به گزارش تحریریه، «گلوبال ریسرچ» در گزارشی نوشت: این را تصور کنید: برخلاف ادعاهای پزشکی، تزریق ماده ژنتیکی موسوم به «واکسین کووید» سلول های بدن را مجبور می کند که نه یک عدد بلکه صدها پروتئین متفاوت تولید کنند. برخی از این پروتئین ها واکنش های آلرژیک شدید و مهلکی را ایجاد می کنند. سایر پروتئین های خارجی بدن را تحریک می کنند تا یک پاسخ ایمنی قدرتمند و مداوم را برای مدت زمان طولانی ایجاد کند. بنابراین فردی که این واکسن را تزریق کرده به شدت بیمار می شود یا می میرد. همچنین پس از واکسیناسیون پروتئین های دیگر که ذاتا برای بدن ضروری هستند، به عنوان مزاحمان زیان آوری شناخته می شوند که باید از بین بروند.

من از چند منظر مقاله هایی برای انتقاد از واکسن کووید نوشته شده است. البته «انتقاد» کلمه ای بسیار ملایم است.

«جان راپاپورت» استاد دانشگاه شیکاگو اعتقاد دارد: در این مقاله می خواهم این ادعای در مورد واکسن «آر.ان.ای» (RNA ) را بررسی کنم که می گوید، این واکسن به سلول های بدن دستور می دهد فقط یک پروتئین خاص تولید کنند.

در حقیقت، این امر به عنوان اقدام اصلی واکسن ژنتیکی شناخته می شود. ظاهرا، این واکسن ها پروتئینی مشابه پروتئین موجود در ویروس سارس- کووید 2 را دارند و بدن را برای مقابله با ویروس واقعی تمرین داده و آماده می کند. با این حال چه تضمینی وجود دارد که سلول های بدن در حین این تمرین فقط پروتئین مورد نظر را تولید کنند؟ چگونه می توان فهمید که سلول ها همیشه پروتئین یکسانی را تولید می کنند؟ این موضوع چگونه اثبات می شود؟ کدام مطالعه بزرگی صورت گرفته که هزاران هزار سلول انسانی را از هزاران انسانی که واکسینه شده اند، در این زمینه بررسی کرده باشد؟ من نتوانسته ام چنین مطالعه ای پیدا کنم.

در موضوعی مشابه یعنی در زمینه گیاهان تراریخته که مواد ژنتیکی به آنها تزریق می شود، «جفری اسمیت» محقق و نویسنده درباره تولید افسارگسیخته پروتئین های ناخواسته می نویسد: «مدت ها پس از مصرف ذرت های شرکت «مونسانتو» توسط صدها میلیون نفر، تیمی به سرپرستی دکتر آنتونیو بیش از 200 تغییر قابل توجه در پروتئین ها و متابولیسم های آن در مقایسه با ذرت غیر تراریخته از همان رقم یافتند. دو مورد از ترکیباتی که افزایش یافته اند به طور مناسب «پوترسین» و «کاداورین» نامیده می شوند، زیرا بوی وحشتناک اجساد مرده پوسیده را تولید می کنند. نگران کننده تر از آن، این موضوع بود که این تولیدات، خطرات ابتلا به آلرژی و سرطان را افزایش می دهند و با این بیماری ها در ارتباط هستند. ذرت تراریخته مونسانتو دارای آلرژن های جدید است و سویای پخته شده تراریخته آنها در مقایسه با سویای پخته شده غیر تراریخته تا هفت برابر امکان ابتلا به آلرژن را بیشتر می کند».

شرکت مونسانتو یکی از شرکت‌های پیشرو در حوزه مهندسی ژنتیک است.  

استدلال های دیگری هم وجود دارد. مواد ژنتیکی تزریقی مانند واکسن کووید می تواند اثرات چندگانه و گسترده ای ایجاد کند. جفری اسمیت می نویسد: «... در سال 1999، یک مطالعه تغییرات گسترده ای را در دی‌ان‌ای (DNA) به دلیل دستکاری های ژنتیکی نشان داد. اما بسیاری از شرکت های مهندسی ژنتیک به راحتی یافته ها را نادیده گرفتند و همچنان این کار را انجام می دهند».

وی افزود: «در آن تحقیق دانشمندانی که  در حال مطالعه «فیبروز سیستیک» بودند، یک ژن را وارد سلول های انسانی کردند. با استفاده از یک ریزآرایه، آنها دریافتند که ورود این ژن به میزان قابل توجهی تا 5 درصد از کل ژن ها را تحت تاثیر قرار می دهد». این بدان معنی است که وجود یک ژن خارجی ممکن است صدها یا شاید هزاران ژن را تغییر دهد. در مورد سلول انسانی مورد مطالعه، دانشمندان میزان تاثیر این ژن ورودی را اعلام نکردند. آنها نوشتند: «در غیاب اطلاعات بیولوژیکی بیشتر ما نمی توانیم تشخیص دهیم که کدام جهات تغییرات ژنتیکی بهتر یا بدتر هستند زیرا هر یک از این ها ممکن است اثرات مثبت یا منفی داشته باشد».

به همین صورت به دلیل انباشته شدن عوارض جانبی و مرگ و میرهای زیاد ناشی از واکسن کووید، مرکز پزشکی توضیحات پیچیده ای را در مورد این واکسن ارائه داده است:

«اگر شخصی پس از واکسیناسیون ناراحتی شدید را تجربه کند، این نشانه خوبی است، زیرا نشان می دهد واکسن در حال تاثیرگذاری است».

«اگر فردی به شدت بیمار شود، توسط بیماری سارس کووید یا یک بیماری مشابه مورد حمله قرار گرفته است و این به دلیل واکسن نیست».

من این دروغ ها و دروغ های دیگر را قبول نمی کنم. این را نیز نمی پذیرم که واکسن کووید سلول های بدن را مجبور می کند هر بار دقیقا و فقط همان پروتئین واحد را تولید کنند مگر اینکه اثبات قانع کننده ای ببینم.

مردم زمین همه در معرض خطر واکسیناسیون قرار دارند و در این شرایط همه به اندازه خوکچه هندی آسیب پذیر هستند.

پایان/