به گزارش تحریریه، شورای اطلاعات ملی آمریکا در پژوهشی با عنوان "روندهای جهانی ۲۰۴۰" به فناوری های انرژی های در حال ظهور در دهه های آینده پرداخت و نوشت: هزینه ساخت و بهره برداری از نیروگاه های جدید فتوولتائیک خورشیدی و بادی به طور گسترده ای ارزان تر از نیروگاه های سوخت فسیلی است. حتی فن آوری های تجدیدپذیر کارآمدتر و با هزینه کمتر مانند سلول های خورشیدی پروسکیت، آماده دگرگون سازی صنایع انرژی در دو دهه آینده هستند.

علاوه بر این، فن‌آوری توربین بادی به طور فزاینده‌ای در حال متصل شدن به پروژه‌های بادی عظیم و کم‌هزینه دریایی در سراسر جهان است. چین بزرگترین تولید و صادر کننده صفحات خورشیدی و توربین های بادی است.

ذخیره‌سازی انرژی پیشرفته برای فعال کردن انرژی‌های تجدید پذیر در سیستم‌های شبکه و پشتیبانی گسترده از وسایل نقلیه الکتریکی مورد نیاز خواهد بود. باتری های لیتیوم یونی در سال های اخیر نقش زیادی در کاهش هزینه ها و بهبود عملکرد داشته اند و همچنین با استفاده از آنها سرمایه گذاری در گزینه های امن تر، ارزان تر و قدرتمندتر نیز افزایش می یابد. در آینده، به احتمال زیاد ذخیره سازی پیشرفته انرژی امکان ایجاد شبکه های الکتریکی غیرمتمرکز و مستقل را فراهم می کند که به این ترتیب باتری ها، منابع انرژی تجدید پذیر و وسایل نقلیه الکتریکی را طوری ادغام می کنند که دیگر نیازی به پشتیبان گیری از سوخت های فسیلی نباشد.

بازیگران بیشتری احتمالا به تلاش های بین المللی و دولتی برای رفع چالش های آب و هوایی و زیست محیطی خواهند پیوست. اقدامات در سطح محلی در حال حاضر افزایش یافته است و تعداد فزاینده ای از شرکت ها متعهد شده اند که تولیدکربن را کم کنند. برخی از مدیران شرکت های با دارایی های عظیم نیز به این نتیجه رسیده اند که تغییرات آب و هوایی بازدهی آنان را در طولانی مدت تهدید می کند لذا به افشای اطلاعات مربوط به انتشار کربن زیرمجموعه های شرکت خود مبادرت می کنند؛ آنان همچنین از سرمایه گذاری در برخی از پروژه های سوخت فسیلی خودداری می کنند.

در سال ۲۰۱۸ نزدیک به ۱۰ هزار شهر و شهرداری‌ در ۱۲۸ کشور به نوعی اقدامات اقلیمی دست زدند، از جمله ایجاد ۶،۲۲۵ دفتر مرکزی مربوط به رسیدگی به شرایط اقلیمی که در ۱۲۰ کشور واقع شده است. این اقدامات می تواند درآمدی را که بیشتر از تولید ناخالص داخلی ایالات متحده و چین است، ایجاد نماید. مشارکت های دولتی و خصوصی در حال تبدیل شدن به یک چارچوب عملیاتی ترجیحی هستند و تا حد زیادی در به رسمیت شناختن تلاش های ارگان های غیر دولتی در صورت ادغام این همکاری ها با دولت موثر واقع خواهند شد.

پایان/