به گزارش تحریریه، شورای اطلاعات ملی آمریکا در جدیدترین گزارش خود تحت عنوان روندهای جهانی ۲۰۴۰ (2040 Global Trends) آورده است: شیوع بیماری همه گیر کووید ۱۹ در سراسر جهان سبب آسیب های فراوان از جمله کشته شدن بیش از ۲.۵ میلیون نفر از اوایل سال ۲۰۲۰ و نابودی نظام خانواده و جوامع بشری شد. این بیماری پویایی اقتصادی و سیاسی در داخل و بین کشورها را مختل می کند. روندهای جهانی پیش بینی هایی درباره شیوع بیماری های جدید داشت و حتی سناریوهایی نیز برای مقابله با این بیماری ها تصور شده بود اما یک تصویر کامل و  واضح از وسعت و عمق تخریب این بیماری وجود نداشت.

بیماری کرونا فرضیه های گذشته در مورد انعطاف پذیری و سازگاری کشورها را مختل کرده و عدم اطمینان جدیدی را در مورد اقتصاد، حاکمیت، ژئوپلیتیک و فناوری ایجاد کرده است.

به نظر می رسد کرونا و واکنش‌های ملی مربوط به آن در حال شتاب بخشیدن به روندهای مختلفی است که قبل از شیوع این بیماری در حال انجام بودند. کووید ۱۹ مسائل بهداشتی و رعایت پروتکل های بهداشت جهانی را به شدت مهم و تنها راه مبارزه با بیماری دانست، شکاف های اجتماعی را در معرض دید قرار داد و در برخی موارد آنها را گسترده تر ساخت. این بیماری تفاوت‌های گسترده در میزان دسترسی کشورها به مراقبت‌های بهداشتی و زیرساخت ها را برجسته کرد و تلاش‌ برای مبارزه با سایر بیماری‌ها را به حاشیه راند. شیوع این بیماری همچنین نقاط ضعف در هماهنگی بین المللی در مورد بحران های بهداشتی و عدم تطابق بین نهادهای موجود، سطح بودجه و چالش های بهداشتی آینده را نمایان ساخت.

تسریع روند مشکلات اقتصادی

مواردی همچون قرنطینه، بسته شدن مرزهای بین المللی، برخی مشکلات اقتصادی که از قبل وجود داشت و... زمینه را برای افزایش بدهی های ملی و مداخلات بیشتر دولت در اقتصاد افزایش داده و این روند را تسریع کرده است. با ادامه این شرایط، ویژگی جهانی شدن ممکن است، برخی از تغییرات ناشی از این دوره بحرانی را حفظ کند و بدهی های اقتصادهای در حال توسعه، ظرفیت‌های ملی این کشورها را برای سالیان متمادی تحت فشار قرار خواهد داد.

تقویت ملی گرایی و قطب بندی

ناسیونالیسم و قطب بندی در بسیاری از کشورها در حال افزایش است. تلاش برای مهار و مدیریت ویروس باعث تقویت گرایش های ملی گرایانه در سطح جهانی شده است زیرا برخی از کشورها برای محافظت از شهروندان خود به توان داخلی کشور روی آوردند و بعضا گروه های کم توان و به حاشیه رانده شده را مقصر مشکلات می دانند. در حالی که گروه ها در تلاش برای یافتن بهترین راه غلبه بر ویروس کرونا هستند، دیگر گروه ها را مقصر گسترش این ویروس و عملکرد کند و ضعیف می دانند. واکنش ها به شیوع این بیماری باعث تحریک احزاب و دو قطبی شدن در بسیاری از کشورها شده است.

تعمیق نابرابری

تاثیر نامتناسب اقتصادی کووید ۱۹ بر افراد کم درآمد باعث عقب افتادگی مالی بیشتر آنها شده است. هنگامی که سرانجام این بیماری کنترل شود، دیده می شود بسیاری از خانواده ها احتمالا دچار عقبگردهای اقتصادی بیشتری شده اند. این مشکلات بیشتر خانواده هایی که در بخش های خدماتی یا غیررسمی کار می کنند یا افرادی که کار خود را به صورت اجباری و برای مراقبت های بهداشتی بیشتر ترک می کنند،( اکثر افراد گروه آخر را زنان تشکیل می دهند) تحت تاثیر قرار می دهد. این بیماری همه گیر در حالی که کشورها را برای تلاش در زمینه بهبود دسترسی به اینترنت تشویق می کند، خود باعث ایجاد شکاف دسترسی به فناوری های دیجیتالی در داخل و بین کشورها شده است.

برجسته کردن همکاری های بین المللی ناموفق

بیماری همه گیر کووید ۱۹ نقاط ضعف و شکاف های سیاسی بین نهادهای بین المللی مانند سازمان جهانی بهداشت (WHO) و سازمان ملل را آشکار کرد و توانایی و تمایل کشورها برای همکاری چند جانبه برای حل چالش های مشترک فراتر از بیماری های عفونی به ویژه آب و هوا را زیر سوال برد.
سازمان بهداشت جهانی که با مشکلات مالی قابل توجهی مواجه بود و در برابر رژیم های نظارتی اجباری مقاومت می کند، اینک با جدی ترین شوک روبه رو شده است. با این حال، این بحران ممکن است در نهایت بازیگران را به سمت اصلاحات عمیق تر، استاندارد سازی بهتر و به اشتراک گذاری اطلاعات و ایجاد همکاری های جدید خصوصی و دولتی در زمینه بهبود این همکاری ها سوق دهد.

ادامه دارد