به گزارش تحریریه، صاحبان اندیشه صهیونیسم پیش از آن‌که جنبشی با این نام تأسیس کنند، از قرن 17 میلادی در اندیشه ایجاد «وطن قوم یهود» بوده‌اند. این اشخاص که در میان آنها شخصیت‌های مسیحی مشهوری چون اسحاق نیوتن و ژان ژاک روسو نیز مشاهده می‌شوند، یهودیان را به مهاجرت به فلسطین تشویق می‌کردند. اواسط قرن 19 میلادی کسانی چون موسس مونت‌فیوره به خرید زمین در فلسطین روی آوردند اما این جریان فردی بود و همه‌گیر نشد. فلسطینی‌ها

تأسیس جنبش صهیونیسم، آغاز اشغال فلسطین

با تأسیس جنبش صهیونیسم در سال 1897 در نخستین کنگره این جنبش در شهر بال سوئیس این فکر از یک اندیشه محض به یک طرح آماده اجرا تبدیل شد. 20 سال بعد از برگزاری اولین کنگره صهیونیسم، انگلستان یک سند رسمی برای یهودیان به وجود آورد که منشأ تأسیس رژیم صهیونیستی شد. این سند رسمی اعلامیه بالفور نام داشت. در این اعلامیه انگلستان رسماً متعهد شد به یهودیان برای ایجاد وطن قومی یهود کمک کند. این سند، اقدامات مخفی انگلستان را علنی و رسمی کرد.

سه سال بعد انگلستان با دسیسه‌هایی که در منطقه انجام داد با اجیر کردن برخی مدعیان قدرت در میان عرب‌ها آنها را علیه حکومت عثمانی شوراند. سال 1919 انگلستان با آن‌که با فرانسه برای تقسیم منطقه، توافقی به نام سایکس- پیکو را امضا کرد، اما فرانسه را در میان راه جا گذاشت و در جامعه ملل خود را به عنوان سرپرست فلسطین معرفی کرد. انگلستان از سال 1920 قیمومت فلسطین را برعهده داشت.

قیمومت؛ مقدمه‌ای برای تأسیس رژیم صهیونیستی

شواهد تاریخی دوره حضور انگلستان در فلسطین نشان می‌دهد قیمومت انگلستان بهانه‌ای برای مقدمه‌چینی و زمینه‌ساز تشکیل رژیم صهیونیستی بوده است. در تمام دوره‌ی حضور انگلیسی‌ها اقدامات فلسطینی‌ها سرکوب می‌شد و امتیازات فراوانی به صهیونیست‌ها داده می‌شد.

میزان مهاجرت یهودیان و امتیازاتی که انگلیسی‌ها به یهودیان می‌دادند سبب قیام‌ها و اعتراضات مردمی فراوانی شد. قیام موسای نبی یا بیست، قیام یافا، قیام دیوار براق، قیام نخل سبز، انتفاضه اکتبر 1933، جنبش عزالدین قسام، انقلاب بزرگ 1936تا 1939 و جنگ قسطل بخشی از این قیام‌ها بودند. در این مسیر رهبران بزرگی چون سید کاظم الحسینی، الحاج امین الحسینی، عبدالقادر الحسینی و شیخ عزالدین قسام به شهادت رسیدند.

خرید زمین

یهودیان در دوره قیمومت انگلستان از راه‌های مختلفی اقدام به خرید زمین کردند:

راه نخست، زمین‌هایی که متعلق به اقلیت یهودی ساکن فلسطین بود.

این زمین‌ها بالغ بر 65 هزار هکتار می‌شد. در این زمینه جریان فراماسونی موجود در فلسطین که توسط دولت اتحاد و ترقی در ترکیه هدایت می‌شد اقدام به خرید زمین کرد که زمین‌های خریداری شده توسط این جریان ماسونی نیز بخشی از این 65 هزار هکتار را شامل می‌شد. یکی از این ماسون‌ها سیدضیاءالدین طباطبایی، کودتاچی سال 1299 بود که زمین‌ها را از فلسطینی‌هایی که به یهودیان زمین نمی‌فروختند، خریداری کرده، این زمین‌ها را به یهودیان منتقل می‌کردند.

سیدضیاءالدین طباطبایی

راه دوم، از طریق دولت قیمومت انگلستان بود.

دولتی که انگلستان در فلسطین ساکن کرد 66.5 هزار هکتار زمین را در اختیار جنبش صهیونیسم قرار داد. این زمین‌ها، زمین‌ها و ساختمان‌های دولتی بود که از دوره عثمانی اماکنِ دولتی و حاکمیتی محسوب می‌شد و می‌باید در اختیار دولت فلسطینی آینده قرار می‌گرفت.

راه سوم، خرید زمین از طریق فئودال‌های لبنانی و سوری بود.

فلسطین پیش از قیمومت انگلستان بخشی از قلمرو عثمانی بود که شامل سوریه، لبنان، اردن، فلسطین، ترکیه و بخشی از عراق می‌شد. فئودال‌ها و ملاکان زمین‌دار و ثروتمندی که به فلسطین تعلق‌خاطری نداشتند و عِرق ملی در آنها وجود نداشت و به دنبال ثروت و ملک در هرجایی ساکن می‌شدند.

