دولت حسن روحانی برداشت از آب های ژرف در عمق تا 1000 متری را پس از مدتی بحث و بررسی در هیات دولت تصویب کرد.
تهران - تحریریه - علیرغم اینکه در چهار سال گذشته هیاهوی زیادی از طرف معصومه ابتکار برای حفظ محیط زیست به راه افتاده بود، اما عملکرد دولت در گسترش سدسازی های مخرب و ورود به داستان حفر چاههای ژرف نشان می دهد که شعار و عمل با هم فاصله زیادی دارند. پس از موافقت برخی دستگاه های اجرایی با پیشنهاد برای استخراج آب های عمیق ایران که در عمق 500 تا هزار متری سطح زمین قرار دارد، سرانجام هیات دولت با صدور بخشنامه ای خطاب به حمید چیت چیان وزیر نیرو، دستور داد تا مبلغ 250 میلیارد ریال اعتبار از محل منابع قانون تشکیل سازمان مدیریت بحران کشور، برای تامین آب شرب اضطراری استان سیستان و بلوچستان در چهارچوب طرح انجام حفاری آب ژرف در اختیار وزارت نیرو قرار گیرد.
این گزارش حاکی است، سال گذشته، وزارت نیرو از آغاز پروژه ۲۵۰ میلیون دلاری برای اکتشاف آب در ذخایر ژرف ایران با مشارکت روس ها خبر داده و اعلام کرده بود: مطالعات شناسایی ذخایر جدید آب در مناطق ژرف و عمیق ایران آغاز شده و بعد از شناسایی ظرفیت های آبی کشور، از طریق نقشههای سطحی زمین شناسی، مطالعات ژئوفیزیک و در نهایت حفاری چاه در بلوکهای اکتشاف آب در نقاط عمیق و ژرف انجام خواهد شد.طبق این تصمیم، انجام مطالعات عملیات ژئوفیزیک برای شناسایی آبهای ژرف در عمق بیش از هزار متری زمین خواهد بود و عملیات حفاری در جست وجوی منابع تجدیدپذیر آب در مناطق اولویتبندی شده کشور انجام می گیرد. برآوردها نشان می دهد که در مناطقی مانند خراسان جنوبی، کرمان، سیستان و بلوچستان، اولویت حفاری برای رسیدن به آب ژرف وجود دارد.حفاری هر حلقه چاه اکتشافی در بلوکها و نقاط عمیق و ژرف به حدود ۳۰ میلیارد تومان اعتبار به صورت سالانه نیاز دارد و قرار است بعد از انجام مطالعات ژئوفیزیک کار حفاری انجام گیرد.
درحالیکه کارشناسان بالاتفاق معتقدند که حفر چاه باعث ویرانی محیط زیست شده و یکی از عوامل اصلی بحران آب کشور است، اماچیت چیان می گوید: آسیب زیستمحیطی ندارد. وی نگفت که بین چاه عمیق و ژرف چه تفاوتی وجود دارد.
گزارش خراسان به نقل از اکو نیوز (5مرداد96) حاکی است، حمید چیتچیان وزیر نیرو چندی قبل گفت: «مطالعه آبهای ژرف مسئله جدیدی است و در کشور ما سابقه نداشته است. اکنون نتیجه مطالعات نشان میدهد که در اعماق 1000 تا 2000متر منابع آب وجود دارد که با فناوری مشابه حفر چاههای عمیق برای استخراج نفت، قابل برداشت است.» او در ادامه بیان کرد: «چاههای عمیق آب در دو دستهبندی تجدیدپذیر و تجدیدناپذیر قرار دارند. گونه اول از طریق گسلها تغذیه و در صورت استفاده نکردن از آن، از طریق منافذ خارج می شود و به دریای خزر و خلیجفارس میرود. در واقع اگر ما از این آبها به اندازه منطقی استفاده کنیم، هیچگونه آسیب زیستمحیطی در پی نخواهد داشت.»
معضل کم آبی در کشور ما باعث شده است تا وزارت نیرو موضوع اکتشاف آب در ذخایر ژرف زمین را با همکاری کشور روسیه آغاز کند. ظاهرا این پروژه در پی کشف تصادفی آب در عمق بیش از ۵۰۰ متر، در حین حفاری های شرکت ملی فولاد ایران مطرح شده است.
دکتر شریفی متخصص آب در گفتگو با تحریریه می گوید که جریان عظیمی از آبهای تجدیدپذیر در زیر فلات ایران وجود دارد که می تواند منبع مهمی برای تامین نیازهای کشور باشد، اما باید در این زمینه تحقیقات کافی انجام شود.
این که چه تعریف روشنی از آب های ژرف وجود دارد و آیا واقعا این شیوه راهگشای تامین منابع آبی کشور خواهد بود، سوالی است که به راحتی نمی توان درباره آن اظهارنظر کرد.
سخنگوی سازمان زمین شناسی کشور در گفت وگو با خراسان به آن اشاره کرد و گفت: هم اکنون تعریف دقیق و مشخصی از آب های ژرف نه در کشور ما وجود دارد و نه در جهان.
محمد جواد بلورچی چنین ادامه می دهد: عملا آن چه ما در کشور به صورت عمده استفاده می کنیم آب هایی است که در مخازن آبرفتی و دشت ها جمع شده است؛ اما برداشت آب از سازند سخت یا از سنگ ها کمتر انجام گرفته است و آن چه امروز از آن صحبت می شود، آب هایی عمیق تر از چاه هایی است که الان برداشت می کنیم.وی در پاسخ به این سوال که چرا به سمت استفاده از آب های ژرف رفته ایم، با اشاره به این که کشورهای زیادی در دنیا به این سمت حرکت کرده اند اظهار داشت: 40 درصد منابع آبی که ایالات متحده برداشت می کند، آب هایی است که از مخازن غیرآبرفتی برداشت می شود. ما تقریبا تا الان نه شناختی درباره این مخازن و نه برنامه ای برای برداشتشان داشته ایم. اگر چنین آب هایی در سرزمینمان وجود داشته باشد می تواند در خشکسالی های پیش رو کمک کننده باشد.
اگرچه وی نیز مانند برخی دیگر از کارشناسان می گوید که ایران طی 40-30 سال آینده به شدت در معرض خشکسالی ها قرار خواهد گرفت، اما توضیح نمی دهد که چرا ایران باید با چنین خشکسالی بی انتهایی مواجه باشد و فرق ایران با سایر مناطق جهان چیست که یک نقطه مشخص را در معرض خشکسالی قرار گرفته است؟
به نظر می رسد که مطالعات کافی درباره ابعاد این طرح انجام نشده و این خطر وجود دارد که کشور مانند نهضت سدسازی دوره رفسنجانی صدها میلیارد دلار به اسم توسعه خرج تخریب محیط زیست خود کند.
پایان خبر/
نظر شما