به گزارش تحریریه، محمدجواد ظریف وزیر خارجه دولت حسن روحانی با دفاع از آثار اقتصادی قرارداد برجام ادعای عجیبی را مطرح کرد که با منطق عادی اقتصادی هم سازگار ندارد.

ظریف گفت: ایتالیا حضور گسترده‌ای در ایران داشته و شرکت‌های ایتالیایی علاقه‌مندی گسترده‌ای به همکاری با ایران داشتند به طوری که در این زمینه حدود ۳۰ میلیارد دلار قرارداد و پنج میلیارد دلار اعتبار تعیین کرده بودند.

اینکه چرا محمدجواد ظریف این اعداد را با جزئیات لازم بیان کرده و تیتروار ذکر می کند یک خطای کارشناسی و خلاف اصل شفافیت است، اما در رد این ادعا همین بس که ایتالیا 2 هزار و 939 میلیارد دلار بدهی که معادل 134 درصد تولید ناخالص داخلی این کشور می شود، دارد.

پس از مدتها تظاهرات خیابانی به دلیل بیکاری کارگران و گسترش فقر عمومی؛ مقامات ایتالیایی توانستند به سختی و با شرایط نامناسب از کشورهایی مانند آلمان و چین برای خرید بدهی های خود راهکارهایی بیابند و فشار زیادی را بر مردم این کشور با کاهش خدمات عمومی و افزایش مالیات ها تحمیل کردند که آثار اجتماعی این بحران عمیق اقتصادی در رشد منفی جمعیتی به میزان منفی 2 دهم درصد خود را نشان داده است.

ایتالیا در سال 2020 تزدیک به 10 درصد کسری بودجه نسبت به تولید ناخالص داخلی داشت که نشان دهنده اوضاع بحرانی اقتصاد این کشور است. بحرانی که از سال 2008 آغاز شد و همچنان ادامه دارد.

چنین کشور بدهکاری توان هزار دلار سرمایه گذاری در ایران را هم ندارد و ارقامی مانند 30 میلیارد دلار قرارداد و 5 میلیارد دلار اعتبار؛ غلط و نشاندهنده این است که محمدجواد ظریف از بدیهیات اقتصاد بین الملل هم بی اطلاع است. شاید به همین دلیل باشد که سفارتخانه های ایران کارکرد اقتصادی نداشته و با صرف هزینه های صدها میلیون دلاری در سال؛ تنها به انجام کارهای اداری ساده کنسولی مشغول هستند.

ایران در قاره اروپا که حتی 1 میلیارد دلار هم با ایران مراوده اقتصادی ندارد دهها سفارتخانه با هزینه های سرسام آور ارزی دارد، اما در کشورهای همسایه که از ایران دهها میلیارد دلار واردات دارند سفارتخانه فعال ندارد.

نکته آخر اینکه پس از امضای برجام فرصت کافی برای ایتالیایی ها بود که از 30 میلیارد دلار سرمایه گذاری و 5 میلیارد دلار اعتبار، مبلغی مانند 1 میلیون دلار را عملیاتی کنند تا برای کارشناسان باور کردن بقیه وعده ها نیز باورپذیر شود.

پایان/