از سوی دیگر با تقسیم قلمرو عثمانی پس از فروپاشی آن امپراتوری، که به بخش‌های، فلسطین، لبنان و سوریه و شرق اردن تقسیم شده بود زمین‌های بسیاری از این فئودال‌ها در مرزبندی‌هایی قرار گرفته بود که آنها دیگر به آن دسترسی نداشتند. لذا با پیشنهادهای اغواکننده‌ای که آژانس یهود و جنبش صهیونیسم به آنها می‌داد به‌راحتی زمین‌هایی را که در اختیار داشتند به آنها می‌فروختند. صهیونیست‌ها از این طریق 60.6 هزار هکتار زمین به‌دست آوردند.

راه چهارم، خرید از خود فلسطینی‌ها بود که با انگیزه‌های متفاوت زمین خود را علناً به صهیونیست‌ها فروختند.

این افراد از سوی سایر فلسطینی‌ها خائن معرفی می‌شدند و بسیاری از آنها از سوی ملت فلسطین اعدام انقلابی شدند. اسامی خانواده‌هایی که در این بخش و بخش سوم (فئودال‌ها) زمین‌های خود را به صهیونیست‌ها فروختند در اسناد تاریخی فلسطین ثبت شده و موجود است. صهیونیست‌ها از این طریق نیز 30 هزار هکتار زمین خریداری کردند. یعنی فلسطینی‌ها فقط 30 هزار از کل 2.7 میلیون هکتار زمین فلسطین، معادل 1.8%، را به یهودیان فروختند.

در مجموع اراضی خریداری شده از چهار روش فوق حدود 220 هزار هکتار از زمین‌های فلسطین را شامل می‌شد. مجموع اراضی فلسطین 2.7 میلیون هکتار است که رقم فوق حدود 8% کل فلسطین را شامل می‌شود. در کتاب «فروش زمین شایعه یا واقعیت» این رقم با کمی تفاوت حدود 6% کل فلسطین ذکر شده است.

خیانت انگلستان

زمانی که انگلستان از سوی جامعه ملل به‌عنوان قیّم فلسطین معرفی شد در سندی که برای این قیمومت نوشته شد موظف شد طی 10 سال شرایط را برای برپایی حاکمیتی فلسطینی برای فلسطینیان فراهم کند. در حقیقت از سوی جامعه ملل به‌دلیل آن‌که پس از جنگ جهانی اول و فروپاشی امپراتوری عثمانی، شرایط تأسیس دولت و حاکمیت برای فلسطینی‌ها فراهم نشد، این نهاد بین‌المللی انگلستان را موظف کرد تا این شرایط را طی یک دوره 10 ساله فراهم کند. اما انگلیسی‌ها همان‌گونه که در اعلامیه بالفور به یهودیان قول داده بودند، سند جامعه ملل را تنها وسیله‌ای برای حاکمیت قرار دادند و طی 28 سال قیمومیت، شرایط را برای تأسیس وطن قوم یهود آماده کردند!

زمانی که صهیونیست‌ها تصمیم به تأسیس یک دولت جعلی در فلسطین گرفتند، طی یک اقدام هماهنگ شده، انگلیسی‌ها شبانه با کشتی فلسطین را ترک کردند و تمام امکاناتی را که در اختیار داشتند در اختیار صهیونیست‌ها قرار دادند. انگلیسی‌ها که با ساز و برگ نظامی به فلسطین آمده بودند و حاکم انگلیسیِ فلسطین هم در تمام دوره قیمومیت یک فرمانده نظامی بود، حتی سلاح‌ها و تجهیزات جنگی خود را نیز با خود نبردند و تمام آنها را برای صهیونیست‌ها باقی گذاشتند!

قتل و کشتار برای غصب بقیه فلسطین

از زمانی که صهیونیست‌ها، تأسیس رژیم جعلی صهیونیستی را رسماً اعلام کردند، روند جدیدی برای به‌دست آوردن بقیه زمین‌های فلسطین آغاز شد. قتل و غارت و کشتار فلسطینی‌ها روشی بود که صهیونیست‌ها آن را پیش گرفتند. کشتارهای وسیع موجب شد میلیون‌ها فلسطینی از ترس جان، زمین‌های خود را رها کنند و از سرزمین مادری خود به جاهای دیگر پناه ببرند.

جمع‌بندی

بر اساس آمار موجود که همگی در اسناد ملی فلسطین موجود بوده و این آمار از دفاتر رسمی ثبت به‌دست آمده است، فلسطینیان با درک موقعیتی که برای آنها ایجاد شده بود، هرگز زمین‌های خود را به یهودیان نفروختند. تنها 1.8% زمین‌ها مستقیماً توسط فلسطینی‌ها به صهیونیست‌ها فروخته شد. بقیه زمین‌هایی که از طریق فئودال‌ها، جریان ماسونی و یهودیان قدیمی ساکن فلسطین در اختیار صهیونیست‌ها قرار گرفت نیز شامل کمتر از 7% کل فلسطین می‌شود.

آنچه از آن روز به‌عنوان کل فلسطین در اختیار صهیونیست‌ها قرار گرفته است زمین‌هایی است که از طریق قتل، غارت و کشتار به‌دست صهیونیست‌ها افتاده است.

منبع: اندیشکده مطالعات یهود

پایان/