1 ـ بیانات اخیر وزیر محترم امور خارجه آسیب‌­های متعددی را برای کشور در پی داشته است:

اولاً: جایگاه وزیر محترم را در داخل وزارت­خانه متزلزل نموده است، زیرا این وزارت­خانه دارای دیپلماتهای باتجربه، متدین، انقلابی و متعهد به کشور و نظام اسلامی و ولایت فقیه هستند و هرگز با مطالب ارائه‌شده همراهی ندارند.

ثانیاً: جایگاه وزارت­ خارجه در داخل نظام سیاسی کشور آسیب جدی دیده است، زیرا وزارت­ خارجه همواره از ورود به رقابت‌­های سیاسی و به‌خصوص در آستانه انتخابات احتراز داشته و باید داشته باشد، زیرا مسئولیت این وزارت­خانه مربوط به پیگیری مقاصد حکومت با سایر دولتها است. وزیر محترم امور خارجه به این سیره متداول جهانی به‌خوبی آشنایی دارند، حتی در قبال انتقادات حزبی به وزار­ت­ خارجه مسئولان آن باید پاسخ حرفه‌­ای بدهند نه جناحی! لیکن وزیر محترم یکباره این وزارت­خانه حساس را به وسط میدان رقابت­های سیاسی کشانده است و این یک آسیب بزرگ است. استفاده از عناوینی مانند "بحث نظری"، "کارشناسی"، "آسیب­‌شناسی" و امثال اینها مانع این آسیب نمی­‌شوند خصوصاً اگر مباحث عمدتاً "رقیق" و "محفلی" باشند و ربطی به مباحث "نظری" و "کارشناسی" و غیره نداشته باشند!

ثالثاً: جایگاه وزارت­ خارجه در تعامل با کشورها به‌شدت آسیب دیده است، زیرا دولتها دنبال نظر دولت طرف هستند نه نظر وزیر خارجه، حتی اگر از نوابغ روزگار باشد! لذا وقتی در اصالت حکومتی نظر دیپلمات شک کنند همواره باید راستی‌آزمایی نمایند و این دقیقاً معنای تزلزل و آسیب وارده است.

رابعاً: مباحث وزیر محترم امور خارجه جمهوری اسلامی، رقبای کشور و دشمنان را در دشمنی خود استوارتر و امیدوارتر کرده است، مثلاً در سوریه، آمریکا و متحدان اروپایی و عربی ـ عبری وی شاهد یکی از بزرگترین شکست­‌های سیاسی ـ نظامی بوده‌­اند و ایران را به‌عنوان پیروز عمده می‌­بینند، اما بیانات وزیر محترم دقیقاً این دستاورد مهم و تأثیرگذار را مورد تردید قرار داده و لذا اگر شاهد تهاجمات وسیع­‌تر نظامی ـ سیاسی ـ امنیتی دشمن باشیم جای تعجب ندارد.

البته دشمن (خارجی و داخلی) به‌لطف الهی ناکام خواهد شد ولی مسئولیت این "جاده صاف­‌کردن" را نمی­‌توان فراموش کرد.

2 ـ وزیر محترم امور خارجه مدعی شده‌­اند و اصرار دارند که مباحث ایشان صرفاً مباحثه‌­ای "نظری"، "اجتهادی"، "آسیب­‌شناسانه"، "کارشناسی" و "مشفقانه" بوده است، البته من در نیت ایشان مناقشه‌­ای ندارم، لیکن مطالب ارائه‌شده با هیچ‌یک از این عناوین تناسبی ندارد! و البته آشفتگی وسیع بیانات و به‌هم‌ریختگی فکری پشت آن جایی برای این ادعاها باقی نمی­‌گذارد!
مثلاً بحث نظری در سیاست خارجی از ماهیت نظام حکومتی آغاز می­‌شود و به تعریف منافع ملی در بیرون مرزها منجر می­‌گردد و سپس طرح­‌های اقدامی (که شامل فعالیت دیپلماتیک هم می­‌باشد) به جریان می­‌افتد، لذا اگر می­‌بینیم آمریکا و متحدان اروپایی صهیونی وی در منطقه ما منافع ملی خود را با کودتا، تجاوز، جنایت، تروریسم، تحریم و فشار سیاسی ـ امنیتی تعریف می­‌کنند، بحث نظری این رفتارها را به ریشه ماهوی حکومت سکولار ـ لیبرال وصل می­‌کنند. دنیای "هابزی" فقط یک پله از "وضع طبیعی" ـ که همان قانون جنگل است ـ پیچیده­‌تر شده است.

