمای مرکز پژوهشی «Valdai Club Foundation» در تحلیلی آورده است رشد ضعیف در اقتصاد جهانی، نرخ بهره پایین یا منفی، خطر رکود بی پایان و افزایش تورم و چشم انداز رکود طولانی مدت، بخشی از واقعیت اقتصادی است. بدیهی است که مدل ابر سرمایه داری مالی مبتنی بر جهانی سازی که مدت ها ایالات متحده از آن بهره مند می شد، به پایان راه خود رسیده است. مسیری که متکی به وام و مالیات بود و بازار کالاها را به بازارهای مالی تبدیل کرد.

اقتصاد جهانی به اوج رسیده است اما رشد گسترده بدهی ها نشان می دهد که اکثر اقتصادهای ملی عمدتا با استقراض های گسترده دولتی و خصوصی اداره می شوند. یک آسیب پذیری عمده در سیستم اقتصادی جهانی که ایجاد آن سال ها به طول انجامید، شناسایی شده است: متوقف کردن چاپخانه چاپ پول بانک فدرال رزرو، بحران دیگری که ایالات متحده را فرا گرفته افزایش اندک نرخ بهره است. این موضوعات بحران اقتصادی بزرگی را به وجود می آورد که از زمان رکود بزرگ تاکنون دیده نشده است.

بسیاری از اقتصاددانان، تحلیلگران و محققان از مناطق مختلف تلاش می کنند، راهی برای خروج از بن بست پیدا کنند و چشم اندازهای جدیدی را برای مدل های ژئو اکونومیک نشان دهند. چندی پیش کتابی از «کلاوس شواب» بنیانگذار مجمع داووس، درباره بازآرایی جهانی، بازتاب گسترده ای در رسانه ها داشت. این مقاله ادعا می کند که جهان پسا همه گیری کرونا هرگز مانند گذشته نخواهد بود.

قبل از اینکه به عمیق مقاله در مورد سقوط اعتبار سالاری دلار بپردازید، باید نگاهی عینی به تصویر کلی مالی جهانی داشته باشید.

بنابراین مقدار کل پول جهانی، از جمله سکه، اسکناس و مانده حساب ها، معادل ۳۷ تریلیون دلار است در حالی که دلار آمریکا به تنهایی حدود نیمی از این مقدار یعنی ۱۹.۲ تریلیون دلار را تشکیل می دهد. اگر به این مبلغ سپرده اضافه کنید، میزان عرضه جهانی پول به معنای گسترده معادل ۹۸ تریلیون دلار خواهد بود. کل ارزش مالی جهانی که علاوه بر پول، سرمایه گذاری ها (سهام، اوراق قرضه یا وام)، مشتقات و ارزهای رمزپایه را نیز شامل می شود، از ۱.۲ کوادریلیون​ دلار فراتر رفته است.

در اینجا چند رقم دیگر آورده شده است. سرمایه بازار جهانی سهام از اواخر سال ۲۰۲۰ به ۹۶ تریلیون دلار رسیده است و بازار ایالات متحده ۵۴ درصد از آن را تشکیل می دهد. بدهی جهانی (دولتی و خصوصی) از اوایل سال ۲۰۲۱ از ۲۸۰ تریلیون دلار فراتر رفت و سهم بدهی های دلاری ۵۷ درصد از کل این مبلغ است.

بدیهی است که پول جهانی یک شبه از بین نخواهد رفت، هرچند هر ساله شاهد انتشار مقاله در بسیاری از نشریات در مورد سقوط دلار یا از دست دادن هژمونی مالی ایالات متحده هستیم. با این وجود، حتی یک جنگ هسته ای هم نمی تواند این همه دارایی را از بین ببرد.

البته این بدان معنا نیست که دلار برای همیشه بر امور مالی جهانی تسلط خواهد داشت. قانون هربرت اشتاین اکنون با توجه به سلطه دلار می تواند مورد استفاده قرار گیرد. در این قانون آمده است: «اگر چیزی نتواند برای همیشه ادامه یابد، متوقف خواهد شد». و این نه تنها به این دلیل اتفاق می افتد که ایالات متحده هژمونی خود را از دست داده است، بلکه همچنین به دلیل انتشار بیش از حد دلار توسط فدرال رزرو ایالات متحده است که فقط در چند ماه گذشته ارزش دلار را در برابر سبد ارزهای اصلی حدود ۱۵ درصد کاهش داده است. همچنین به دلیل استفاده بیش از حد از تحریم ها و استفاده از دلار به عنوان سلاح و ابزاری برای اعمال فشار بر مخالفان و رقبا دلار قدرت خود را از دست داده است.

پایان/