حال جمهوری اسلامی ایران، منافع ملی خود را منبعث از ماهیت اسلامی در پاسداری از هویت، استقلال، آزادی و دموکراسی قانونی و به‌دور از ظلم­‌پذیری و ظلم‌کردن تعریف می­‌کند؛ محصول آن دکترین "مقاومت" است که پدیده شگرف معاصر در صحنه بین‌­المللی است؛ و دستاوردهای به‌دور از انتظار و محاسبات سیاسی غرب صهیونی می­‌باشد. مجموعه به‌هم‌ریخته و بی­‌نظم و بسیار سطحی مطالب ارائه‌شده هیچ تناسبی با یک بحث نظری ندارد و البته از ایشان هم انتظار چنین کاری نداشتیم.

در جای دیگر مدعی "موضع اجتهادی" برای خود شده­‌اند! در ادبیات فقهی ـ اصولی حداقل "استفراغ وسع" در استنباط از مبانی شرط است! لیکن مباحث برادر ما بسیار شبیه ادبیات فرقه کیوـ‌ای‌ـ‌نان (QAnon) در آمریکا است که عمدتاً خیالبافی­‌های توهم توطئه است! یا "ادعای آسیب‌­شناسی" هم شیرین است: همان‌طور که قبلاً اشاره کردم مطالب ایشان آسیب­‌های جدی به دستگاه دیپلماسی و منافع ملی وارد کرده است، اما اعتراف می‌­کنم که مطالب وزیر محترم کمک جدی به یک آسیب‌­شناسی مهم در مهمترین فعالیت دیپلماتیک دولت محترم کرده­‌اند و آن چرایی تصویب متنی مانند برجام توسط ایران و نحوه اجرای خسارت­‌بار آن تا امروز!

و البته تأسف‌­بارتر از همه ادعاها، مسئله مشفقانه بودن مطالب است، چگونه تعریض و اتهام به اسوه مقاومت، فداکاری، فرهیختگی و نبوغ سردار شهید حاج قاسم سلیمانی با ژست­‌های مشفقانه سازگاری دارد؟!

3 ـ حال که عدم تناسب عناوین ادعایی با مطالب مطروحه روشن شد، این سؤال باقی می‌­ماند که؛ چرا وزیر امور خارجه در آستانه ورود به رقابت‌­های انتخاباتی به این مانور تبلیغاتی با ژست دیپلماتیک و کارشناسی دست زده است؟

به‌نظر من سازگارترین پاسخ این است که: جناح اصلاحات که باید پاسخگوی ناکارآمدترین دولت تاریخ انقلاب باشد و شکست‌­های دیپلماتیک خود را بپذیرد، نعلی وارونه زده است و محور بحث را می‌خواهد به حوزه دیگری منتقل نماید، اما آن حوزه کدام است؟ شعارهای دوستان اصلاحات را نگاه نکنید، یکی با ژست افلاطونی می­‌گوید: "با دنیا صحبت کنیم و مسائل خود را حل کنیم"! دنیا هم یعنی آمریکا و چند دولت اروپایی! آن دیگری "مشفقانه"! می‌­گوید: "مسائل ما اقتصادی است ولی راه‌حل سیاست خارجی و دیپلماتیک دارد"!! یعنی برجام! و دیگری ناجوانمردانه می‌­گوید: "بچه­‌های ما در سوریه، عراق و لبنان چرا کشته می­‌شوند؟ دست بردارید تا از سر شما دست بردارند"! و بالاخره، دیگری ابلهانه! فرمایش می­‌نمایند که "اصلاً چرا وارد توسعه علوم و فنون هسته‌­ای شدیم؟ ما که نفت و گاز فراوان داریم؟!!

اما همه این بی‌­ربط‌گویی­‌ها، یک سرچشمه دارد و آن هم ریشه‌­ای تاریخی است، از انقلاب مشروطه تا امروز خط مدعی روشنفکری سکولار لیبرال (و در برهه‌­ای سوسیالیستی هم) مدعی است که راه سعادت و پیشرفت، اندراج در شبکه اقماری آمریکا و دول اروپایی همراه آنان است و بس! برجام هم برای همین هدف راه افتاد، لذا سینه‌چاکان برجام با ریتم هماهنگ با جریان اصلاحات آن را صرفاً آغازی برای تغییر ریل مسیر کشور می‌­دانستند!! نکته مهم و کلیدی و تاریخی این است که سکولاریزم لیبرال همواره جاده‌صاف­‌کن "دیکتاتوری سکولار وابسته" بوده و در فتنه 88 روشن و آشکار دیدیم که چگونه دنبال جایگزینی دموکراسی قانونی به "آشوب­‌سالاری خیابانی" بودند اما باز هم از مردم مایه گذاشتند! حمایت آمریکا، اروپا و صهیونیسم از این جریان هم دقیقاً به‌خاطر همین نتیجه است و بس!

انتظار جریان اصلاحات (و غرب صهیونی) از پرده‌دری­های جناب آقای ظریف راه افتادن یک جریان فتنه در آستانه انتخابات است که مردم را از رأی دادن منصرف و به حوزه­‌های خشونت­‌بار دیگر منعطف نمایند، ظاهراً تیرشان به بیراهه رفته! بدون شک آنچه آقای وزیر را به این گرداب هدایت کرده است نارسیسم مفرط همراه با نایئوته (بساطت) غیرقابل توجیه بوده است.

4 ـ رئیس‌جمهور محترم اعلام کرده‌­اند که تحریم‌­ها شکسته شده و اظهار امیدواری نمودند که در کمتر از دو ـ سه ماه کاملاً رفع شوند (البته مقصود تحریم­های مصرّح در برجام است). بدون شک این خبر بسیار خوبی برای ملت ایران است، در عین حال ایشان باید "اجازه" بدهند نگرانی و تردید در مورد رفع تحریم­ها وجود داشته باشد! همه ما ایرانیان دعا می­‌کنیم که دولت‌مان سرافراز و موفق دوره خود را به پایان برساند. لغو موقت تحریم­‌ها و موارد گزینشی همراه با اعلام ورود مجدد آمریکا به برجام مسلم دستاورد خوبی نیست. سیاست گام به گام و تعهد در مقابل تعهد اگر براساس سطحی با شارژ صفر باشد خوب است ولی نه اینکه برای طرف ایرانی کل تعهدات برجامی باشد و برای طرف آمریکایی (و اروپایی) قدم‌هایی از تعهدات برجامی!!

البته چه تحریم‌­ها رفع شود و یا نشود، ما قدردان زحمت‌­های فراوان رئیس­‌جمهور و دولت محترم هستیم. تحریم‌­ها کار دشمنان ماست لذا رفع آنها از طریق کسب رضایت آنان پروژه­‌ای نیست که کنترل آن در اختیار ایران باشد و البته مهار کرونا هم به‌نحو دیگری از اختیار کامل دولت خارج می‌­باشد. دولت محترم نیاز به اعلام پیروزی ندارد و لذا مذاکرات وین را نباید تحت فشار زمانی قرار دهیم و البته از اطاله آن هم باید احتراز کنیم. لغو تحریم­‌ها و راستی‌آزمایی آنها دو کلیدواژه مهم در ارزیابی مذاکرات وین است و قبل از تحقق این دو شرط، ایران نباید با ورود به برجام کنار بیاید.

منبع: تسنیم

پایان/